της Αγγελικής Καρδαρά.
Μία πιο προσωπική στιγμή καταθέτω στο παρόν άρθρο, που ομολογώ ότι με δυσκολία μοιράζομαι μαζί σας… αλλά θεωρώ σημαντικό να τιμάμε τους ανθρώπους μας.
Όταν διαβάζεις τα ρεπορτάζ για έναν δικό σου άνθρωπο -για τον ξαφνικό και άδικο χαμό του- σου φαίνονται, τελικά, τόσο “απρόσωπες” και “παγωμένες” οι γραμμές….
Γραμμές που μέσα σε λίγες λέξεις πρέπει να “χωρέσουν” τον πιο βαθύ ανθρώπινο πόνο και να καταγράψουν το μη αναστρέψιμο….
Το τετελεσμένο.
Διαβάζεις την τραγική είδηση του θανάτου σε επικεφαλίδες και το σφίξιμο στην καρδιά γίνεται πιο έντονο. Απεγνωσμένα αναζητάς την ελπίδα πίσω από τις λέξεις, μέσα στις λέξεις, στο τελείωμα της κάθε παραγράφου… αλλά η ελπίδα σβήνει και το ρεπορτάζ τελειώνει!
Πίσω όμως από κάθε ρεπορτάζ για μία τραγική είδηση, “κρύβονται” πολύ δυνατά συναισθήματα και άνθρωποι με σημαντικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά που δεν μπορούν να “περιοριστούν” σε μία ηλικία, σε ένα όνομα ή σε λεπτομέρειες για τον τρόπο θανάτου, γιατί η αξία κάθε ανθρώπου βρίσκεται σε αληθινές στιγμές και σε σχέσεις ζωής που δεν μπορούν να αποδοθούν εύκολα σε ένα “ρεπορτάζ θανάτου”, αλλά μένουν, ανεξίτηλα, χαραγμένες, βαθιά, μέσα στις ψυχές….
Γι’ αυτό ήθελα να συμπληρώσω μοναχά μερικές προτάσεις σε ένα σκληρό θέμα…
Και να γράψω ότι η Ελένη ήταν μία σπουδαία γυναίκα, ένα πρότυπο μητέρας, επιστήμονα, επαγγελματία. Την χαρακτήριζε το ζεστό χαμόγελό της που πήγαζε από την όμορφη ψυχή της. Ήταν ευγενική, καλοσυνάτη και καλόκαρδη. Αυτή την εικόνα θα κρατήσουμε στο μυαλό και στην καρδιά μας.
Έφυγε νωρίς, ενώ είχε ακόμα πολλά να ζήσει και σημαντικά να προσφέρει στην εργασία της και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Κυρίως όμως, είχε πολλές όμορφες στιγμές να μοιραστεί με την οικογένειά της που λάτρευε. Όπως εκείνες που μοιραζόταν μέχρι την τελευταία της στιγμή, μέχρι να σβήσει στην αγκαλιά του συζύγου της, δίπλα στο κύμα.
Είμαι σίγουρη όμως ότι τα παιδιά της θα μεγαλώσουν με τον σπουδαίο πατέρα τους και με την αγάπη, τις αξίες και τα υψηλά ιδανικά, με τα οποία και η μητέρα τους φρόντιζε να μεγαλώσουν από τη στιγμή που τα κράτησαν στην αγκαλιά τους.
Το δικό της αστέρι θα φωτίζει πάντα λαμπρό στην καρδιά τους και θα τους δείχνει τον δρόμο…
Αλλά και στις καρδιές όλων όσοι είχαμε την τιμή να την γνωρίζουμε.
Σε αυτές τις τόσο οδυνηρές καταστάσεις οικογένεια και φίλοι πρέπει να γινόμαστε μία μεγάλη, ζεστή, αγκαλιά και να πορευόμαστε με αγάπη. Γιατί ο θάνατος δεν μπορεί να μας κλέψει τα συναισθήματα ούτε τις ευτυχισμένες στιγμές που ζήσαμε.
Το δικό μου αντίο
Το “αντίο” δεν πρόλαβα να πω ·
το έσβησε μίαν άγρια νύχτα το φεγγάρι
Σε μιάν απρόσμενη, μικρή στιγμή
Ένα μαχαίρι κοφτερό άνοιξε πληγή βαθιά σε μαξιλάρι
Και έγινε το χάδι σπαραγμός ·
στο πιο βαθύ σκοτάδι
Για να τους κλέψει το όνειρο
Το τελευταίο βράδυ
Σχίστηκαν -σαν ζωγραφιά ημιτελή- οι ουρανοί
Ματώσαν τα ποτάμια
Τα σύννεφα έγιναν μεμιάς βροχή, σαν να ήταν δάκρυα της ψυχής
Στα απύθμενά της βάθη, λόγια-σιωπής
Μα το σκοτάδι, ξάφνου, έγινε φως
Μία μελωδία μαγική ή προσευχή
Για να την συντροφεύει ·
στο απρόσμενο φευγιό, στο αιώνιο ταξίδι
Σαν ένα χάδι….
Αν ήταν η καρδιά του φως, θα έκαιγε τον πόνο και θα γινόταν κεραυνός για να την φέρει πίσω
Μα μην φοβάσαι και μην κλαις ·
μόνη δεν είναι τώρα πια. Χορεύει με αγγέλους
Και από εκεί ψηλά χαμογελά πλατιά
Και τραγουδά -το πιο όμορφο τραγούδι
Είναι αστέρι φωτεινό και φέγγει στις καρδιές τους
Τις χειμωνιάτικες νυχτιές θα έρχεται κοντά τους ·
λουσμένη θα’ναι μες στο φως, θα ανάβει τα όνειρά τους….
(Γιατί όσο κρατάμε στην καρδιά μας τους ανθρώπους που αγαπάμε, δεν φεύγουν ποτέ από κοντά μας)
Καλό ταξίδι, αγαπημένη μας!
Latest posts by Αγγελική Καρδαρά (see all)
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και σκηνοθεσία στον τόπο του εγκλήματος (crimestaging) - February 22, 2023
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και μιντιακές απεικονίσεις: μία ερευνητική προσέγγιση του Crime & MediaLab (ΚΕ.Μ.Ε.) - January 12, 2023
- Κακοποίηση ζώων συντροφιάς και άγριας ζωής στην Κύπρο και οι μιντιακές απεικονίσεις υποθέσεων - November 2, 2022
