
της Αγγελικής Καρδαρά.
Βλέπω κάθε μέρα, στο πλαίσιο των μαθημάτων μου, τη νέα γενιά πίσω από τις οθόνες των υπολογιστών και αυτή η εικόνα με συγκινεί. Πιστεύω ότι θα την κρατήσω για πάντα μέσα μου. Από τη μία πλευρά γιατί σκέφτομαι ότι η ψυχή των νέων δεν “φυλακίζεται” και από την άλλη γιατί βλέποντάς τους νιώθω υπερήφανη και για τη δική τους, πολύ δύσκολη, καθημερινή μάχη για να κερδίσουμε, όλοι μαζί, τον σημαντικό αγώνα για τη ζωή. Παρά το νεαρό της ηλικίας τους, είναι προσηλωμένοι στον συλλογικό στόχο και ταυτόχρονα μού δίνουν την εντύπωση ότι αυτή την περίοδο διψούν περισσότερο από ποτέ για γνώση και για επικοινωνία. Στο βλέμμα τους ζωγραφίζεται η ελπίδα, παρά τις αντιξοότητες, και αυτή είναι άλλωστε η ομορφιά της νεότητας: το να μπορεί να ονειρεύεται με πάθος ακόμα και όταν οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες και να βλέπει την ηλιαχτίδα του φωτός όταν όλα έχουν βυθιστεί στο απόλυτο σκοτάδι.
Είναι μία εικόνα που αναμφίβολα περνά και σε εμάς τους μεγαλύτερους σημαντικά μηνύματα και μας δίνει μεγάλη δύναμη. Εμένα προσωπικά είναι μία εικόνα που δίνει ένα πολύ ουσιαστικό νόημα στην έγκλειστη καθημερινότητά μου, γιατί μου δείχνει ότι η ζωή αξίζει να συνεχιστεί με τον χρόνο παγωμένο αλλά όχι σταματημένο. Καθημερινά, πίσω από τις οθόνες του υπολογιστή, μοιραζόμαστε εικόνες από το σπίτι μας, αγαπημένες γωνιές, στιγμές από την καθημερινότητά μας και με αυτό τον τρόπο νιώθουμε ότι ερχόμαστε πολύ πιο κοντά κι ας μας χωρίζει η αναγκαία “ασφαλής απόσταση” που οφείλουμε να κρατήσουμε. Η τεχνολογία αυτή την περίοδο μας ενώνει. Μέσα στο σπίτι συνεχίζουμε να δημιουργούμε, κάποιες στιγμές να χαμογελάμε, να δραπετεύουμε από τη σκληρή πραγματικότητα και να ελπίζουμε ότι, όταν επιστρέψουμε στις ζωές μας, θα υπάρχουν ακόμα σημαντικοί λόγοι για να μην τα εγκαταλείψουμε και να προχωρήσουμε από εκεί που ο καθένας μας άφησε τη ζωή του, τα σχέδια και τον προγραμματισμό του για το μέλλον.
Είναι δεδομένο ότι ο προβληματισμός μας είναι πολύ έντονος για τις συνέπειες σε μακροπρόθεσμο επίπεδο αλλά και για την εξέλιξη των γεγονότων στο προσεχές χρονικό διάστημα. Είμαστε στην “αρχή της μάχης”, όπως άλλωστε τονίζουν οι ειδικοί επιστήμονες. Αυτή η αβεβαιότητα μας αφαιρεί τη δυνατότητα από το να κάνουμε σχέδια, αλλά δεν μπορεί να μας αφαιρέσει το δικαίωμα στα όνειρά μας, ελπίζοντας ότι θα κερδίσουμε τη σκληρή μάχη και ο εφιάλτης θα τελειώσει…
Ένα από τα πολλά μαθήματα που μας διδάσκει η πρωτόγνωρη κατάσταση, με την οποία έχουμε έρθει αντιμέτωποι και πρωτίστως η απαραίτητη “κοινωνική απομόνωση / απομάκρυνση”, είναι, κατά την άποψή μου, η επιτακτική ανάγκη να θεμελιώσουμε με τον Συνάνθρωπο μία ουσιαστική επικοινωνία, να αφήσουμε χρόνο και χώρο για δημιουργικές και εποικοδομητικές συζητήσεις για την ανάδειξη νέων ιδεών, για τη γόνιμη ανταλλαγή σκέψεων, απόψεων και προτάσεων και για την ανάπτυξη πολύτιμων συνεργασιών. Θεωρώ πολύ σημαντικό να δοθεί έμφαση στην ανθρώπινη επικοινωνία, ώστε να ενισχυθεί και να ενδυναμωθεί, προκειμένου, όταν επιστρέψουμε στις ζωές μας, να μπορέσουμε να επιλύσουμε προβλήματα, να κατανοήσουμε τη νέα πραγματικότητα που θα έχει διαμορφωθεί και να γίνουμε πολύ πιο δημιουργικοί, χτίζοντας όσα θα πρέπει να χτιστούν ξανά. Να αποκτήσουμε δύναμη μέσα από τον λόγο και τη σκέψη. Για να συνεχιστεί η ζωή εκεί όπου ο χρόνος πάγωσε, καθιστώντας εμφανή τη σοβαρότητα αλλά και πολυπλοκότητα της κατάστασης που βιώνουμε…


Latest posts by Αγγελική Καρδαρά (see all)
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και σκηνοθεσία στον τόπο του εγκλήματος (crimestaging) - February 22, 2023
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και μιντιακές απεικονίσεις: μία ερευνητική προσέγγιση του Crime & MediaLab (ΚΕ.Μ.Ε.) - January 12, 2023
- Κακοποίηση ζώων συντροφιάς και άγριας ζωής στην Κύπρο και οι μιντιακές απεικονίσεις υποθέσεων - November 2, 2022
1 Comment