2020: Οι αριθμοί “2” και “0” της νέας χρονιάς

του Δημήτρη Καλαντζή.

Ο άνθρωπος διαχρονικά νιώθει την ανάγκη να ικανοποιήσει την αγωνία του για το μέλλον, χρησιμοποιώντας μεταφυσικές «προβλέψεις» και «προγνώσεις». Σε αντίθεση με τα άλλα ζωικά είδη, που δείχνουν απόλυτα συμφιλιωμένα με τον απρόβλεπτο χαρακτήρα του μέλλοντος, η περίπλοκη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου, οδηγεί το άτομο στην απατηλή απόπειρα να οργανώσει ενδείξεις και φυσικά φαινόμενα σε ψευδο-επιστημονικά συστήματα.

Από τους οιωνοσκόπους και τους μάντεις της αρχαιότητας μέχρι τους σύγχρονους αστρολόγους, αριθμολόγους και λοιπούς επιτήδειους, η εκμετάλλευση της αγωνίας του ανθρώπου προσφέρει μία θαυμάσια ποικιλία από εξωφρενικές μέχρι χαριτωμένες θεωρίες που «γαργαλάνε» την τετράγωνη σκέψη ακόμα και των αυστηρότερων ορθολογιστών.

Οι πιο πολλές πρακτικές «πρόβλεψης» και «μαντικής τέχνης» δεν βασίζονται πουθενά αλλού παρά στη θεωρία της «αυτοεκλπηρούμενης προφητείας». Αν, για παράδειγμα, πειστείς ότι ως Λέων στο ζώδιο, είσαι τύπος μεγαλόκαρδος, ανοιχτοχέρης και στέκεσαι πέραν από μικρότητες και ταπεινές κακίες, δεν αποκλείεται να χτίσεις ως ένα βαθμό τη συμπεριφορά σου με αυτά τα χαρακτηριστικά που υποτίθεται ότι το ζώδιο είχε προδιαγράψει για εσένα.

Εάν πάλι χρειάζεσαι μία μεταφυσική δύναμη για να προχωρήσεις σε ένα σημαντικό βήμα στη ζωή σου, τότε είναι πολύ πιθανό να πάσχεις από το σύνδρομο του «Ντάμπο, του μικρού ελέφαντα», που κάποιος ποντικός του έδωσε ένα δήθεν «μαγικό φτερό» το οποίο θα τον έκανε να πετάξει με τα μεγάλα αυτιά του, για να συνειδητοποιήσει αργότερα ότι δεν χρειαζόταν κανέναν φτερό, παρά την πίστη στις δικές του ικανότητες και δυνάμεις (το παραμύθι της Disney βασίζεται σε προγενέστερους μύθους με πολλές παραλλαγές για τα δήθεν «μαγικά αντικείμενα» που χαρίζουν αυτοπεποίθηση σε ανασφαλείς ήρωες).

Με τα δύο παραπάνω παραδείγματα, εύκολα μπορεί κάποιος να συμπεράνει ότι υπάρχει μία «αγαθή» χρήση της «μαντικής τέχνης» και των «προβλέψεων», όταν λειτουργούν ως δυνάμεις αυθυποβολής για το καλό προσώπων που τις έχουν ανάγκη. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι ασκούντες τις τεχνικές των «προβλέψεων» επικεντρώνονται στα θετικά στοιχεία των μελλούμενων, κερδίζοντας τη συμπάθεια των ανθρώπων που τους εμπιστεύονται.

Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάποιες «θετικές προβλέψεις» για τη νέα χρονιά που ξεκίνησε, το 2020, θα συναντήσουν λιγότερες «αντιστάσεις» αποδοχής από άλλες που θα ήταν δυσοίωνες και σκοτεινές.

Έτσι λοιπόν το 2020 από τους «ειδικούς» των «αριθμολογικών προβλέψεων» χαρακτηρίζεται ως μία χρονιά ολοκλήρωσης, μία χρονιά γυναίκας. Που το βασίζουν;

Ο αριθμός «2», λένε, είναι ο αριθμός της συμπλήρωσης, της ολοκλήρωσης αλλά και του τελικού επιζώντος, είναι μία εξαιρετικά ανθεκτική γυναικεία δύναμη. Το σχήμα του «2» μοιάζει να λυγίζει στο ένα γόνατο με το κεφάλι και την πλάτη να υποκύπτουν με ταπεινοφροσύνη και υποτέλεια, κάτι που μπορεί να οδηγήσει κάποιον στην εύκολη απόρριψή του ως αριθμού αδύναμου και υποτελή μπροστά στον «περήφανο» και «αρρενωπό» αριθμό «1» που στέκεται πάντα όρθιος και αγέρωχος, αρνούμενος να υποκύψει στις πιέσεις. Δεν είναι όμως έτσι. Εάν ασκηθούν ισχυρές πιέσεις στον «αγέρωχο» αριθμό «1», τότε αυτός δεν θα λυγίσει απλά αλλά θα σπάσει. Αντιθέτως, όταν ο αριθμός «2» δεχτεί επίθεση -ακόμα και από ένα συντριπτικό βάρος- απλά θα λυγίσει, θα καμφθεί όσο χρειαστεί, αλλά, όταν το βάρος απομακρυνθεί, η ελαστική και ευέλικτη φύση του θα του επιτρέψει να επανέλθει με ελάχιστη βλάβη στην αρχική του μορφή και να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του.

Η δύναμή του γυναικείου αριθμού «2», λένε, είναι ανθεκτική και διαρκής, η αληθινή δύναμη πίσω από τον θρόνο. Καθώς φοβόμαστε την ηγεσία και τις αποφασιστικές ενέργειες του αριθμού «1», η ολοκλήρωσή του, ο αριθμός «2», χαρακτηρίζεται από την εξυπνάδα και τη διορατικότητα που αυτός φέρει.

Ο δεύτερος τώρα, αριθμός που απαρτίζει (σε επανάληψη) το 2020, έχει μία τεράστια ιστορία τόσο ως σύμβολο, όσο και ως έννοια. Τα πρώτα στοιχεία που έχουμε για το «0» προέρχονται από τον πολιτισμό των Σουμέριων στη Μεσοποταμία, πριν από περίπου 5.000 χρόνια. Εκεί, εισήχθη μια διπλή σφήνα με κλίση ανάμεσα σε σύμβολα σφηνοειδούς γραφής, για να ορίσει την κενή θέση, ή μάλλον την απουσία αριθμού, σε ένα διψήφιο ή τριψήφιο νούμερο (όπως αν γράφαμε 102, το «0» θα ήταν το σημείο της απουσίας αριθμού).

Το σύμβολο άλλαξε με την πάροδο του χρόνου, καθώς έφτασε στην αυτοκρατορία της Βαβυλωνίας και από εκεί στην Ινδία μέσω των Ελλήνων (στους οποίους όμως η κουλτούρα του μηδέν εμφανίστηκε μόνο περιστασιακά, όπως άλλωστε και τους Ρωμαίους αργότερα). Οι άραβες έμποροι ήταν εκείνοι που μετέφεραν το μηδέν στη Δύση. Μετά από πολλές περιπέτειες και μεγάλη εχθρότητα, το σύμβολο έγινε τελικά αποδεκτό, ως μία αρνητική και νεφελώδεις έννοια που τοποθετούνταν απέναντι στον θετικό (ρεαλιστικό) τρόπο σκέψης.

Το μαθηματικό μηδέν και η φιλοσοφική έννοια του τίποτα σχετίζονται, αλλά δεν είναι όμοιες. Η αδυναμία του ανθρώπου να συλλάβει το τίποτα, το κενό (π.χ πριν τη Γένεση του κόσμου ή, αν θέλετε, το big bang) συγκινεί διαχρονικά και προσδίδει στο «0» έναν αμήχανο χαρακτήρα συμπλήρωσης άλλων αριθμών χωρίς κάποια δική του ξεκάθαρη ταυτότητα, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που από πολλούς αμφισβητείται η αυτόνομη παρουσία του ανάμεσα στους αριθμούς.

Τι προβλέπεται λοιπόν να φέρει η νέα χρονιά των «2» και «0» που ανέτειλε;

Εάν επρόκειτο να στοιχηματίσετε, σοφό θα ήταν να τοποθετήσετε τα χρήματά σας στη διενέργεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, στην ολοκλήρωση του Brexit της Βρετανίας, στη λειτουργία του ψηλότερου ουρανοξύστη στον κόσμο (στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας, ύψους 1χλμ!) και στην αποστολή του ExoMars στον Άρη.

Για τα υπόλοιπα, η μαθηματική επιστήμη των πιθανοτήτων διατίθεται για κινήσεις υψηλού ρίσκου (μεγάλων κερδών και επίσης μεγάλων ζημιών).

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.