‘Η ιστορία μιας μάσκας’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Είμαι ένα απλό, μικρό κομμάτι υφάσματος. Στις δύο άκρες μου είναι στερεωμένα λευκά λαστιχάκια, ώστε να στερεώνομαι καλά. Είμαι βαμβακερό, ή συνθετικό, μονόχρωμο, εμπριμέ, κομμένο σε δύο σχέδια, προς το παρόν.

Η γυναίκα που με φοράει  δεν με πολυφροντίζει. Μόλις με βγάζει, σαν να έχει νεύρα, με πετάει σε ένα μέρος που έχει πολλές άλλες. Με πλένει με κάτι που έχει μωρουδίστικο άρωμα και αυτό μου αρέσει πολύ.

Η γυναίκα δουλεύει σ’ ένα μέρος με κόσμο πολύ. Ακούω παιδικές φωνές και γέλια, σε σχολείο, δηλαδή. Κάποιες φορές μιλάει πολύ δυνατά, γιατί την εμποδίζει το ύφασμά μου να ακουστεί. Άλλες φορές την νιώθω να κουράζεται, να μη με αντέχει και πλησιάζοντας το παράθυρο της τάξης, με βγάζει για λίγο, να πάρει ανάσα.

Όσο περνάει ο καιρός, μάλλον με έχει συνηθίσει και μου φέρνει και άλλες μάσκες για παρέα, συνήθως, με κάτι περίεργα σχέδια, για να της φτιάχνει η διάθεση, υποθέτω. Άλλες φορές την ακούω να ψιθυρίζει κάποια μελωδία και την βολεύει, υποθέτω, αφού δεν ακούγεται. Μοιάζει με μια μικρή συνωμοσία, να μουρμουράει, να κάνει γκριμάτσες δίχως να την βλέπουν. Το διασκεδάζει, σαν παιδί.

Άλλες φορές την νοιώθω να ανασαίνει γρήγορα, σαν να περπατάει, να ξεφύγει από κάτι. Υποθέτω ότι προσπαθεί να γυμναστεί, όπως όλοι την περίοδο αυτή. Ενίοτε με καίει η ανάσα της, όταν μασάει αυτές τις τσίχλες με δυόσμο.

Δεν ξέρω πόσο καιρό θα με φοράει ακόμη, αλλά η συνύπαρξή μας, πλέον, έγινε συνήθεια. Τον τελευταίο καιρό η κάτοχός μου έχει βάλει σε κάθε τσάντα της και μία μάσκα, διότι τη νιώθω να είναι πολύ αφηρημένη.

Τη συμπονώ, όμως. Μοιάζει φοβισμένη, κουρασμένη, αλλά προσπαθεί να μην το δείχνει. Δεν έχει και άλλη επιλογή, βέβαια. Όπως όλοι όσοι μας φορούν.

Σήμερα είναι η μέρα της… μπουγάδας μας, οπότε πρέπει να κλείσω το κείμενο και να αφεθώ να χαλαρώσω στο ζεστό νερό και στο απορρυπαντικό με τη μυρωδιά μωρού, κάτι σαν spa, δηλαδή. Απολαυστική διαδικασία!

Να προσέχετε και να μας φοράτε!

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts