
της Αγγελικής Καρδαρά.
Η πρωταθλήτρια Σοφία Μπεκατώρου που, στο πλαίσιο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού, μίλησε δημόσια για το έγκλημα του βιασμού που υπέστη σε πολύ νεαρή ηλικία, με δράστη, όπως αναφέρει, παράγοντα του αθλήματός της ο οποίος υπήρξε στη ζωή της μέχρι εκείνη τη στιγμή έμπιστη, “πατρική φιγούρα” περνάει στην κοινωνία ένα πολύ σπουδαίο μήνυμα.
Ένα μήνυμα που οφείλουμε να ακούσουμε πολύ προσεκτικά και να κάνουμε μία νέα, πολύ δυναμική, αρχή στον σκληρό αγώνα καταπολέμησης της “κουλτούρας του βιασμού” και ενοχοποίησης, από ένα μέρος της κοινωνίας (ελπίζω μικρό), των θυμάτων βιασμού, ακόμα και όταν αυτά δεν έχουν επιβιώσει, όπως σε υποθέσεις που έχουν απασχολήσει τα ΜΜΕ.
Μου προκαλεί όμως τρομακτική εντύπωση το ερώτημα που διατυπώνεται από κάποια άτομα “γιατί η πρωταθλήτρια Σοφία Μπεκατώρου δεν κατήγγειλε το έγκλημα του βιασμού της νωρίτερα;”. Ένα τόσο απλοϊκό ερώτημα που, κατά την άποψή μου, μπορεί να λάβει επικίνδυνες διαστάσεις. Θα ήταν πολύ σημαντικό να συναισθανθούμε ένα θύμα βιασμού που επιβίωσε της εγκληματικής πράξης και θα θέσω το ρητορικό ερώτημα σε όσους αναρωτιούνται γιατί μίλησε μετά από τόσο χρόνια για το έγκλημα: “εάν στα 20 σας χρονιά είχατε υποστεί βιασμό από ένα πρόσωπο που εμπιστευόσασταν σαν να ήταν μέλος της οικογένειάς σας, ήσασταν πρόσωπα προβεβλημένα λόγω αθλητισμού / επαγγελματικής ιδιότητας και βρισκόμασταν στα τέλη της δεκαετίας του 90 με τηλεοπτικές εκπομπές που “ξέσκιζαν” την ιδιωτικότητα του ατόμου, θα νιώθατε φόβο να κάνετε την καταγγελία;”.
Η απάντηση που θα δίναμε σε αυτό το ερώτημα, πιστεύω ότι μας κάνει να καταλάβουμε γιατί μία 20χρονη γυναίκα δεν έκανε τότε την καταγγελία. Δυστυχώς, ο φόβος και η ντροπή έχουν αποτρέψει έναν πολύ υψηλό αριθμό θυμάτων από το να κάνει την καταγγελία και γι’ αυτήν την πολύ σοβαρή διάσταση του θέματος οφείλουμε, σε επίπεδο ερευνητικό, να ενημερώσουμε το ευρύ κοινό.
Μήπως, επομένως, το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι “πότε επιτέλους οι κοινωνίες θα δημιουργήσουν ένα δίχτυ προστασίας για τα θύματα του βιασμού, ώστε χωρίς φόβο ότι θα αποκαλυφθούν τα στοιχεία τους εάν δεν επιθυμούν να μιλήσουν ανοιχτά για τον βιασμό τους, με συνέπεια να θυματοποιούνται δευτερογενώς από τα ΜΜΕ και την ευρύτερη κοινωνία, να μπορούν να κάνουν την καταγγελία, γνωρίζοντας ότι θα υπάρξει ο απαιτούμενος κοινωνικός σεβασμός;”.
Ένα εξίσου σημαντικό ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει εντόνως είναι “πότε επιτέλους θα τερματίσουν οι σύγχρονες κοινωνίες την τρομακτική πρακτική της άμεσης ή έμμεσης ενοχοποίησης των ατόμων που καταγγέλλουν τον βιασμό και κάποια από τα οποία μάλιστα επιθυμούν να μιλήσουν ανοιχτά για το έγκλημα, για να ενημερώσουν, να ευαισθητοποιήσουν, να αφυπνίσουν, να προστατεύσουν συνανθρώπους τους;”.
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, πολύ ευαίσθητο και σίγουρα πρέπει να γίνει μία ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση για το πώς στην πράξη – και όχι μόνο στη θεωρία- θα κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των θυμάτων βιασμού ως προς το μείζον ζήτημα αποτροπής του στιγματισμού και της δευτερογενούς τους θυματοποίησης, ώστε να ενθαρρυνθούν όλα τα θύματα να κάνουν καταγγελία και να πάψει το έγκλημα του βιασμού να έχει έναν τόσο “σκοτεινό αριθμό” θυμάτων, καθώς οι υποθέσεις τους δεν καταγγέλλονται εξαιτίας φόβου ή/ και ντροπής.
Η κ. Μπεκατώρου κουβαλώντας για τόσα πολλά χρόνια το “τραύμα της θυματοποίησης”, σε μία ηλικία ωριμότητας έλαβε το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά για το έγκλημα, με απώτερο στόχο να περάσει ένα πολύ δυνατό μήνυμα στην κοινωνία μας προκειμένου να προστατευτούν και άλλα κορίτσια, ανήλικα ή νεαρές γυναίκες στον χώρο του αθλητισμού (και βέβαια και σε άλλους επαγγελματικούς χώρους). Αυτό ακριβώς το σοβαρότατο ζήτημα θα έπρεπε σήμερα να συζητάμε, το πώς θα προστατευτούν οι νεαρές αθλήτριες και οι νεαροί αθλητές!
Αυτή είναι η ουσία! Να ενώσουμε όλες και όλοι τη φωνή και τις δυνάμεις μας για να αποτραπεί το έγκλημα του βιασμού με δράστες όσους έχουν την απατηλή ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας πάνω σε αθλητές /μαθητές/φοιτητές κ.λπ. και ταυτόχρονα να “σπάσουν οι σιωπές” και να γίνουν οι καταγγελίες για να τιμωρηθούν οι δράστες, να δικαιωθούν τα θύματα και να προστατευτούν και άλλα εν δυνάμει θύματά τους.
Ελπίζω αυτή η συζήτηση να γίνει πολύ σύντομα!
Διαβάστε ακόμα:


Latest posts by Αγγελική Καρδαρά (see all)
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και σκηνοθεσία στον τόπο του εγκλήματος (crimestaging) - February 22, 2023
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και μιντιακές απεικονίσεις: μία ερευνητική προσέγγιση του Crime & MediaLab (ΚΕ.Μ.Ε.) - January 12, 2023
- Κακοποίηση ζώων συντροφιάς και άγριας ζωής στην Κύπρο και οι μιντιακές απεικονίσεις υποθέσεων - November 2, 2022
2 Comments