
της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Στρέφω, αντιστρέφω, αποστρέφω και αποστρέφομαι.
Στρέφω ένα νοητό μαχαίρι στην πληγή, αλλά
Επιστρέφω στη γαλήνη σου, για να βρω το φως, αφού
Αποστρέφω το βλέμμα μου από τις πληγές.
Αποστρέφομαι τους υποκριτές και τους ανεπαρκείς και
Αντιστρέφω το χρόνο, τα χρόνια, μήπως ανακαλύψω πάλι το σημείο εκκίνησης.
Στην αντιστροφή του χρόνου (μας), θα συναντηθούμε πάλι, έχοντας μηδενίσει, εξαλείψει τις σκιές και τον πόνο.
Στην αντιστροφή του χρόνου (σου), θα μου χαμογελάσεις και θα κρατήσεις ξανά το χέρι μου .
Υ.Γ. Αντίδωρο, για τον Χρήστο και τις μέρες που πλησιάζουν και κλείνουν 11 χρόνια (τόσο κοντά και τόσο μακριά) απουσίας. Για τον Χρήστο, που θα φώτιζε πολλούς και πολλά στην πόλη του.
Φωτογραφία ανάρτησης: darkday spiral of light.


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- Τα βράχια της Κρύας - August 13, 2023
- Αλεξίσφαιρη Αλίκη (3) - August 4, 2023
- Διαδρομή διαρκής - July 27, 2023