Επιμέλεια: Βασιλική Χαντζοπούλου*.
Ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Νίκος Σοφιανός, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του Συλλόγου «Αθηνά» – Πεδίον Άρεως, πραγματοποίησε ανοιχτό διάλογο με τους κατοίκους του Πεδίου του Άρεως στις 3 Απριλίου 2019, καλύπτοντας όλο το εύρος των προβλημάτων του Πάρκου και της περιοχής. Στη σύντομη εισαγωγική ομιλία του είπε:
«Σε αυτή τη μάχη, σε αυτή την αναμέτρηση, έχει συμφέρον ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο επαγγελματίας, να ψηφίσει το ΚΚΕ, να το βγάλει ενισχυμένο σε όλες τις κάλπες, ώστε με άλλους όρους να δώσουμε τη μάχη την επομένη των εκλογών. Γιατί μπορεί να πούμε πολλά ωραία λόγια για την Αθήνα, οράματα, σχέδια, εκθέσεις ιδεών, αλλά την επομένη των εκλογών θα βρεθούμε μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα: ο Δήμος της Αθήνας έχει συρρικνωθεί, παρέχει υποβαθμισμένες υπηρεσίες και ασκεί πάνω στους δημότες του άγρια φορολόγηση. Ζούμε μία αποπνικτική καθημερινότητα, η οποία απαιτεί έναν Δήμαρχο αγωνιστή, που να διεκδικεί, να παλεύει μαζί με τον λαό, τους εργαζόμενους για να τους δίνει ανάσες. Στην κεντρική πολιτική σκηνή ζούμε τον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της ελπίδας που ήρθε αλλά έφυγε, δίνοντας τη θέση της στην κωλοτούμπα, των αντιμνημονιακών που ψήφισαν μνημόνια, αυτών που εφάρμοσαν όλους τους διεθνείς σχεδιασμούς από τη συμφωνία των Πρεσπών μέχρι τον άξονα με το κράτος / τρομοκράτη του Νετανιάχου. Στον Δήμο της Αθήνας πρέπει να αντιδράσουμε σε ένα μοντέλο που θέλει τον Δήμο επιχειρηματία, που χρειάζεται «πλεονάσματα» σαν αυτά που διαφημίζει ο Καμίνης και μάλιστα πότε; Την ώρα που τα σχολεία της Αθήνας έχουνε σοβαρά προβλήματα, την ώρα που κινδυνεύουμε να χάσουμε 35 παιδικούς σταθμούς, την ώρα που οι υπηρεσίες του Δήμου είναι υποστελεχωμένες, την ώρα που ο Δήμος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των Αθηναίων για καθαριότητα, ηλεκτροφωτισμό, πράσινο, τεχνικά έργα, οδοστρώματα. Σήμερα οι Αθηναίοι πληρώνουν στον Δήμο τα ίδια που πλήρωναν το 2011. Μόνο που από το 2011 μέχρι σήμερα έχει χαθεί το 40%, το 50% του εισοδήματος. Μπορούμε και αλλιώς. Μπορούμε να μειώσουμε τα τέλη, να καταργήσουμε την ανταποδοτικότητα, μπορούμε να σταματήσουμε αυτό το αίσχος της ελεγχόμενης στάθμευσης, το χαράτσωμα των Αθηναίων από το νοίκιασμα του δημόσιου δρόμου, μπορούμε να προτάξουμε, να δώσουμε άλλες ιεραρχήσεις στην καθημερινή λειτουργία του Δήμου. Σκορπίστηκαν εκατομμύρια για προγράμματα, τα οποία δεν άφησαν καμία υποδομή στην πόλη. Για το πεδίον του Άρεως θεωρούμε ότι το κρίσιμο είναι αν αυτός ο πνεύμονας πρασίνου, αναψυχής και πολλαπλών δραστηριοτήτων, θα μείνει ζωντανός. Τα ναρκωτικά μπορεί να έφυγαν αλλά οι πιάτσες πήγαν λίγο πιο δίπλα. Επίσης οι εικόνες της εγκατάλειψης και της ιδιωτικοποίησης είναι παρούσες στον χώρο και ιδιαίτερα στην πλατεία Πρωτομαγιάς. Εγκατάλειψη και απουσία τόσο του Δήμου όσο και της Περιφέρειας».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Το Πεδίον του Άρεως ταλαιπωρήθηκε πολύ από το ναρκεμπόριο, το οποίο πλέον έχει μεταφερθεί σε γύρω δρόμους. Κάποιοι προβάλλουν τώρα ως λύση στο πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης του χώρους Επιτηρούμενης Χρήσης Ναρκωτικών. Ποια είναι η θέση σας;
«Η αντιμετώπιση είναι μία συνδυασμένη πολιτική που ξεκινάει από την πρόληψη, η οποία είναι απούσα στο Δήμο της Αθήνας -με υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα κέντρα πρόληψης- συνεχίζεται με τη συνεργασία με τους κατ’ εξοχήν επιστημονικούς φορείς που δίνουν τη μάχη ενάντια στα ναρκωτικά, όπως είναι το ΚΕΘΕΑ, οι θεραπευτικές κοινότητες, οι σύλλογοι γονιών και συγγενών αυτών των παιδιών, το 18 ΑΝΩ, συνεχίζεται με την προσπάθεια να προσεγγίσουμε τους χρήστες, με βάση το προφίλ του χρήστη, την εξατομικευμένη προσέγγιση, με τα λεγόμενα street work, τα προγράμματα στο δρόμο, και φυσικά με την προσπάθεια αυτός ο κόσμος να φύγει από τη χρήση. Να στηριχτεί, όσο κοπιαστικό και δύσκολο κι αν είναι, να απεγκλωβιστεί από αυτή τη διαδικασία. Είμαστε οι μόνοι που λέμε καθαρά «ΟΧΙ» στους Χώρους Επιτηρούμενης Χρήσης. Να το πω καθαρά: δεν αισθανόμαστε μοναξιά γιατί ο περισσότερος κόσμος στην Αθήνα είναι αντίθετος ό,τι και να λένε. Είναι αντίθετος γιατί καταλαβαίνει εμπειρικά ότι η πιάτσα θα μεταφερθεί στους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης. Γιατί καταλαβαίνει ότι αυτοί οι Χώροι υπονομεύουν την πρόληψη. Δε μπορεί να δίνεις μάχη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και ταυτόχρονα να νομιμοποιείς χώρους που με την επιτήρηση του Κράτους, του φορέα Α ή Β, ο εξαρτημένος θα εθίζεται και θα υπάρχει το μήνυμα ότι «μπορώ να κάνω χρήση με ασφάλεια». Δεν είναι ασφάλεια ο θάνατος. Είναι θάνατος. Αργός, παρατεταμένος, αλλά είναι θάνατος. Και φυσικά με τους ΧΕΧ υπονομεύεται η προσπάθεια να βγουν οι συνάνθρωποί μας από αυτό το λούκι που έχουν μπει. Είναι ψέματα να λένε ότι θα χρησιμοποιήσουν αυτούς τους χώρους για να τραβήξουν τον εξαρτημένο μακρυά από τη χρήση. Δεν τραβιέται έτσι ο εξαρτημένος, όπως δεν τραβήχτηκε με τα προγράμματα μεθαδόνης, που πριν από 10 χρόνια, με τα ίδια επιχειρήματα, τα διαμόρφωσαν μέσα στα νοσοκομεία με τις πιάτσες να βγαίνουν έξω από τα νοσοκομεία. Για όλους αυτούς τους λόγους, θεωρούμε ότι είναι πολύ θετική η πρωτοβουλία σας να εκφράσετε, μαζί με άλλους 14 συλλόγους της Αθήνας, την αντίθεσή σας στους χώρους. Θεωρούμε ότι δεν έχει τελειώσει αυτό επειδή το θεσμοθέτησαν. Ο Καμίνης ήταν από τους πρωτοπόρους στο να φτιάξουμε Χώρους Ελεγχόμενης Χρήσης, ενώ επί δημαρχίας του κυριολεκτικά τα κέντρα πρόληψης του Δήμου της Αθήνας υποστελεχώθηκαν και μειώθηκε η χρηματοδότησή τους στα μόλις 100.000 ευρώ για το 2018 ώστε να κάνουν προγράμματα πρόληψης. Θεωρούμε ότι αυτός ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και πρέπει να ενταθεί. Ο πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ δήλωσε ότι θα γίνει ένας χώρος και αυτός θα είναι στο κέντρο. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ουσιαστικά αυτό που θέλουν να κάνουν είναι να προστατέψουν το «τουριστικό προϊόν» Αθήνα. Ο εξαρτημένος θα παίρνει από την πιάτσα τη δόση του, θα μπαίνει, θα κάνει τη χρήση του και μετά από ένα τέταρτο, μισή ώρα θα πρέπει να φεύγει. Θα ξαναγυρίζει στην πιάτσα για να βρει την επόμενη δόση του. Αυτό είναι το μεγάλο πείραμα για το οποίο χαίρονται οι κύριοι Γερουλάνος, Ηλιόπουλος και Μπακογιάννης, αν και βλέπω ότι μαζεύτηκαν κι αυτοί από τους αρχικούς υψηλούς τους τόνους και τώρα λένε «εντάξει, δεν είναι πανάκεια, να το δούμε κι αυτό κλπ». Έχει σημασία η αντίθεση του κόσμου. Ο κόσμος μπορεί να πιέσει και να ανοίξει μέτωπο με τα ναρκωτικά. Με φροντίδα για τους ανθρώπους που είναι στο πρόβλημα αλλά όχι με υποταγή στο πρόβλημα».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί δεν έχουν αποδώσει πολυδιαφημισμένα προγράμματα εναντίον των ναρκωτικών όπως το street working;
«Δεν υπάρχει συνέπεια. Το street working έκανε δύο χρόνια για να ξεκινήσει από τη στιγμή που το ψηφίσαμε στον Δήμο Αθηναίων. Το ΚΕΘΕΑ χρηματοδοτήθηκε για να κάνει street work το 2017 αλλά το 2018 δεν χρηματοδοτήθηκε. Ταυτόχρονα δίνονται εκατομμύρια για τα προγράμματα μεθαδόνης, τα οποία όμως υλοποιούνται χωρίς τους όρους που προβλέπουν τα ίδια τα προγράμματα (δηλαδή εξατομικευμένη παρακολούθηση του χρήστη με εξετάσεις αίματος – ούρων ώστε να φαίνεται η πορεία του προς την απεξάρτηση). Εμείς δεν θα συμφωνήσουμε στη χορήγηση άδειας σε κανένα σημείο της Αθήνας για να ανοίξει χώρος ελεγχόμενης χρήσης. Θα δώσουμε μάχη στο Δημοτικό Συμβούλιο να μην περάσει. Φυσικά θέλουν να τους φτιάξουν. Προσέξατε όμως: Δεν τολμάνε να πάνε στις γειτονιές. Δεν τολμάνε. Εμείς και τότε είπαμε πως θα είναι αιτία πολέμου. Δε θα περάσει αυτό. Θα ξεσηκωθεί ο κόσμος και δε θα περάσει. Απλά είναι τα πράγματα. Θα ξεσηκωθούν οι γονείς, οι μαθητές, οι κάτοικοι, οι επαγγελματίες και δε θα εφαρμοστεί πρόγραμμα στις γειτονιές της Αθήνας. Γι αυτό και δε θα το κάνουν στις γειτονιές. Το πιο πιθανό είναι ότι θα επιλέξουν έναν χώρο, όπως το περίφημο πρόγραμμα «ΟΔΥΣΣΕΑΣ», το οποίο το διαφημίζουν. Τι ήταν αυτό; Ένα πιλοτικός Χώρος Ελεγχόμενης Χρήσης, που λειτούργησε για έναν χρόνο στην Καποδιστρίου με την πιάτσα σε όλη την Καποδιστρίου – όσοι είσαστε στη γειτονιά τα ξέρετε… Λειτούργησε λοιπόν τέτοιος χώρος. Ποιά ήταν τα αποτελέσματά του; Γιατί δε λένε την αξιολόγησή του; Έχουν βγει και λένε «Οι χώροι, οι χώροι, οι χώροι….» Μάλιστα αυτός ο γραφικός, και το λέω γιατί τα είπα και στο debate και παρεξηγήθηκε ο Τσιρώνης, είπε ανοιχτά να γίνουν νόμιμα τα ναρκωτικά! Ναι, να τα πουλάμε νόμιμα! Ε, λοιπόν η Πάτρα δε θα δώσει άδεια και δε θα φτιαχτεί, για παράδειγμα. Όπως και οι Δήμοι που διοικούν οι κομμουνιστές. Δε θα δοθεί άδεια. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε θα ασχοληθούμε με το πρόβλημα. Με το πρόβλημα πρέπει να ασχοληθούμε. Γιατί μπορεί να μην είναι δυνατόν σ’ αυτό το σύστημα να ξεμπερδέψεις με τα ναρκωτικά, ο ναρκομανής όμως μπορεί να σωθεί. Μπορεί να σωθεί. Το δείχνουν 100, πάνω από 100 συνάνθρωποί μας, που κάθε χρόνο αποθεραπεύονται από τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ. Ο Δήμος της Αθήνας είναι αδιάφορος για το θέμα – ζήτησε μάλιστα από τους γονείς των παιδιών 400 ευρώ για να έχουν περίπτερο στην Κλαυθμώνος στις γιορτές και παρά τις παρακλήσεις που έκανα και προσωπικά στην Παπαχελά, πλήρωσαν 400 ευρώ. Αδιάφοροι! Αλλά κατά τ’ αλλα να φτιάξουμε τους χώρους. Λοιπόν, πρέπει να δώσουμε μάχη με αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας αυτούς, με προγράμματα τέτοια και τόσα που μπορούν να γίνουν, γιατί υπάρχουν χρήματα. Και προγράμματα υπάρχουν, αλλά τα προγράμματα θέλουν και μία αντίληψη. Δε μπορεί να σκορπάς εκατομμύρια στην Αθήνα, 1.600.000 για ένα πρόγραμμα «ΕΥ ΖΗΝ» που έκανε μία ΚΥΝΣΕΠ για να βρούμε τα δροσερά σημεία της Αθήνας. 9.000.000 για τη μελέτη του ΣΟΑΠ Συνολικό Σχέδιο Ολιστικής Ανάπλασης Πρωτευούσης. Με βάση αυτό το σχέδιο γίνονται τα έργα εδώ και ένα χρόνο στο ιστορικό κέντρο, σκάβουν και ξανασκάβουν… Στη συνάντηση που κάναμε με το ΚΕΘΕΑ, καταθέσαμε πρόταση, ένα μνημόνιο συνεργασίας του Δήμου της Αθήνας με το ΚΕΘΕΑ, ώστε να αξιοποιήσουμε προγράμματα πρόληψης, αθλητικούς συλλόγους, σωματεία. Τους έχουμε προτείνει συνεργασία με τον Πανελλήνιο. Να στηριχτεί οικονομικά ο Πανελλήνιος -γιατί έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα- και να αξιοποιήσει ο Δήμος της Αθήνας τα πρωινά, τις υποδομές που έχει ο Πανελλήνιος για τις ανάγκες των δημοτών».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Η περιοχή μας και γενικά η Αθήνα αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα καθαριότητας που επιδεινώνεται από τους δεκάδες ανθρώπους που αδειάζουν τους κάδους για να πάρουν ό,τι τους ενδιαφέρει για να πουλήσουν και πετάνε τα υπόλοιπα σκουπίδια στους δρόμους και τα πεζοδρόμια…
«Κατ’ αρχήν έχουμε πρόβλημα κάδων. Έχουμε πρόβλημα γιατί έχουν καθυστερήσει το διαγωνισμό και, αν το έχετε παρατηρήσει, είναι προβληματική η κατανομή τους. Δεύτερον έχουμε πρόβλημα με τους μπλε κάδους. Το σύστημα της ανακύκλωσης, το οποίο έχει ιδιώτης. Ο Δήμος δίνει το στόλο του, τους εργαζόμενούς του, εργατοώρες, για να δουλεύουν για τον ιδιώτη. Και επειδή είναι λεπτομέρειες, αλλά πως να το πω, εξηγούν αυτό που βλέπουμε μπροστά μας… Έχω ακούσει τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει «το πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουμε με αποκομιδή από την πηγή» και το ερώτημα είναι: 5 χρόνια η Δούρου στην Περιφέρεια γιατί δεν έκανε αποκομιδή από την πηγή; Τον Σεπτέμβριο δηλαδή που θα αναλάβει η νέα Δημοτική Αρχή τα σκουπίδια στην Αθήνα θα τα αντιμετωπίσουμε, κάνοντας όλοι οι Αθηναίοι αποκομιδή από την πηγή; Δεν γίνονται αυτά. Αυτά είναι εκθέσεις ιδεών. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι: έχουμε μία διεύθυνση καθαριότητας. Πρέπει να στηριχτεί. Έχει 1.200 κενά. 1.200 εργαζόμενους λιγότερους. Αυτό το εισπράττει ο Αθηναίος στην αποκομιδή. Θέλει άλλο σχεδιασμό σε σχέση με το βάρος. Δε μπορεί να γίνονται 3-4 δρομολόγια στο λεγόμενο εμπορικό – ιστορικό κέντρο την ημέρα. Δε μπορεί να εφαρμόζουν το σύστημα τηλεειδοποίησης: «Έλα πάρε τα από την Ερμού ή από κάπου αλλού…» Πρέπει να γίνει σχεδιασμός με προτεραιότητες. Και η προτεραιότητα είναι συνολικά η Αθήνα. Είναι οι γειτονιές, είναι οι συνοικίες. Είναι τα εμπορικά κέντρα των συνοικιών. Ταυτόχρονα δε μπορείς να ανακυκλώνεις εργαζόμενους. Η καθαριότητα θεωρείται ανταποδοτική υπηρεσία. Ο Δήμος εισπράττει χρήματα. Εισέπραξε το 2018 96.000.000 από τα τέλη, 3.500.000 περισσότερα από το 2017, πληρώνοντας οι Αθηναίοι τα ίδια τέλη, ξαναείπα, όλα αυτά τα χρόνια. Άρα πρέπει να στηριχθεί αυτή η διεύθυνση. Το προσωπικό έχει τη δυνατότητα, έχει την εμπειρία. Υπάρχει υποδομή στο Δήμο της Αθήνας. Πως συντηρείται η υποδομή; Με μία διεύθυνση μηχανολογικού που την πάνε για κλείσιμο, δίνοντας σε ιδιώτη, δεν αναφέρω ονόματα, και τα ανταλλακτικά και τη συντήρηση των μεγάλων οχημάτων. Μιλάμε για μελλοντικές ιδιωτικοποιήσεις, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις είναι εδώ. Και φυσικά εδώ χρειάζεται να δεις ένα σύνολο άλλων παρεμβάσεων. Σε σχέση με την παράπλευρη λειτουργία, δηλαδή τη συλλογή ρακοσυλλεκτών. Δεν είναι οι ρακοσυλλέκτες οι κλασικοί έτσι… Είναι ένας κόσμος που προσπαθεί να βγάλει μεροκάματο. Τα προηγούμενα δύο χρόνια είχαμε το κυνήγι του χαλκού αν θυμάστε και συγκεκριμένες επιχειρήσεις που στήνονταν στον Ελαιώνα. Σε όλα αυτά υπήρχε απάθεια. Ο Δήμος έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει προβλήματα. Εμείς δεν είμαστε ούτε με τη λογική «Άστο να γίνεται». Για παράδειγμα λέμε να καταργηθεί η ελεγχόμενη στάθμευση, οι ζώνες ελεγχόμενης στάθμευσης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η αντικοινωνική στάθμευση δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί. Οι ράμπες, τα διπλοπαρκαρίσματα, η κατάληψη πεζοδρομίων από αυτοκίνητα ή πλατειών κλπ, πρέπει να αντιμετωπιστούν. Αλλά το βασικό έργο της δημοτικής αστυνομία δεν είναι αυτό. Να τους βάζουν να κόβουν κλήσεις και μάλιστα με πλαφόν «τόσες κλήσεις θα κόψεις σήμερα». Τράβα να παρκάρεις έξω από το Νοσοκομείο. Θα φας 3 κλήσεις σε 4 ώρες. Για να μαζεύονται τα ποσά τα οποία εγγράφουν στους προϋπολογισμούς. 20.000.000 το χρόνο από ελεγχόμενη στάθμευση. Αυτό που λείπει είναι η κατεύθυνση, είναι η πολιτική, να το πω έτσι, στόχευση, γιατί όταν θες ένα πράγμα να το κλείσεις, ουσιαστικά εκεί το οδηγείς. Και εδώ, δε μπορεί να μας δουλεύουνε, δε μπορεί, για παράδειγμα, ο Γερουλάνος να κατηγορεί τον Μπακογιάννη ότι θέλει να ιδιωτικοποιήσει τα σκουπίδια, όταν ο Καμίνης ιδιωτικοποίησε ήδη τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης. Ή δε μπορεί ο Ηλιόπουλος να καταγγέλλει ιδιωτικοποιήσεις όταν η Δούρου έχει ιδιωτικά συνεργεία στο Πεδίο του Άρεως, και στο πράσινο και στα σκουπίδια και στη φύλαξη. Πρέπει να έχουμε συνέπεια. Δε μπορεί να λέω εγώ άλλα, ο Πρωτούλης στην Περιφέρεια να λέει άλλα, και το ΚΚΕ στη Βουλή άλλα».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μετά το περιβαλλοντικό έγκλημα του Πανελληνίου, τώρα συντελείται περιβαλλοντικό έγκλημα στο Άλσος με τσιμεντοποίηση.
«Για τον Πανελλήνιο ήμασταν αντίθετοι πραγματικά. Τι θα πούμε όμως τώρα; Να γκρεμίσουμε τις υποδομές; Δεν είναι «μπάντμιντον», είναι αθλητικές υποδομές. Ο Κυριακού έφυγε, «φέσωσε» το ιστορικό σωματείο και δημιουργήθηκαν μία σειρά υποδομές, οι οποίες εμείς λέμε ότι πρέπει να αξιοποιηθούν σε συνεργασία του Δήμου και του Σωματείου, ώστε οι Αθηναίοι στην Κυψέλη, στα Εξάρχεια, στις γύρω περιοχές και όχι μόνο, να έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν τα παιδιά τους να αθλούνται. Το κάναμε στην Πάτρα. Δώσαμε δωρεάν όλους τους χώρους στα αθλητικά σωματεία, τα οποία στην Αθήνα ο ΟΠΑΝΔΑ τα έχει με τιμολόγιο και ταυτόχρονα τους είπαμε «Κοιτάξτε, μειώσετε τις συνδρομές που ζητάτε από τους γονείς, στηρίξτε το εισόδημα του εργαζόμενου» και πολλά σωματεία, όσα συνεργάστηκαν, το δέχτηκαν. Ο μαζικός αθλητισμός καλύπτει κι άλλες ηλικίες, έχουμε κι εμείς ανάγκη από άσκηση, την οποία δεν πρέπει να την πληρώνουμε και υπάρχουν υποδομές που μπορούν να αξιοποιηθούν. Σε σχέση με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, όσον αφορά και το Άλσος Οικονομίδη και το Green Park, εμείς, όταν συζητάγαμε για την εγκατάλειψη στο Πεδίο του Άρεως το 2016 λέγαμε «Κάνετε συμβάσεις και με επιχειρηματίες. Ανοίξτε το Άλσος, ανοίξτε το Green Park, ανοίξτε ή ξαναδιαμορφώστε τη δυνατότητα για το άλλο θέατρο, το παλιό θέατρο του Κατράκη -Αλίκη, που ήταν και ο Μάνος ο Κατράκης, ανοίξτε και αυτά, να ζωντανέψει το πάρκο, με συμβάσεις όμως παραχώρησης, οι οποίες έχουν και ωφέλεια, είτε για την περιφέρεια, είτε για το Δήμο και με σεβασμό στον χώρο, που σημαίνει το πολεοδομικό. Τώρα, αν υπάρχουν πολεοδομικές παρεμβάσεις, πρέπει να αντιμετωπιστούν».
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ: Ο Σύλλογος Αθηνά και οι περισσότεροι περίοικοι ζητάμε την υπαγωγή του Πεδίου του Άρεως στον Δήμο Αθηναίων…
«Τα θέματα των συναρμοδιοτήτων πρέπει να αντιμετωπιστούν, όχι με ένα καυγά «ποιανού είναι;» Ας το πάρει ο Δήμος της Αθήνας. Όμως δεν μπορεί να το πάρει με τους εργολάβους της Περιφέρειας. Θα πρέπει να το πάρει με χρηματοδότηση που θα ενισχύσει τις υπάρχουσες υπηρεσίες πρασίνου, καθαριότητας κ.α. του Δήμου. Δεν γίνεται να πάρεις αυτόν τον χώρο χωρίς προσωπικό και χωρίς χρηματοδότηση».
Οργάνωση: Σύλλογος Αθηνά. 3/04/2019.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι δρόμοι της Αθήνας είναι γεμάτοι παγίδες. Τα φρεάτια μπορεί να είναι 20 και 30 εκατοστά κάτω από οδόστρωμα. Γιατί δεν μπορούν να λυθούν αυτά τα προβλήματα;
«Η Αχαρνών είναι αδιάβατη. Η Πατησίων, ειδικά από την Κύπρου μέχρι την Αγίου Μελετίου, είναι αδιάβατη. Η Σόλωνος το ίδιο. Δεκάδες δρόμοι. Κάποιοι είναι στην αρμοδιότητα του Δήμου και κάποιοι είναι στην αρμοδιότητα της Περιφέρειας. Και κάποιοι είναι στην αρμοδιότητα του Σπίρτζη. Τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να προτάξεις, δυστυχώς, άμεσα με εργολαβίες, γιατί δεν έχει προσωπικό ο Δήμος να κάνει αυτό που έκαναν οι Δήμοι παλιά, την αυτεπιστασία, δηλαδή είχαν τεχνικό συνεργείο, διευθύνσεις συγκεκριμένες, που μπορούσαν με δικό τους προσωπικό, χωρίς διαγωνισμούς, χωρίς όλο αυτό το κύκλωμα των εργολαβιών, το οποίο είναι προβληματικό και είναι μία εικόνα για το τι σημαίνει ιδιωτικοποίηση, γιατί στο μυαλό ενός κόσμου σου λέει: «Εμένα δε με ενδιαφέρει. Ας τα πάρουν ιδιώτες» Δεν είναι έτσι όμως, πρέπει να τον ενδιαφέρει γιατί αυτός τους πληρώνει τους ιδιώτες και η αποτελεσματικότητά τους είναι προβληματική και είναι και χρονοβόρα. Εμείς λέμε: ο Δήμος να αποκτήσει προτεραιότητα στις προσλήψεις προσωπικού. Τεχνική Διεύθυνση. Η τεχνική διεύθυνση του Δήμου έχει 120 εργαζόμενους. Παλιότερα, έως το 2007, 2008 υπήρχαν συνεργεία σε κάθε διαμέρισμα, τα οποία είχαν στην ευθύνη τους πεζοδρόμια και τα οδοστρώματα, συν άλλες τεχνικές λειτουργίες. Τώρα έχει ένα σημείο κεντρικό όλη Αθήνα. Τα τεχνικά συνεργεία τώρα μπορούν να μπαλώνουν τρύπες και μπορούν να φτιάχνουν προβλήματα στα πεζοδρόμια. Για να φτιάξεις από την αρχή όμως πεζοδρόμια σε μία σειρά περιοχές, για να κάνεις δηλαδή ξήλωμα και καινούριο οδόστρωμα, δε μπορεί ο Δήμος να το κάνει, δεν έχει προσωπικό. Και αν σας πω εγώ ότι το Σεπτέμβρη είμαστε στο Δήμο και θα τα κάνουμε, θα σας πω ψέματα. Είναι άλλο πράγμα να διεκδικήσω, ώστε να αποτρέψω μία πορεία ιδιωτικοποίησης και να αποτρέψω όρους και άλλο πράγμα να σου πω ότι δε γίνεται αυτό. Θα πρέπει να πας σε εργολαβίες. Η πρόταξη όμως των εργολαβιών και αυτή έχει τη σημασία της, γιατί, για παράδειγμα, από το 2014 ξεκίνησαν εργολαβίες για οδοστρώματα αλλά μόλις τώρα άρχισαν να γίνονται. Όσο συνεχίζεις να λειτουργείς μ’ αυτό το σύστημα, τόσο θα σκοντάφτεις πάνω στις λακκούβες, τόσο θα βλέπεις σχολεία τα οποία δε μπορούν να συντηρηθούν γιατί η Διεύθυνση Κτιρίων που έχει την ευθύνη, πρέπει να 60 άτομα προσωπικό να φροντίσει 300 σχολικά συγκροτήματα. Για όλα τα κτίρια του Δήμου της Αθήνας συν 300 σχολεία. Δεν προλαβαίνουν οι άνθρωποι. Εάν λοιπόν δε στηρίξεις τις υπηρεσίες σου, εάν δεν διεκδικήσεις θέσεις προσωπικού [και δεν είναι στην πολιτική τους, δεν είναι στην αντίληψή τους]. Στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο συζητήσαμε τον προγραμματισμό προσλήψεων της επόμενης 4ετίας. Στις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπεται και αυτό. Να κάνεις προγραμματιστμό 4ετίας. Λοιπόν, προβλέπουν να προσλάβουν 850 άτομα τα επόμενα 4 χρόνια. Αυτά τα 4 χρόνια θα φύγουν πάνω από 2000 άνθρωποι, γιατί είναι όλοι σ αυτά τα όρια. Που σημαίνει… η χαρά του εργολάβου, του επιχειρηματία, του ιδιώτη, της ΜΚΟ κλπ. Αυτό μπορείς να το αποτρέψεις».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Η Αθήνα είναι γεμάτη από μισογκρεμισμένα, εγκαταλελειμμένα κτήρια. Τι πρόγραμμα έχετε γι αυτά;
«Οι κτηριακές υποδομές του Δήμου πρέπει να αξιοποιηθούν για να καλυφθούν οι ανάγκες. Δυστυχώς δεν υπάρχει ένα σχέδιο. Σας είπα: κινδυνεύουμε να χάσουμε 35 παιδικούς σταθμούς, από τους 74 που έχει πλέον η Αθήνα, γιατί αυτοί δεν έχουν πιστοποίηση και δε μπορούν να έχουν έως το τέλος του 2019. Για να υπάρξουν τα έργα, έπρεπε να έχουν ξεκινήσει οι εργολάβοι να κάνουν δουλειά τώρα, για να πεις ότι στο τέλος του 2019 θα είναι εντάξει οι σταθμοί. Εμείς το λέμε: δεν θα κλείσει κανένας παιδικός σταθμός εάν δεν βρεθεί αντίστοιχος χώρος, ο οποίος θα καλύψει ανάγκες. Γιατί παίζουν και παιχνίδια εδώ. Σε σχέση με τα εγκαταλελειμμένα κτίρια. Με τα εγκαταλελειμμένα υπάρχει ένα καθεστώς που λέει νομιμότητα. Και ο Καμίνης και οι άλλοι είναι με τη νομιμότητα. Οι νόμοι, οι νόμοι… Έλα όμως που οι νόμοι είναι τέτοιοι που δε μπορούν να οδηγήσουν το Δήμο στο να κινηθεί. Γιατί υπάρχουν αμφισβητούμενες ιδιοκτησίες, γιατί υπάρχουν ιδιοκτησίες που έχουν παραιτηθεί με αποποίηση κληρονομιάς, γιατί υπάρχουν περίπου 1800 – άλλοι λένε 3200- εγκαταλελειμμένα κτίρια, τα οποία προστατεύονται από το καθεστώς του χαρακτηρισμού τους ως νεοκλασσικού κλπ. Εμείς λέμε ότι μία σειρά κτίρια, τα οποία είναι σε επικίνδυνη κατάσταση, πρέπει να γκρεμιστούν με ευθύνη του Δήμου. Ο Δήμος να πιστώσει το γκρέμισμα στον ιδιοκτήτη, με βάση το ποιος είναι. Αν δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, ας κινηθεί όποιος εμφανισθεί εναντίον του Δήμου νομικά. Ας εμφανισθεί και ας πάει στα δικαστήρια τον Δήμαρχο. Πρέπει να πάει και στα δικαστήρια ο δήμαρχος. Τι να κάνουμε; Υπάρχουν χτυπητές περιπτώσεις που χάσκουν, με κινδύνους. Κινδύνους, για περαστικούς, για περίοικους, για παιδιά. Όλο αυτό το σκηνικό θέλει μία δημοτική αρχή, η οποία συγκρούεται με τη λεγόμενη νομιμότητα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα μπορούσαν αυτά τα ερειπωμένα χαλάσματα να γίνουν χώροι πρασίνου;
«Υπάρχουν εκατοντάδες οικόπεδα στην Αθήνα και ακάλυπτοι χώροι που, είτε είναι γεμάτοι μπάζα, είτε έχουν αμφισβητούμενο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Ο Δήμος πρέπει να καθαρίσει αυτά τα οικόπεδα και να τα διαμορφώσει ως δημόσιους χώρους. Και μετά θα είναι ευθύνη των ιδιοκτητών να βγάλουν άκρη δικαστικά. Δεν γίνεται αλλιώς. Μιλάμε για μία πόλη η οποία έχει το μικρότερο ποσοστό πρασίνου εντός του λεκανοπεδίου – δεν συγκρίνουμε με Ευρώπη. Κι ενώ υπάρχει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, με απόφαση της κυβέρνησης -αυτής της κυβέρνησης- και του δήμου -αυτού του δήμου- έχουν προχωρήσει ενέργειες οι οποίες οδηγούν σε τσιμεντοποίηση και εμπορική χρήση ελεύθερων χώρων. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η Ακαδημία Πλάτωνος με το «Mall» των 22.000 τετραγωνικών μέτρων και ο Προμπονάς. Το Μητροπολιτικό Πάρκο στο Γουδή είναι μία άλλη ιστορία ντροπής. Βγαίνουν τώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ και λένε ότι θα το κάνουν πάρκο. Μόλις πριν δύο χρόνια όμως, ο Τσίπρας με τον Καμίνη καμάρωναν για τη μακέτα του νέου Γηπέδου του Παναθηναϊκού στο Γουδή. Ήταν έτοιμοι να ανταλλάξουν το πάρκο με τη Λεωφόρο. Και μόνο όταν ναυάγησε αυτό το σχέδιο, ξαναθυμήθηκαν το μητροπολιτικό πάρκο».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι περιθώρια κινήσεων έχει μία δημοτική αρχή στον κυκεώνα των συναρμοδιοτήτων και των ρυθμίσεων;
«Εμείς λέμε ότι για θέματα πρασίνου χρειάζεται να συγκρουστείς. Μαζί με τους κατοίκους, μαζί με τη γειτονιά. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο Δήμαρχος της Πάτρας. Διαμόρφωσε στην παραλία έναν σκουπιδότοπο σε ένα πανέμορφο πάρκο και μάλιστα χωρίς εργολάβους αλλά με τους εργαζόμενους του Δήμου. Δεν πλήρωσε ούτε ευρώ ο Πατρινός δημότης. Τον πήγανε στα δικαστήρια τον Δήμαρχο Πάτρας αλλά φυσικά αθωώθηκε. Αν δεν πας με μία τέτοια λογική, δεν μπορείς να κάνεις δουλειά. Οι «αρμοδιότητες» είναι ένα κουβάρι. Από εδώ συμφέροντα, από εκεί συμφέροντα, δεν βρίσκεις ποτέ άκρη».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι η θέση σας για το «σόου» κάθε Παρασκευής και Σαββάτου στα Εξάρχεια όπου πετάνε μολότοφ, καίνε και σπάνε;
«Εμείς δεν φοβόμαστε μήπως σπάσουμε αυγά. Το λέμε ξεκάθαρα: το σκηνικό της Παρασκευής και του Σαββάτου είναι στημένο. Όσοι έχουν κοινή λογική, καταλαβαίνουν ότι δεν γίνεται εξοπλισμένες διμοιρίες, 800 άτομα, να «πολεμούν» περίπου με 150 άτομα. Είναι στημένο και είναι στημένο, κατά τη γνώμη μας, για να υπηρετηθούν πλαστές διαχωριστικές γραμμές, πρόοδος ή συντήρηση, «ανοιχτή πόλη» ή «κλειστή πόλη», και άλλα ψευτο-ψευτοδιλήμματα, ώστε να κρυφτεί το πραγματικό πρόβλημα των Εξαρχείων που δεν είναι άλλο από την οργανωμένη δραστηριότητα του εγκλήματος. Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα. Μιλάμε για δράση συμμοριών που συγκρούονται και μοιράζονται τους δρόμους. Υπάρχουν ομάδες που κλέβουν και μάλιστα δεν λογαριάζουν τη ζωή του άλλου. Υπάρχουν οι ομάδες των ναρκωτικών που καταμερίζονται στα διάφορα είδη ναρκωτικών που πουλάνε. Υπάρχουν οι ομάδες με το λαθρεμπόριο. Είναι ομάδες διαφόρων εθνικοτήτων. Ταυτόχρονα τα Εξάρχεια είναι η δεύτερη ή τρίτη περιοχή της Αθήνας με τις περισσότερες βραχυχρόνιες μισθώσεις. Κάτι λέει κι αυτό στο παιχνίδι που παίζεται για το πώς υποβαθμίζονται σκοπίμως γειτονιές ώστε να θησαυρίζουν ορισμένοι. Όλο αυτό το σκηνικό συνοδεύεται από την απουσία του Δήμου. Ακούω στο Δημοτικό Συμβούλιο τον υπεύθυνο της «Ανοιχτής Πόλης» να λέει για τα Εξάρχεια ότι «είμαστε η πιο όμορφη και η πιο χαρούμενη γειτονιά»… Είναι για γέλια αυτά τα πράγματα. Εάν δεν παραδεχτούμε ότι υπάρχουν προβλήματα, δεν πρόκειται ποτέ να τα αντιμετωπίσουμε».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα μπορούσε ο Δήμος να καταπολεμήσει αυτό το οργανωμένο έγκλημα;
«Είναι δουλειά της αστυνομίας να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα. Δεν είναι δουλειά του Δήμου και της Δημοτικής Αστυνομίας. Δεν έχουν βάση αυτά που λέει ο Μπακογιάννης για «κοινά συνεργεία»… Η αστυνομία έχει και το προσωπικό και την τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση του εγκλήματος».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Στα Εξάρχεια υπάρχουν πλέον δεκάδες κτήρια σε κατάληψη που κανείς δεν γνωρίζει τι γίνεται πίσω από τις κλειστές τους πόρτες…
«Στα Εξάρχεια παίζεται ένα μεγάλο παιχνίδι με καταλήψεις και ΜΚΟ, για το οποίο κανείς δεν μιλάει. Θολές οργανώσεις παίζουν παιχνίδι αλληλεγγύης στην πλάτη των προσφύγων. Φιλοξενούν ανθρώπους σε χώρους που είναι τελείως ακατάλληλοι για να μένουν άνθρωποι με την ανοχή ή και την υποστήριξη της κυβέρνησης, που κρύβει έτσι ανθρώπους γιατί δεν έχει τι άλλο να τους κάνει. Το πρόγραμμα της Ύπατης Αρμοστείας έχει ήδη τελειώσει. Πέταξαν 200 ανθρώπους στον δρόμο και θα πετάξουν ως το τέλος του Ιούνη άλλους 600. Η πολιτική εγκλωβισμού των προσφύγων από τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας κρατάει αυτόν τον κόσμο στην Ελλάδα, ενώ θέλει να φύγει. Στα Εξάρχεια όμως έχουν εμφανιστεί και ευρωπαίοι «μετανάστες» που χειρίζονται τον κόσμο των καταλήψεων με το αζημίωτο. Είναι ολόκληρο κύκλωμα. Πηγαίνουν να γράψουν μαζικά τα παιδιά στα δημοτικά σχολεία της περιοχής, κι όταν οι δάσκαλοι αρνούνται γιατί δεν υπάρχουν ούτε οι υποδομές, ούτε το προσωπικό για τις ειδικές ανάγκες αυτών των παιδιών, τους καταγγέλλουν για ρατσιστές. Τα έχουμε καταγγείλει όλα αυτά στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά η Δημοτική Αρχή έδειξε αδιαφορία. Η δική μας θέση είναι ότι η κυβέρνηση, από τη στιγμή που υπέγραψε τη συμφωνία να κρατήσει όλον αυτόν τον κόσμο στη χώρα, πρέπει να πάρει και την ευθύνη να τον στεγάσει σε ανθρώπινες συνθήκες ή να τον βοηθήσει να ταξιδέψει στις χώρες προορισμού του. Όχι αυτό το αίσχος το οποίο πυροδοτεί πίεση στη γειτονιά και το οποίο στρώνει το έδαφος στους ναζιστές και στην προπαγάνδα τους».
Διοικητικό Συμβούλιο Συλλόγου «Αθηνά»:
Μπαχλιτζανάκης Μανώλης (πρόεδρος), Σολδάτος Χαράλαμπος (αντιπρόεδρος), Γεωργιάδης Δημήτρης-Φαίδων (γεν.γραμματέας), Αντωνακάκης Στέφανος (ταμίας), Βότση Μαρία (μέλος), Γογώνης Iωάννης (μέλος), Καλαντζής Δημήτριος (μέλος).
Αναπληρωματικά Μέλη: Παπαγιαννάκη Ροδάνθη, *Χαντζοπούλου Βασιλική, Κεντιστός Ευάγγελος.
