
της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Στην αρχή είναι μια σκέψη φευγαλέα, αεράκι μικρό που περνάει δίπλα σου δίχως να το νιώθεις. Λίγο μετά, αρχίζεις να το γνωρίζεις, να χαμογελάς στην αίσθησή του. Αργότερα, το απολαμβάνεις, μέχρι που, ασυνείδητα, αναζητάς το χάδι του, σαν παρέα, σαν άκουσμα…
Σιγά σιγά, η μικρή αυτή ανακάλυψη παίρνει άλλη μορφή, εισέρχεται λάθρα στην καθημερινότητά σου, γίνεται παρέα σου, έως ότου εξελιχθεί σε ανατροπή.
Τρέπω, επιτρέπω, ανατρέπω, αποτρέπω, εκτρέπω, λέξεις σύνθετες, με την ουσία να μένει ίδια. Τρέπω.
Τρέπω τη ζωή μου, το μυαλό μου, την ψυχή μου σε νέες εικόνες, μορφές, ψυχές.
Επιτρέπω σε κάτι νέο να πάρει χώρο και χρόνο δικό μου, να ανταλλάξω μαζί του κύκλους εμπειριών.
Ανατρέπω σχέδια, λόγια, εξηγήσεις, παρεξηγήσεις, μέχρι να φτάσω εκεί που ήθελα.
Αποτρέπω την προσέγγιση όσων με διέψευσαν.
Εκτρέπω εσκεμμένα διαδρομές λανθασμένες, τοπία που, πλέον, φαντάζουν ξένα.
Κλίνω: η ανατροπή, της ανατροπής, την ανατροπή. Συνήθως σε βρίσκει ανοχύρωτο , απροετοίμαστο, αλλά, αν ήσουν αλλιώς, δε θα λεγόταν ανατροπή. Θα ήταν μια πορεία με βήματα γνώριμα, προσχεδιασμένα, πορεία προδιαγεγραμμένη.
Ανακαλύπτω κάτι που μου ανατρέπει την πορεία σκέψης, τα συναισθήματα. Η ζωή ξέρει καλύτερα.


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- Τα βράχια της Κρύας - August 13, 2023
- Αλεξίσφαιρη Αλίκη (3) - August 4, 2023
- Διαδρομή διαρκής - July 27, 2023