“Καμία Ελένη δολοφονημένη”

της Αγγελικής Καρδαρά.

Ήταν το πιο δυνατό μηνυμα που αντήχησε έξω απο το Δικαστήριο κατά την εκδίκαση της πολύκροτης υπόθεσης βιασμού και ανθρωποκτονίας της νεαρής φοιτήτριας.

«Θα σας βρει ο πατέρας μου, αφήστε με να φύγω», ήταν τα τελευταία λόγια της Ελένης. Τα τελευταία λόγια προτού την πετάξουν οι βασανιστές της στη θάλασσα και καταλήξει, εξουθενωμένη, βασανισμένη και άγρια κακοποιημένη.

Αλλά ο πατέρας τους βρήκε και μας δίδαξε ήθος! Ένας πατέρας που μεγάλωσε τα παιδιά του με αγάπη, αξίες και ιδανικά. Μία οικογένεια που έδωσε τα εφόδια στα παιδιά για να ανοίξουν τα φτερά τους και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, στον αντίποδα ειδεχθών συμπεριφορών, ακραίων, βάναυσων και ανάλγητων πράξεων που δεν (πρέπει να) συνάδουν με τη νεανική ηλικία, της οποίας η θέση δεν είναι φυλακισμένη σε σκοτεινά κελιά αλλά να βλέπει τον ήλιο, τη θάλασσα, να ονειρεύεται, να ερωτεύεται και να κάνει σχέδια για ένα καλύτερο και πιο φωτεινό αύριο.

Εφόσον δεν δεχόμαστε, επιστημονικά, ότι τα “τέρατα” γεννιούνται, αλλά ότι οι ειδεχθείς, “τερατώδεις”, συμπεριφορές δημιουργούνται αποτελώντας τη συνισταμένη πολλών παραγόντων, ας αναζητηθούν οι βαθύτερες αιτίες που οδήγησαν σε αυτές τις συμπεριφορές και κυρίως στην συναισθηματική απάθεια και στην πλήρη απαξίωση του γυναικείου φύλου και της αξίας του ατόμου.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και πρέπει να μεριμνήσουμε ώστε η Ελένη να μην ξεχαστεί. Γιατί έφυγε από τη ζωή μόνη, ανυπεράσπιστη και απροστάτευτη, αλλά η πρωτοφανής βαναυσότητα διάπραξης του διπλού εγκλήματος (βιασμού και ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως) καθώς και η απουσία, σύμφωνα με το Δικαστήριο, ειλικρινούς μεταμέλειας μετά τα στυγερά εγκλήματα, αφύπνισαν την κοινωνία μας και ευαισθητοποίησαν για εγκλήματα με δράστες και θύματα νέους ανθρώπους.

Ας αναζητηθούν, επομένως, αιτίες, παράγοντες και ευθύνες. Το δικό μου μήνυμα, ως ερευνήτρια αυτών των εγκλημάτων κατά της ζωής και κατά της γενετήσιας ελευθερίας, είναι να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση σε αποκλίνουσες συμπεριφορές που πολύ πρώιμα, από τις τάξεις του Δημοτικού ακόμα, υιοθετούνται και εκδηλώνονται στο σχολικό περιβάλλον αλλά και έξω από αυτό ξεκινώντας από τοπικό επίπεδο -τη γειτονιά- και οι γονείς χωρίς ντροπή και ενοχές να αναζητήσουν έγκαιρα βοήθεια και στήριξη, γιατί (πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι) σε αυτές τις ηλικίες υπάρχει περιθώριο παρέμβασης ώστε η αποκλίνουσα συμπεριφορά να μην εξελιχθεί σε εγκληματική. Σε περιπτώσεις όπου η ίδια η οικογένεια είναι δυσλειτουργική, είναι καίρια ευθύνη της Πολιτείας με μεγάλη κοινωνική ευαισθησία να φροντίσει, στο πλαίσιο της αντεγκληματικής της πολιτικής, για τους ανήλικους που είναι εκτεθειμένοι σε κίνδυνο μέσα στην ίδια τους την οικογένεια και εκδηλώνουν παραβατικές συμπεριφορές.

Όταν πια φτάσουν να μην έχουν καμία συναίσθηση της πραγματικότητας και να μη νιώθουν τίποτα θετικό για τη ζωή και τον συνάνθρωπο (τον φίλο, τη σχέση τους, τους γονείς τους, τους εκπαιδευτικούς τους), θα μεταχειρίζονται όσους τους περιβάλλουν με την ίδια αναλγησία, σκληρότητα, απάθεια και απαξίωση, όπως φέρθηκαν στην Ελένη που της στέρησαν το δικαίωμα στη ζωή και το όνειρο.

Το διπλό έγκλημα, με θύμα την Ελένη, καθιστά τέλος επιτακτική την ανάγκη μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης αλλά και συζήτησης στους μαθητές και φοιτητές για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ας ξεκινήσουμε από το μηδέν, από όσα θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα, γιατί δεν είναι όπως αποκαλύπτεται από τη διερεύνηση του φαινομένου της νεανικής παραβατικότητας και εγκληματικότητας.

Η κοινωνική μέριμνα, η έμφαση στην προστασία της ανηλικότητας και νεότητας κατά τη χάραξη αντεγκληματικής πολιτικής, η ανάληψη της ευθύνης των γονέων μέσω της καθοδήγησής τους όπου κρίνεται αναγκαίο, η εκπαίδευση και οι αξίες, μπορούν να διαδραματίσουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην πρόληψη του εγκλήματος με δράστες και θύματα ανήλικους και νέους.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Καρδαρά

Η Αγγελική Καρδαρά είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος (με εξειδίκευση στη μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία) και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.). Το θέμα της διδακτορικής διατριβής της, με Επιβλέποντα τον Καθηγητή Γιάννη Πανούση, αφορά τον ιδιαίτερο γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού. Από τον Φεβρουάριο του 2020 ανέλαβε και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ. Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών). Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης, δίνει διαλέξεις και οργανώνει μαθήματα σεμιναριακού τύπου στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα & Media». Επίσης, είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη ερευνών εγκληματολογικού, κοινωνικού και μιντιακού ενδιαφέροντος, αρθρογραφεί και συγγράφει. Έχει συγγράψει τα βιβλία: Τρομοκρατία και ΜΜΕ (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Όταν η ψυχή μιλάει (εκδόσεις Υδρόγειος), Φυλακή και Γλώσσα (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Εγχειρίδιο Εγκληματολογίας για τον Αστυνομικό και Δικαστικό Συντάκτη (εκδόσεις Παπαζήση), Σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ των εγκληματιών που απασχόλησαν τα ελληνικά ΜΜΕ (1993-2018): Criminal Profiling and Media (εκδόσεις Παπαζήση). Οι «Νέοι Παγιδευμένοι στα Παιχνίδια της Βίας: Εγκλήματα με Δράστες και Θύματα Νέους» είναι το έκτο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.