‘Ανεξήγητο’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

<< Σου γράφω ένα γράμμα, τελικά.

Προφορικά δεν ξέρω αν θα μπορέσω να αρθρώσω λέξη. Είναι πολύ άβολο όλο αυτό.

Τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι περίεργα. Σαν να κουβαλάω στους ώμους μου βάρος δυσβάσταχτο, σαν να θέλω να αποφύγω τα πάντα, τους πάντες. Νιώθω τα πάντα γύρω μου σαν ψέμα. Σαν ψέμα και όσα έχουν συμβεί. Ψέμα γρήγορο… υπάρχει; Ποιος ξέρει…

Είναι η διάψευση των προσδοκιών, είναι που λείπεις, είναι που μεγαλώνουμε και αποχωριζόμαστε πολλά και πολλούς. Βαδίζουμε μόνοι σε προορισμό γνωστό, έλα, όμως, που αλλάζει μορφές. Κυνηγώ να πιάσω έναν στόχο, ένα συναίσθημα, μια μορφή.

Δεν τα καταφέρνω, νομίζω. Όλοι, όμως, είναι σίγουροι ότι τα καταφέρνω. Τους ξεγέλασα, δεν είναι αστείο; Πάντα ξεγελάω.

Εσύ; Τι κυνηγάς; Σε βλέπω συνεχώς να φεύγεις. Όταν φτάνω, εσύ φεύγεις. Κοντά και μακριά.

Ανεξήγητο. Άρρητοι οι λόγοι που μας έφεραν ως εδώ. Χαρά και φόβο, μαζί, νιώθω. Χαρά για την αντάμωση και φόβο για την απόσταση που ίσως, αν, κάποτε, πιθανώς…

Ανεξήγητο. Οι ζωές των ανθρώπων σμίγουν ξαφνικά, για σκοπό δυσερμήνευτο, όχι, δεν είναι η πρώτη ανάγνωση τόσο απλή. Καμιά συνάντηση δεν είναι απλή. Όσο τη ζεις, τόσο περιπλέκεται, μεταμορφώνεται σε μικρό λαβύρινθο, εγκλωβίζεσαι. Ο μίτος δεν υπάρχει πάντα και, στην προσπάθειά σου να βγεις δίχως βοήθεια, αργείς, χάνεις χρόνο, χάνεσαι και συ…

Σου γράφω ένα γράμμα, γιατί κουράστηκα να μιλώ. Τα λόγια έγιναν πουλιά και φύγαν, δε σε πρόλαβαν, δεν τα πρόλαβες. Ενώ, τούτες εδώ οι γραμμές πιστεύω πως σ’ ακολουθούν όπου και να’ σαι, είτε στην κορυφή ενός βουνού είτε στην παραλία που αγαπάς να ξεκουράζεις το βλέμμα σου.

Ανεξήγητο. Μοιάζουμε τόσο πολύ, πώς δεν το είχα νιώσει; Κατά βάθος ίσως ήθελα να φύγουμε μαζί. Όμορφο να ταξιδεύεις με παρέα και να μοιράζεσαι τους δρόμους, τις θάλασσες, τα βλέμματα, τα αγγίγματα.

Ανεξήγητο. Πόσο, μα πόσο χαίρομαι μαζί σου…>>

(Αφιερωμένο. Χ.Κ.)

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.