‘Το βάζο’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Είχε πολλά, ή, μάλλον, αρκετά, αλλά δεν τα χρησιμοποιούσε. Παλιότερα, σε γιορτές, τοποθετούσε λίγα από τα αγαπημένα του λουλούδια, που δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, αγριολούλουδα που μοσχοβολούσαν και, συνήθως, τα ξεχνούσε στο βάζο, μέχρι που μαραίνονταν.

Πριν λίγους μήνες, μια κοπέλα που πολύ τον είχε ερωτευθεί, τον ρώτησε αν του αρέσουν. Απάντησε στεγνά, ‘Να στέλνω, σπάνια, να δέχομαι, όχι’. Είχε δει την απογοήτευση στο βλέμμα της, κατάλαβε ότι ποτέ δεν θα της έστελνε…

Τον τελευταίο καιρό, λίγο η καραντίνα, λίγο η περίεργη διάθεση, αποφάσισε να ομορφύνει τη σκοτεινιά του. Έστω, όχι σκοτεινιά, αλλά αυτό το γκρίζο που τον περιέβαλλε. Κάπου είχε διαβάσει ότι τα λουλούδια είναι καλή παρέα, σου φτιάχνουν τη διάθεση, δημιουργούν καλή ενέργεια στο χώρο. Όχι ότι τα πίστευε όλα αυτά, αλλά του έκανε καλό να ξεγελιέται πού και πού. Ένιωθε σιγουριά όταν ήξερε ότι έχει κάποιο σημείο αναφοράς, αλλά όχι σε ανθρώπους. Το να έχεις σημείο αναφοράς σου έναν άλλο άνθρωπο, το θεωρούσε ευλογία πριν χρόνια. Τώρα, πια, προτιμούσε τη σιωπή, είχε βαρεθεί τις εύκολες γνωριμίες, τις ακόμη πιο διαθέσιμες σχέσεις. Ήθελε την ησυχία του. Και δύο φίλους, για να πίνουν ένα κρασί, να σχεδιάζουν κοντινά ταξίδια και ν’ αντικρίζουν τη θάλασσα καπνίζοντας.

Είχε βγάλει το μεγάλο, γυάλινο βάζο και το ακούμπησε στο γραφείο του. Αφαιρέθηκε κοιτώντας τα όμορφα κιτρινόλευκα λουλούδια που ορθώνονταν μεγαλοπρεπώς στο νερό και το μυαλό του ταξίδεψε σ’ εκείνο το κορίτσι που τον είχε ρωτήσει αν του αρέσουν τα λουλούδια. Ένιωσε άσχημα που την είχε πληγώσει, κι ας είχε περάσει καιρός. Σαν να είδε και το γλυκό της χαμόγελο εκεί μέσα. Μύρισε την λευκοκίτρινη ομορφιά, έδωσε ένα χάδι βιαστικό και έφυγε, κλείνοντας απαλά την πόρτα. Είχε αποφασίσει να πει μια συγνώμη. Σε κείνη και στον εαυτό του.

Για τον χαμένο χρόνο, για όλα τα λουλούδια που δεν της είχε στείλει…

Φωτογραφία ανάρτησης: Janet Ramsden@flicrk.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts