‘Ο Λάζαρος και τα Βάγια’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Κάθε χρόνο, όταν έρχεται το Σαββατοκύριακο αυτό, πλημμυρίζω μνήμες. Γλυκές, όπως η παιδική μου ηλικία, απαλές, όπως το χάδι τους, και πικρές, όπως η γεύση του αποχωρισμού τους…

Σάββατο του Λαζάρου, του Τετραημέρου, που ποτέ ξανά δε χαμογέλασε μετά την ανάστασή του, εξαιτίας όσων είδε στον κόσμο των νεκρών, και, ετοίμαζα μαζί με τη γιαγιά μου το καλαθάκι για να πω τα κάλαντα. Τη γιαγιά που με μεγάλωσε και μοιραζόμασταν το δωμάτιο, μέχρι που έφυγα για τις σπουδές μου. Με πασχαλιές και αυγά ξεκινούσα, μόνη τις περισσότερες φορές, αν θυμάμαι καλά, επισκεπτόμενη συγγενείς, γνωστούς και φίλους. Θυμάμαι, μάλιστα δύο εκδοχές καλάντων. Θυμάμαι, ακόμη, ότι είχα κρύψει στο ξύλινο καλαθάκι μου ένα μικρό, πλαστικό, διάφανο, με μικρές καρδούλες πορτοφολάκι, για… τα έσοδα. Όμορφες μνήμες, υπέροχη παράδοση των ημερών αυτών και κάθε χρόνο αναμένω να νιώσω την κατάνυξη και την προσευχή της Μεγάλης Εβδομάδας. Γιατί την προσευχή πρέπει να την νιώθεις…

Κυριακή των Βαΐων, η μνήμη ταξιδεύει στην άλλη γιαγιά, στο χωριό , μακριά, εκείνη που επισκεπτόμασταν στις γιορτές και τα καλοκαίρια, εκείνη που με αποκαλούσε ‘πέρδικα’ και ‘γω αναρωτιόμουν πώς, τελοσπάντων, είναι αυτό το πουλί και με αποκαλεί έτσι! Τα παιδιά των πόλεων δεν έχουμε τέτοιες εικόνες, πόσο μάλλον οι σημερινές γενιές… Η γιαγιά μου η Βάγια. Η γιαγιά του χωριού, που, ακόμη, βλέπω τον πατέρα μου να βουρκώνει για εκείνη, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από τον χαμό της, όσο χρονών κι αν είναι εκείνος. Η γιαγιά που μ’ αγαπούσε από μακριά, που ένιωθα την ασφάλεια της αγάπης της. Πολύτιμο δώρο η ασφάλεια της αγάπης. Η γιαγιά μου η Βάγια που θα είχα το όνομά της…

Το σαββατοκύριακο αυτό, λοιπόν, είναι για τις δυο αυτές αγαπημένες μου γυναίκες, που γέννησαν καλούς ανθρώπους,  που πολύ με αγάπησαν και ελπίζω να ένιωσαν το αντίδωρο της δικής μου αγάπης.

Η μνήμη όσων αγαπήσαμε… Καλή Μεγάλη Εβδομάδα, με λιγότερο θόρυβο, περισσότερη ενσυναίσθηση.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts