Φτερό αγγέλου (6)

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Πέρασε καιρός πολύς, θαρρείς και συμπυκνώθηκε ο χρόνος. Η ζωή, όντως, μεταβάλλεται σε δευτερόλεπτα. Όχι πως το είχε ξεχάσει, φυσικά, αλλά, να, είναι που η καθημερινότητα παρασύρει, είναι αδυσώπητη και, συνάμα, λυτρωτική. Μέσα σε μήνες όφειλε να προσαρμοστεί ξανά. Η δεξιότητα προσαρμογής, λένε ότι καταδεικνύει οξυδέρκεια. Ναι, για κάποια πράγματα, τουλάχιστον… Τέλος πάντων!

Η προσαρμογή έγινε αθόρυβα και με πάταγο. Πώς κατάφερνε και τα συνδύαζε έτσι, Κύριος οίδε! Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν λυτρωτικό. Ανάσα ελευθερίας και αυτοπεποίθησης, πια. Με ανθρώπους καινούργιους, με φτερά νέα. Φτερά… Είχε πολύ καιρό να νιώσει την παρουσία τους. Μόνο σε κάποια όνειρα που τάραζαν την ψυχή και έσταζαν έναν πόνο που έμοιαζε με κάθαρση.

Μέρα καθημερινή. Οδηγούσε αργά, άκουγε τα ’30 νυχτερινά’ του Χατζηδάκι, δώρο από φίλη αγαπημένη, δρόμος άδειος, ουρανός με σύννεφα, ψιχάλες μικρές και ψυχή θολή. Κράμα αδικίας και απογοήτευσης. Ελπίδας και ανεξαρτησίας.

Φτάνοντας στον προορισμό, κοίταξε ψηλά. Ένα απαλό, μικρό σύννεφο την ακολουθούσε. Υπόλευκο, μοναχικό, συντροφιά σε βόλτα γνωστή και μη εξαιρετέα. Κάτι απροσδιόριστα γνωστό της θύμισε. Κατέβασε το κεφάλι και προχώρησε. Ένα ελαφρύ αεράκι σε όλα τη διάρκεια της βόλτας, βοηθούσε να ανασαίνει βαθιά, να αδειάζει το μυαλό, να ηρεμεί. Είναι φορές που νιώθεις ακίνητος, αλλά όλα γύρω σου αλλάζουν με ταχύτητα και σκοπιμότητα που αδυνατείς να αντιληφθείς και να αξιολογήσεις. Δρόμοι παλιοί και νέοι εμπλέκονται, συμπλέκονται και οδηγούν σε προορισμούς  που δεν είχες σκεφθεί, με συνοδοιπόρους που εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή, σου δίνουν το χέρι και σε δυναμώνουν. Σηκώνεσαι και προχωράς με βήμα νέο.

Τον σκέφτηκε να χαμογελά με όλα αυτά και να κλείνει το μάτι. Ανταπέδωσε το ίδιο, εκεί στη μορφή του. Κοίταξε, πάλι, ψηλά. Το σύννεφο ήταν εκεί. Και ήταν στο γνωστό, αγαπημένο σχήμα. Φτερό αγγέλου! Πάντα εκεί, πάντα διακριτικά και αθόρυβα…

Υ.Γ.  Για τον Χρήστο και τη Γιώτα.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts