‘Τα καλύτερα θα ’ρθουν’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Πολλές οι μέρες. Και οι νύχτες πιο πολλές, πιο βαριές. Μ’ ένα αδιόρατο, πνιγηρό αίσθημα εσωτερικής πίεσης και αγωνίας. Έτσι κυλούν, πότε με διάθεση διαφυγής, πότε με πλήρη δυσθυμία.

Ακούς συνέχεια τους στίχους του τραγουδιού, μέσα από την τηλεόραση, λόγω επικαιρότητας, λόγω ψυχικής ανάτασης όλων. Είναι τραγούδι τρυφερό και παλιό, νομίζω ότι κυκλοφόρησε το 2003.

Ακούς και σκέφτεσαι, προσπαθώντας να ελέγξεις τις εσωτερικές σου ισορροπίες. Τη μοναχικότητά σου που μοιάζει με επιλογή, αλλά δεν ξέρω αν είναι, σίγουρα. Μοιάζεις να προσπαθείς να τα βάλεις όλα σε μια σειρά. Νέα ακούσματα από ανθρώπους που μέχρι πριν λίγο δε γνώριζες. Τους επεξεργάζεσαι και αυτούς και τα λεγόμενά τους, αν και σου φαίνονται σωστά, σε εκφράζουν.

«Τα καλύτερα θα ‘ρθουν»… Φτάνει να είσαι έτοιμος γι’ αυτά. Να συνειδητοποιήσεις ότι όλα αλλάζουν και πρέπει και συ να προσαρμοστείς. Μπορεί να’ ναι καλύτερα έτσι. Άλλωστε, στη ζωή ανοίγουμε κύκλους, αφού κλείσουμε άλλους. Κάνουμε βήματα δειλά, αρχικά, πιο γρήγορα και με αυτοπεποίθηση, στη συνέχεια.

Αφήνεις πίσω όσα θεωρούσες τότε σημαντικά και τώρα, αστεία. Ανοίγεις μάτια και ψυχή να καλωσορίσεις κάτι καινούργιο. Μην το φοβηθείς, ο φόβος αντανακλά στα όνειρά μας, στην αύρα μας.

Στη νέα σου πραγματικότητα θα συναντήσεις ανθρώπους, όπως εσύ. Διστακτικούς και τολμηρούς, συνάμα. Θέλει τόλμη να εμπιστευθείς κάτι νέο, κάποιον άγνωστο. Συνήθως, όμως, η ανατρεπτική και απρόβλεπτη ζωή, φέρνει δίπλα μας κάποιους που μας τραβούν από το χέρι και μας οδηγούν σε κάτι, κάπου που δεν είχαμε σκεφτεί. Έξω από τα όριά μας και τα σχέδιά μας. Ενίοτε, έξω και από τη νοοτροπία μας.

‘Η ζωή είναι αγρίως απίθανη’, έγραφε η Μαργαρίτα Καραπάνου. Το ζήσαμε και το ζούμε. Να το ζούμε, όμως, μαζί με άλλους, όχι μόνοι.

Όταν μοιράζεσαι τη λύπη, μειώνεται. Όταν μοιράζεσαι τη χαρά, πολλαπλασιάζεται.

(Αφιερωμένο, Χ. Κ.)

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Comments

comments

Related Posts

    Comments are closed.

    Recent Posts