Ιστορίες του σούπερ μάρκετ: Είναι άχρηστοι οι άνδρες

του Δημήτρη Καλαντζή.

Σάββατο πρωί και έχει σχηματιστεί ουρά στα ταμεία του σούπερ μάρκετ, καθώς είναι ανοιχτά μόνο τα τρία από τα έξι.

Τη συζήτηση ξεκινά μεσήλικας άνδρας, που δείχνει να βιάζεται:

-Μα γιατί δεν ανοίγουν κι άλλο ταμείο να εξυπηρετηθεί ο κόσμος; Χάθηκε να πληρώσουν κι άλλη μία κοπέλα να φάει κι αυτή ένα κομμάτι ψωμί, να κάνουμε κι εμείς τη δουλειά μας;

-Αφήστε τα, κύριε μου, απαντά η κυρία που στέκεται ακριβώς πίσω του, γύρω στα 60, παχουλή και με λευκά μαλλιά καρέ. Μόνο το κέρδος τους κοιτάνε. Να βγάλουν περισσότερα χρήματα… Δεν νοιάζονται να πάρουν έναν άνθρωπο. Και έναν άντρα δηλαδή, γιατί μόνο γυναίκες;

-Ε, συνήθως οι άντρες δεν πάνε για ταμείο, απαντά ο μεσόκοπος άντρας. Είναι πολύ λίγα τα λεφτά και λίγες οι ώρες εργασίες. Βολεύει μόνο γυναίκες…

-Και τι να κάνουν οι άντρες, κύριε μου; αντιτείνει η 60χρονη. Να κάθονται σπίτι και να βάζουν μπουγάδα; Έχω ένα γιο άνεργο και δεν μπορεί να βρει τίποτα. Και περνάνε τα χρόνια και σε λίγο δεν θα είναι πια νέος για να τον πάρουν κάπου…

-Λυπάμαι κυρία μου, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές…

-Για αυτό σας λέω… Να πάρουν και άντρες για ταμίες!

-ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ!

Στη συζήτηση έχει μόλις εισβάλει μία θηριώδης γυναίκα, γύρω στα 70, που στέκεται πίσω από την 60χρονη. Είναι μια πραγματικά τεράστια γυναίκα με λευκά μαλλιά κουρεμένα κοντά και φουντωτά, που δείχνουν ακόμα μεγαλύτερο τον όγκο του κορμιού της.

-ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ!

-Γιατί το λέτε αυτό; ρωτούν ξαφνιασμένοι οι άλλοι.

-Γιατί πεθαίνουν!

-Όλοι πεθαίνουν, δεν πεθαίνουν μόνο οι άντρες…

-Ναι αλλά αυτός πέθανε όταν εγώ ήμουν 27 και μ΄ άφησε με δυο παιδιά ολομόναχη!

-Ωχ, τι θα πέρασες καημενούλα…, απαντά η 60χρονη, περνώντας από τον πληθυντικό στον ενικό. Το ΄θελε όμως κι αυτός μωρέ;

-Αμ, το ‘θελε! Τι σας λέω! Ήμουν 20 χρονών κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά. Δούλευα σε μια φάμπρικα με φλοκάτες. Ήρθε να πάρει φλοκάτη και έμεινε σύξυλος. Μου λέει: δεν έχω δει πιο όμορφη γυναίκα! Να!!! (η γυναίκα ρίχνει μούντζα στον εαυτό της).

-Γιατί, τι έγινε;

-Ήτανε καρδιακός και δεν μου ‘πε τίποτα! Τυφλώθηκα από τα ωραία του τα λόγια και τον στεφανώθηκα μέσα σε ένα μήνα. Πέθανε σε επτά χρόνια.

-Ωχ, μωρέ κακομοίρα…, της δίνει πάλι μία ανάσα η 60χρονη.

-Και δεν ήταν μόνο ότι πέθανε και μ΄άφησε… Μου σκάρωσε και δυο παιδία! Που πας βρε άνθρωπε, να κάνεις οικογένεια; Καλά να παρατήσεις μια γυναίκα, αλλά να την παρατήσεις με δυο μικρά παιδιά στην αγκαλιά;

-Μήπως δεν ήξερε την πάθησή του; επιχειρεί να υπερασπιστεί τον μακαρίτη ο μεσόκοπος άντρας.

-Αμ το ‘ξερε ο άτιμος! Βρήκα χαρτιά, εξετάσεις, τα πάντα! Ήξερε ότι δεν έχει ζωή και με γέλασε… Δεν έχει περάσει μια μέρα που να μην του τα σούρνω!

(Ο μεσόκοπος άντρας προσπαθεί να κάνει την αφαίρεση: η γυναίκα είναι γύρω στα 70, ο άντρας της πέθανε όταν ήταν 27, άρα επί 43 χρόνια «τα σούρνει» στον μακαρίτη!)

-Γιατί δεν ξαναφτιάξατε τη ζωή σας, προσπαθεί να την τονώσει ο μεσόκοπος. Είστε μια ωραία και δυναμική γυναίκα…

-Τι να ξαναφτιάξω, κύριέ μου; Τα βλέπετε αυτά τα δύο χέρια; Ξέρετε τι έχουν πλύνει αυτά τα χέρια; Ξέρετε πόσες φορές έχει σκύψει αυτή η μέση για να κάνει τα πατώματα; Δεν υπάρχει δουλειά που δεν έκανα για να μεγαλώσω τα παιδιά. Μόνη μου! Και να σκύβω το κεφάλι… Ας όψεται αυτός!

(Ο άντρας και η 60χρονη έχουν ξεμείνει από επιχειρήματα… Πέφτει σιωπή στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Η θηριώδης γυναίκα ξετυλίγει ένα ανθυγιεινό σνακ που έχει στο καλάθι της και το δαγκώνει με μίσος. Σα να ήταν ο λαιμός ΑΥΤΟΥ που την άφησε…)

-Έχετε κάρτα; ρωτά η ταμίας τον μεσόκοπο άντρα.

Η ιστορία της 70χρονης γυναίκας περνά σε λίγο στη λήθη των τυχαίων ακροατών της…

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.