Η παραπληροφόρηση για το θερινό Άλσος – πρώην Οικονομίδη

του Δημήτρη Καλαντζή.

Σύλλογοι, πρωτοβουλίες κατοίκων, ομάδες και ενεργοί πολίτες που δραστηριοποιούνται για περισσότερα από 10 χρόνια προκειμένου να αποκατασταθούν οι δυσλειτουργίες που προήλθαν από την «Ανάπλαση» του Πεδίου του Άρεως, είδαν επιτέλους τον περασμένο Νοέμβριο να υλοποιείται η λειτουργία του εμβληματικού για την περιοχή Άλσους (πρώην Οικονομίδη) με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δηλαδή ως ποιοτική μουσική σκηνή με απόλυτο σεβασμό στην πολιτιστική ιστορία του χώρου και τη λιγότερη δυνατή όχληση στη γειτονιά (περιορισμένο ωράριο μέχρι τα μεσάνυχτα).

Παράλληλα είδαν τον επιχειρηματία που ενοικίασε τον χώρο από την Περιφέρεια Αττικής με ανοιχτό πλειοδοτικό διαγωνισμό Ηλία Μαροσούλη, να προχωρά σε μία μεγάλη επένδυση, ύψους, κατά δήλωσή του, 2 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να λειτουργήσει το θερινό Άλσος (πρώην Οικονομίδη) ως ένας σύγχρονος χώρος φιλοξενίας θεατρικών παραστάσεων με μεγάλες απαιτήσεις, που δεν υπάρχει σήμερα πουθενά στην Αθήνα.

Για τη εναρκτήρια σεζόν επιλέχτηκε η ανάθεση στο επιτυχημένο δίδυμο θεατρικών συγγραφέων Ρέππα – Παπαθανασίου η συγγραφή ενός καινούργιου έργου σχετικά με την ιστορία της «Φίνος Φιλμς» με πολλή μουσική, χορό και πρωταγωνιστές μερικούς από τους πιο δημοφιλείς ηθοποιούς της ελληνικής θεατρικής σκηνής με τον Σπύρο Παπαδόπουλο στον κεντρικό ρόλο.

Ο χώρος του σύγχρονου θερινού Άλσους οριοθετήθηκε ακριβώς στα όρια του Άλσους Οικονομίδη (βλ. ΦΕΚ 1971) μόνο που, αντί για τις κακάσχημες διαφημιστικές ταμπέλες που οι παλιοί κάτοικοι θυμόμαστε να περικυκλώνουν τον χώρο (για προστασία από τους «τζαμπατζήδες»), τοποθετήθηκε καλαίσθητος φράχτης από καφέ σανίδες, μπροστά από τον οποίο φυτεύτηκαν δεκάδες νέοι θάμνοι, οι οποίοι, μεγαλώνοντας θα καταστήσουν άχρηστη (ή τουλάχιστον αόρατη) την όποια περίφραξη.

Ο παλαιός χώρος του Άλσους Οικονομίδη, ακριβώς στις ίδιες διαστάσεις που είναι και σήμερα, μόνο που τότε η περίφραξη γινόταν με αντιαισθητικές διαφημιστικές πινακίδες.

To σημερινό δάπεδο του θερινού θεάτρου με μάρμαρα, “ντεκς” και μπορντούρες θάμνων.

Το δάπεδο της θεατρικής «πλατείας» διαμορφώθηκε με μία αμφιθεατρική κλίση, στρώθηκε με τσιμέντο και πάνω από αυτό τοποθετήθηκαν σανίδες («deck») καφέ χρώματος, ώστε οι θεατές να μπορούν να περπατούν άνετα και να μη λασπώνονται ή να σκονίζονται από χώμα ή χαλίκι.

Η υπερσύχρονη σκηνή θα μπορεί να φιλοξενήσει και την πιο απαιτητική θεατρική παραγωγή, όπως αυτή που ετοιμάζεται για τον Ιούνιο με ζωντανή μουσική από 15 μουσικούς και πολλά χορευτικά. Είναι όλη δε, συναρμολογημένη από βιδωτές μεταλλικές προκατασκευές- χωρίς καμία μόνιμη υποδομή.

Οι προϋποθέσεις του άρτιου θεατρικού χώρου, του δημοφιλούς θέματος της παράστασης και των πρωταγωνιστών, οδηγούν στην προσδοκία ότι το Άλσος στο Πεδίον του Άρεως θα γίνει το επίκεντρο της ζωής και της οικογενειακής διασκέδασης της πόλης το φετινό καλοκαίρι του 2019.

Μετά την απαξίωση τόσων χρόνων, το Πάρκο θα κερδίσει τη θετική προβολή που τόσο χρειάζεται, ως ένας χώρος της πόλης που μαζί με το περπάτημα, την αποφόρτιση, τον αθλητισμό και το παιχνίδι σε συνθήκες ασφάλειας, προσφέρει και μία επιπέδου πολιτιστική πρόταση για όλους τους Αθηναίους.

Μαζί δε με την διαβεβαίωση του επιχειρηματία ότι η παράσταση θα λήγει τα μεσάνυχτα, ώστε να μην υπάρχει ανησυχία των περιοίκων, ενώ για τις ανάγκες παρκαρίσματος θα χρησιμοποιηθεί το πολυόροφο υπόγειο παρκινγκ της πλατείας Πρωτομαγιάς, εξασφαλίζονται οι συνθήκες αναβάθμισης όλης της περιοχής με ελαχιστοποίηση της όχλησης των γύρω κατοίκων.

Το τοπογραφικό της Πολεοδομίας (1971) που αντέκρουσε το πρώτο κύμα ψευδών, καθώς αποδεικνύει ότι το σημερινό Άλσος είναι ακριβώς στα όρια του παλαιού.

Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Απέναντι σε αυτά τα αναμφισβήτητα θετικά δεδομένα, μία ομάδα κατοίκων έχει ξεκινήσει εκστρατεία παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας γύρω από τη λειτουργία του Άλσους.

Μετά από το πρώτο κύμα ψευδών περί επικείμενης λειτουργίας… «μπουζουκιών», ανέγερσης κτίσματος στον υπαίθριο χώρο και έλλειψη σχετικών αδειών – όλα τα ψεύδη καταρρίφτηκαν από την Πολεοδομία, το Δασαρχείο και την… πραγματικότητα – τώρα προβάλλουν ότι το Άλσος είναι μισθωμένο από ιδιώτη (!), ότι είναι κακό που θέλει να μαζεύει πολλούς θεατές (!), ότι δεν θα έπρεπε να είχε φράχτη (!) και τελικά, ότι είναι κακό που έκανε μία τόσο μεγάλη επένδυση στην περιοχή μας για να προφέρει ποιοτική ψυχαγωγία και να προσελκύει κόσμο (!).

Η πολεμική τους κατά της λειτουργίας του Άλσους ως μίας υγιούς επιχείρησης που θα δώσει δουλειά σε δεκάδες εργαζομένους και θα αναβαθμίσει συνολικά την περιοχή μας, θα ήταν ανάξια οποιασδήποτε αναφοράς, αν δεν απαξίωνε συνολικά τις δράσεις που έχουν κάνει Σύλλογοι, πρωτοβουλίες κατοίκων και ενεργοί Πολίτες για το ξαναζωντάνεμα του Πάρκου με κορυφαία επιτυχία την εκδίωξη των πρεζεμπόρων από το Πεδίον του Άρεως.

Κι αν δεν ναρκοθετούσε οποιαδήποτε μελλοντική δράση, στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας (σε δύο, τρία ή πέντε χρόνια) αλλάξει τη φυσιογνωμία του «Άλσους».

Φωνάζοντας «λύκος» τώρα, την ώρα δηλαδή που έχουμε την καλύτερη δυνατή εξέλιξη στη λειτουργία του θερινού Άλσους, ποιος αλήθεια θα μας πιστέψει εάν αύριο πραγματικά δούμε «λύκο» στο Πεδίον του Άρεως;

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.