Το θέατρο, αυτό το σχολείο

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Κατέβηκε βιαστικά τα σκαλιά του μικρού θεάτρου, σπρώχνοντας όποιον βρισκόταν μπροστά. Την ώρα της παράστασης  το μυαλό ταξίδευε, όχι στο αρχαίο δράμα που εκτυλισσόταν στα μάτια των θεατών, αλλά σε ένα εσωτερικό, περιπεπλεγμένο με σκέψεις και αναμνήσεις.

Η κάθαρση αποτελεί το σκοπό της αρχαιοελληνικής τραγωδίας και ένιωθε ότι το θέατρο εξαγνίζει τα εσώψυχα των θεατών. Θαρρείς και οι αρχαίοι ποιητές γνώριζαν όλες τις πτυχές της ανθρώπινης, θνητής αδυναμίας και τις αναδείκνυαν μέσα από  την εσωτερική ένταση, την κραυγή και το λυγμό, την προδοσία,  τη σιωπή και το πάθος, με την έννοια της αρρώστιας, κυριολεκτικά. Η σύγκρουση με τον εαυτό, τους συνανθρώπους και τη μοίρα αποτελούν τον καθρέφτη της ζωής μας.

Μετά από κάθε παράσταση παρατηρούσε τους ανθρώπους. Όλοι βιάζονταν να κατέβουν από τις αρχαίες κερκίδες, επιχειρώντας να κριτικάρουν την ιστορία που παραστάθηκε μπροστά τους, καθώς και τις ερμηνείες των ηθοποιών. Παρατηρούσε κι άκουγε πράγματα απλά, συνηθισμένα, μέχρι και εξεζητημένες αναλύσεις, κενές περιεχομένου, πλήρεις εντυπωσιασμού.

 Αυτή τη φορά δεν παρατήρησε κανέναν. Κράτησε το συμπέρασμα του αρχαίου τραγικού συγγραφέα στο μυαλό και τη συγκίνηση στην καρδιά. Έκανε άθελα, συγκρίσεις και συσχετισμούς και, για άλλη μια φορά, κατέληξε στο μεγαλείο της διαχρονικότητας και στην ασημαντότητα των ανθρώπων. Κουκκίδες  στο σύμπαν, κουκκίδες που κρύβουν πάθη και κινδύνους.

Οι λύσεις – απαντήσεις έρχονται αβίαστα, σαν αναλαμπή, σαν αεράκι απαλό που σου δίνει ανάσα να πας μπροστά, να ανασυγκροτηθείς.

Άλλωστε, όπως έλεγε ο μέγιστος Shakespeare, ‘όλος ο κόσμος, μια σκηνή’. Κάπου εκεί θα σε εντοπίσεις…

Φωτογραφία: Τρωάδες από τον Θεόδωρο Τερζόπουλο στο Αρχαίο Θέατρο Δελφών. Καλοκαίρι 2018, DNK 2018.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts