Έρως, θέρος, πόλεμος (και αντιστρόφως..)

photo credits: “Happy Fence” by Virginia Sanderson.

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

…κυρίως, αντιστρόφως. Δανείζομαι τον υπέροχο τίτλο του μυθιστορήματος της Ευγενίας Φακίνου που μου ήρθε στο μυαλό ως συνειρμός εικόνων, χρωμάτων και ήχων. Το τέλος του καλοκαιριού, άλλωστε, μου χαρίζει πλείστες ευκαιρίες αναστοχασμού, απολογισμού και επαναπροσδιορισμού.

Στο τέλος του καλοκαιριού νιώθεις ό,τι συσσωρεύτηκε μέσα σου από τον Ιούνιο, μέχρι το τέλος Αυγούστου. Το νιώθεις στο δέρμα σου, όταν ξεφλουδίζει από τον ήλιο και έχει την ανάγκη της απαλής δροσιάς. Το νιώθεις στη μυρωδιά των ρούχων που είναι απλωμένα και στεγνώνουν. Το νιώθεις καθώς αντικρίζεις στον πάτο της βαλίτσας σου ίχνη από ξεραμένα φύκια και κοχυλάκια που μάζευες τις ώρες της χαλάρωσής σου στην καλοκαιρινή πετσέτα.

Ό,τι κουβαλάς από το καλοκαίρι σου μπορεί εύστοχα να συνοψιστεί στις τρεις αυτές λέξεις.

Πόλεμος: οι μικρές ή μεγάλες μάχες που έδωσες, οι ‘εχθροί’ που προέκυψαν ξαφνικά, οι διαψεύσεις που αναδύθηκαν, η άμυνά σου που ξύπνησε, ώστε να γίνει η καλύτερη επίθεση, το κουράγιο σου που μάζεψες, ώστε να συνεχίσεις… Η ανάγκη της επιβίωσης.

Θέρος: οι προσδοκίες που επαναλαμβάνονται σε διαφορετικό κάδρο κάθε φορά, οι εικόνες της θάλασσας που εσύ αγαπάς και ελάχιστοι αντιλαμβάνονται, η ζέστη που δεν αντέχεις, οι νέοι φίλοι, το απρόσμενο ταξίδι σου που λειτούργησε θεραπευτικά, σχεδόν, η αίσθηση της άμμου που γλιστρά από την παλάμη σου, οι φωτογραφίες σου που έχουν το μπλέ που αγαπούσε.

Έρως: ο ανταποδοτικός, ο θεραπευτικός, ο αναπάντεχος, ο χαμένος. Αυτός που σε κούρασε και αυτός που σου χαμογέλασε. Ο μοιραίος και ο ξαφνικός. Ο ανταριασμένος και σιγανός, συνάμα. Το θέμα συζήτησης πάντα αυτός και η ανάγκη του. Λες και ο άνθρωπος αλλιώς είναι αόρατος, μορφή αδιάφορη.

‘Να συμφιλιωθούμε με τις ‘σκοτεινές στιγμές που έρχονται στην επιφάνεια. Να συγχωρέσουμε και να υπερβούμε τον πόνο που προκαλεί η ανάμνηση’ (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της Ευγενίας Φακίνου, ‘Έρως, Θέρος, Πόλεμος’)

Φωτογραφία Ανάρτησης: Virginia Sanderson @flickr.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.