Ένα πολύ δυνατό κοινωνικό μήνυμα από την πρωταθλήτρια Σοφία Μπεκατώρου

της Αγγελικής Καρδαρά.

Η πρωταθλήτρια Σοφία Μπεκατώρου που, στο πλαίσιο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού, μίλησε δημόσια για το έγκλημα του βιασμού που υπέστη σε πολύ νεαρή ηλικία, με δράστη, όπως αναφέρει, παράγοντα του αθλήματός της ο οποίος υπήρξε στη ζωή της μέχρι εκείνη τη στιγμή έμπιστη, “πατρική φιγούρα” περνάει στην κοινωνία ένα πολύ σπουδαίο μήνυμα.

Ένα μήνυμα που οφείλουμε να ακούσουμε πολύ προσεκτικά και να κάνουμε μία νέα, πολύ δυναμική, αρχή στον σκληρό αγώνα καταπολέμησης της “κουλτούρας του βιασμού” και ενοχοποίησης, από ένα μέρος της κοινωνίας (ελπίζω μικρό), των θυμάτων βιασμού, ακόμα και όταν αυτά δεν έχουν επιβιώσει, όπως σε υποθέσεις που έχουν απασχολήσει τα ΜΜΕ.

Μου προκαλεί όμως τρομακτική εντύπωση το ερώτημα που διατυπώνεται από κάποια άτομα “γιατί η πρωταθλήτρια Σοφία Μπεκατώρου δεν κατήγγειλε το έγκλημα του βιασμού της νωρίτερα;”. Ένα τόσο απλοϊκό ερώτημα που, κατά την άποψή μου, μπορεί να λάβει επικίνδυνες διαστάσεις. Θα ήταν πολύ σημαντικό να συναισθανθούμε ένα θύμα βιασμού που επιβίωσε της εγκληματικής πράξης και θα θέσω το ρητορικό ερώτημα σε όσους αναρωτιούνται γιατί μίλησε μετά από τόσο χρόνια για το έγκλημα: “εάν στα 20 σας χρονιά είχατε υποστεί βιασμό από ένα πρόσωπο που εμπιστευόσασταν σαν να ήταν μέλος της οικογένειάς σας, ήσασταν πρόσωπα προβεβλημένα λόγω αθλητισμού / επαγγελματικής ιδιότητας και βρισκόμασταν στα τέλη της δεκαετίας του 90 με τηλεοπτικές εκπομπές που “ξέσκιζαν” την ιδιωτικότητα του ατόμου, θα νιώθατε φόβο να κάνετε την καταγγελία;”.

Η απάντηση που θα δίναμε σε αυτό το ερώτημα, πιστεύω ότι μας κάνει να καταλάβουμε γιατί μία 20χρονη γυναίκα δεν έκανε τότε την καταγγελία. Δυστυχώς, ο φόβος και η ντροπή έχουν αποτρέψει έναν πολύ υψηλό αριθμό θυμάτων από το να κάνει την καταγγελία και γι’ αυτήν την πολύ σοβαρή διάσταση του θέματος οφείλουμε, σε επίπεδο ερευνητικό, να ενημερώσουμε το ευρύ κοινό.

Μήπως, επομένως, το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι “πότε επιτέλους οι κοινωνίες θα δημιουργήσουν ένα δίχτυ προστασίας για τα θύματα του βιασμού, ώστε χωρίς φόβο ότι θα αποκαλυφθούν τα στοιχεία τους εάν δεν επιθυμούν να μιλήσουν ανοιχτά για τον βιασμό τους, με συνέπεια να θυματοποιούνται δευτερογενώς από τα ΜΜΕ και την ευρύτερη κοινωνία, να μπορούν να κάνουν την καταγγελία, γνωρίζοντας ότι θα υπάρξει ο απαιτούμενος κοινωνικός σεβασμός;”.

Ένα εξίσου σημαντικό ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει εντόνως είναι “πότε επιτέλους θα τερματίσουν οι σύγχρονες κοινωνίες την τρομακτική πρακτική της άμεσης ή έμμεσης ενοχοποίησης των ατόμων που καταγγέλλουν τον βιασμό και κάποια από τα οποία μάλιστα επιθυμούν να μιλήσουν ανοιχτά για το έγκλημα, για να ενημερώσουν, να ευαισθητοποιήσουν, να αφυπνίσουν, να προστατεύσουν συνανθρώπους τους;”.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, πολύ ευαίσθητο και σίγουρα πρέπει να γίνει μία ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση για το πώς στην πράξη – και όχι μόνο στη θεωρία- θα κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των θυμάτων βιασμού ως προς το μείζον ζήτημα αποτροπής του στιγματισμού και της δευτερογενούς τους θυματοποίησης, ώστε να ενθαρρυνθούν όλα τα θύματα να κάνουν καταγγελία και να πάψει το έγκλημα του βιασμού να έχει έναν τόσο “σκοτεινό αριθμό” θυμάτων, καθώς οι υποθέσεις τους δεν καταγγέλλονται εξαιτίας φόβου ή/ και ντροπής.

Η κ. Μπεκατώρου κουβαλώντας για τόσα πολλά χρόνια το “τραύμα της θυματοποίησης”, σε μία ηλικία ωριμότητας έλαβε το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά για το έγκλημα, με απώτερο στόχο να περάσει ένα πολύ δυνατό μήνυμα στην κοινωνία μας προκειμένου να προστατευτούν και άλλα κορίτσια, ανήλικα ή νεαρές γυναίκες στον χώρο του αθλητισμού (και βέβαια και σε άλλους επαγγελματικούς χώρους). Αυτό ακριβώς το σοβαρότατο ζήτημα θα έπρεπε σήμερα να συζητάμε, το πώς θα προστατευτούν οι νεαρές αθλήτριες και οι νεαροί αθλητές!

Αυτή είναι η ουσία! Να ενώσουμε όλες και όλοι τη φωνή και τις δυνάμεις μας για να αποτραπεί το έγκλημα του βιασμού με δράστες όσους έχουν την απατηλή ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας πάνω σε αθλητές /μαθητές/φοιτητές κ.λπ. και ταυτόχρονα να “σπάσουν οι σιωπές” και να γίνουν οι καταγγελίες για να τιμωρηθούν οι δράστες, να δικαιωθούν τα θύματα και να προστατευτούν και άλλα εν δυνάμει θύματά τους.

Ελπίζω αυτή η συζήτηση να γίνει πολύ σύντομα!

Διαβάστε ακόμα:

Βιασμός: Μία νομική, εγκληματολογική και κοινωνική προσέγγιση

Bio
Latest Posts

Αγγελική Καρδαρά

Η Αγγελική Καρδαρά είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος (με εξειδίκευση στη μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία) και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.). Το θέμα της διδακτορικής διατριβής της, με Επιβλέποντα τον Καθηγητή Γιάννη Πανούση, αφορά τον ιδιαίτερο γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού. Από τον Φεβρουάριο του 2020 ανέλαβε και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ. Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών). Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης, δίνει διαλέξεις και οργανώνει μαθήματα σεμιναριακού τύπου στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα & Media». Επίσης, είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη ερευνών εγκληματολογικού, κοινωνικού και μιντιακού ενδιαφέροντος, αρθρογραφεί και συγγράφει. Έχει συγγράψει τα βιβλία: Τρομοκρατία και ΜΜΕ (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Όταν η ψυχή μιλάει (εκδόσεις Υδρόγειος), Φυλακή και Γλώσσα (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Εγχειρίδιο Εγκληματολογίας για τον Αστυνομικό και Δικαστικό Συντάκτη (εκδόσεις Παπαζήση), Σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ των εγκληματιών που απασχόλησαν τα ελληνικά ΜΜΕ (1993-2018): Criminal Profiling and Media (εκδόσεις Παπαζήση). Οι «Νέοι Παγιδευμένοι στα Παιχνίδια της Βίας: Εγκλήματα με Δράστες και Θύματα Νέους» είναι το έκτο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.