Κάθε χρόνος που περνάει…

της Αγγελικής Καρδαρά.

15/7

Ημέρα γενεθλίων & συναισθήματα: Κάθε χρόνος που περνάει είναι σίγουρο ότι αφήνει σημάδι ανεξίτηλο στην καρδιά, γιατί αποτυπώνει στιγμές και εμπειρίες και δημιουργεί αναμνήσεις που γίνονται πολύτιμα εφόδια για το μέλλον. 

Τα συναισθήματα, την ημέρα των γενεθλίων, που για τον κάθε έναν από εμάς αποτελεί τρόπον τινά μία ημέρα απολογισμού για τα χρόνια που έχουμε ζήσει, είναι αναμφίβολα δυνατά. Συναισθήματα θετικά και αρνητικά πλημμυρίζουν, με ένταση, την ψυχή μας. Περνούν, σαν σε ταινία, από το νου όνειρα που έγιναν πραγματικότητα και άλλα που βίαια γκρεμίστηκαν, στόχοι που επιτεύχθηκαν με επιτυχία αλλά και αγώνες που δεν κερδήθηκαν παρά την προσπάθεια, στιγμές που «λυγίσαμε» και κάναμε πίσω στα μεγάλα «θέλω» μας και άλλες που, παρά τις αντίξοες συνθήκες και τα ανυπέρβλητα εμπόδια, ξεκινήσαμε με απίστευτη δύναμη για να φτάσουμε στο τέλος της διαδρομής και να κατακτήσουμε τις κορυφές που πόθησε η ψυχή μας! Ερωτήματα του παρελθόντος που έμειναν για πάντα αναπάντητα αλλά και νέα σχέδια που ανυπομονούμε να υλοποιηθούν μέχρι τα επόμενα γενέθλια, είναι όλα όσα βιώνουμε και ανα-βιώνουμε την ξεχωριστή αυτή μέρα μας. Τη δική μας, μοναδική μας, μέρα!!  Κλείνοντας ένα ακόμα κεφάλαιο στο “βιβλίο της ζωής”,  την ημέρα των γενεθλίων μας, κρατάμε στις αποσκευές μας όσα μας απασχόλησαν, μας προβλημάτισαν, μας πόνεσαν, μας συγκίνησαν, μας έδωσαν χαρά τον χρόνο που πέρασε.  

Τα τελευταία τρία χρόνια γιορτάζω τα γενέθλιά μου με την επέτειο της συνεργασίας με το site τέχνης και πολιτισμού postmodern.gr  Πιστεύοντας στα «σημάδια» που μας δίνει η ζωή, χαίρομαι γιατί στα γενέθλιά μου έχω πλέον τη δυνατότητα να γιορτάζω ό, τι αγαπώ περισσότερο: την ίδια τη ζωή και το να γράφω -που είναι για μένα «πνοή και όνειρο»!  Ολόκληρη η ζωή μου άλλωστε έχε δομηθεί σε δύο άξονες: στους “ανθρώπους μου”, τους ανθρώπους που αγαπώ και χωρίς αυτούς δεν (θέλω να) υπάρχω και στη συγγραφή και αρθρογραφία.  

Ευχαριστώ θερμά τον αγαπημένο δημοσιογράφο Δημήτρη Καλαντζή, ο οποίος τον Ιούλιο του 2016 “βρήκε” τα κείμενά μου στο blog που δημιούργησα το καλοκαίρι του 2011 και μου πρότεινε να συνεργαστούμε στο site του, να γράφω όλα όσα θέλω και έχω μέσα στην ψυχή μου,  ό, τι αγαπώ να ερευνώ,  να μελετώ και να αναδεικνύω. (Δημήτρη μου, σε ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή την ευκαιρία. Θα είσαι πάντα στην καρδιά μου…).

Το πρώτο μας θέμα, τον Ιούλιο του 2016, έφερε τον τίτλο Φυλακές: Οι «αποθήκες ψυχών» είναι απειλή για όλους και σε αυτά τα τρία χρόνια, μέσα από τη στήλη “Έγκλημα και Media”, έχουμε αναδείξει θέματα εγκληματολογικού, κοινωνιολογικού και εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος, πάντοτε με τις υπέροχες εικόνες που επιλέγει το pm και τις λατρεύω καθώς αποτελούν πηγή έμπνευσής μου.  Ένα νέο βιβλίο θα μπορούσα να γράψω, μόνο με τις εικόνες του pm….

Αυτή τη σημαντική για τη ζωή μου μέρα,  κλείνω τα μάτια και κάνω μία ευχή για όλους μας: Κάθε χρόνος που περνάει, να μας αφήνει κάτι όμορφο στην καρδιά, που θα μας δίνει δύναμη για τα επόμενα…..

Σκέφτηκα να ολοκληρώσω το σημερινό «γενέθλιο» κείμενο με στίχους, γιατί κατά κανόνα όταν γράφω ακούω μουσική….Ήθελα όμως να κάνω μία επιλογή στίχων που να με εκφράζει αλλά και να εκφράζει το «δέσιμο» που νιώθω ότι έχουμε με το αναγνωστικό, διαδικτυακό, κοινό. Επομένως, λόγω του ότι θέλω να ταξιδεύουμε μαζί μέσα από τα κείμενα για πολλά χρόνια ακόμα, σας αφιερώνω τους τρυφερούς στίχους για τα ταξίδια της ζωής μας και για εκείνες τις στιγμές που νιώσαμε ότι φτάσαμε στον δικό μας παράδεισο!!

Τραγούδι: Μου ‘ταξες ταξίδι να με πας
Στιχουργός: Σώτια Τσώτου
Συνθέτης: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλήνη 

Μου ‘ταξες ταξίδι να με πας
Όσο μακριά ο κόσμος φτάνει.
Πού αλλού, καρδιά μου, να με πας;
Πήγα στον παράδεισο και φτάνει.
Πόσο μ’ αγαπάς, πόσο μ’ αγαπάς.

Φωτογραφία ανάρτησης: Time Leap από την Suzy Hazelwood.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Καρδαρά είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος (με εξειδίκευση στη μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία) και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.). Το θέμα της διδακτορικής διατριβής της, με Επιβλέποντα τον Καθηγητή Γιάννη Πανούση, αφορά τον ιδιαίτερο γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού. Από τον Φεβρουάριο του 2020 ανέλαβε και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ. Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών). Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης, δίνει διαλέξεις και οργανώνει μαθήματα σεμιναριακού τύπου στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα & Media». Επίσης, είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη ερευνών εγκληματολογικού, κοινωνικού και μιντιακού ενδιαφέροντος, αρθρογραφεί και συγγράφει. Έχει συγγράψει τα βιβλία: Τρομοκρατία και ΜΜΕ (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Όταν η ψυχή μιλάει (εκδόσεις Υδρόγειος), Φυλακή και Γλώσσα (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Εγχειρίδιο Εγκληματολογίας για τον Αστυνομικό και Δικαστικό Συντάκτη (εκδόσεις Παπαζήση), Σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ των εγκληματιών που απασχόλησαν τα ελληνικά ΜΜΕ (1993-2018): Criminal Profiling and Media (εκδόσεις Παπαζήση). Οι «Νέοι Παγιδευμένοι στα Παιχνίδια της Βίας: Εγκλήματα με Δράστες και Θύματα Νέους» είναι το έκτο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.

Comments

comments

Related Posts

    Comments are closed.

    Recent Posts