
του Δημήτρη Καλαντζή.
Η απόφαση του Κώστα Μπακογιάννη και της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων να κάνει αποδεκτή τη δωρεά ενός εκατομμύριου ευρώ για την ανάπλαση του Λόφου του Στρέφη βάσει συγκεκριμένου σχεδίου που κατήρτισε η ίδια η εταιρεία που κάνει τη δωρεά, αιφνιδίασε τους κατοίκους και τους επισκέπτες του εμβληματικού χώρου πρασίνου των Εξαρχείων.
Δεν είχε προηγηθεί κάποια σχετική δήλωση προθέσεων, δεν είχε γίνει συζήτηση με τους κατοίκους, δεν είχε παρουσιαστεί δημοσίως η πρόταση, δεν είχε γίνει διαβούλευση… Eν ολίγοις εγκρίθηκε μία ανάπλαση στο άψε σβήσε και μάλιστα με μία μέθοδο που γεννά ερωτηματικά…
Γιατί μία κατασκευαστική εταιρεία διαθέτει ένα εκατομμύριο ευρώ για να κάνει τον Λόφο του Στρέφη όπως τον θέλει;
Μεγάλοι δωρητές του Δήμου Αθηναίου υπήρξαν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους. Είτε από ειλικρινή αγάπη για την πόλη (και αγανάκτηση για τα χάλια της), είτε για λόγους κύρους, είτε – πρόσφατα – για διαφημιστικούς λόγους (aka «εταιρική ευθύνη»), αρκετοί άνθρωποι και εταιρείες έδωσαν τα λεφτά τους και έγιναν σημαντικά έργα στην πόλη που τα απολαμβάνουμε όλοι.
Εδώ όμως δεν υπάρχει ορατό «αντάλλαγμα».
Εάν ήταν η Cosmote, για παράδειγμα, ή τα νερά «Βίκος», που ήθελαν να δείξουν πόσο αγαπάνε την πόλη και τους κατοίκους της, θα υπήρχε εξήγηση. Η προβολή μέσω της «εταιρικής ευθύνης» είναι μία ευρέως διαδεδομένη διαφημιστική πρακτική στις ημέρες μας. Και πολλές φορές ωφελεί και τους διαφημιζόμενους και την κοινότητα.
Η κατασκευαστική εταιρεία όμως, τι θα διαφημίσει και σε ποιους;
Eπειδή ζούμε σε πονηρές εποχές, πολλοί έχουν αρχίσει να διαδίδουν ότι η εταιρεία έχει οικονομικά θέματα, άλλοι λένε ότι θα κάνει «πλυντήριο», άλλοι ότι θα ανακυκλώσει εργολαβίες με «δικά μας παιδιά» – όλες διαδόσεις που δεν στηρίζονται σε στοιχεία παρά μόνο στη λογική απορία:
γιατί κάποιος δίνει ένα εκατομμύριο ευρώ για να εφαρμόσει ένα σχέδιο που κανείς δεν του ζήτησε; Ποιό είναι το κίνητρο του;
(Η εταιρεία δεν ζητά ούτε την εκμετάλλευση του ουζερί ως αντάλλαγμα!)
Η ίδια η ανάπλαση τώρα, περιλαμβάνει αντικειμενικά σωστά έργα (στήριξη εδαφών), αφήνει απέξω πολλές από τις προτάσεις που έχουν καταθέσει εδώ και δεκαετίες ομάδες κατοίκων που γνωρίζουν καλά και αγαπούν τον χώρο, ενώ δίνει ιδιαίτερη έμφαση σε θέματα ασφάλειας με περίφραξη του Λόφου και τοποθέτηση καμερών ασφαλείας – που δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσουν λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων (και μη κατοίκων), αλλά και του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου.
Για την πλευρά του Δήμου Αθηναίων, θέλουμε να πιστεύουμε ότι η επιλογή της δωρεάς είχε τα αγαθά κίνητρα της γρήγορης εκτέλεσης των έργων και της υπέρβασης των γραφειοκρατικών διαδικασιών που «πνίγουν» τα έργα ή δημιουργούν αναπλάσεις / εκτρώματα, όπως είχε γίνει με την ανάπλαση του Πεδίου του Άρεως.
Χωρίς όμως τους πολίτες δεν είναι δυνατόν να γίνει καλό και χρήσιμο έργο.
Είναι η βασική αρχή της τοπικής αυτοδιοίκησης σε όλον τον κόσμο: για να πετύχει ένα έργο ή μία ανάπλαση χώρου, πρώτα γίνεται έρευνα στα τεχνικά χαρακτηριστικά, μετά έρχεσαι σε επαφή με τους κατοίκους, τους επαγγελματίες και τους εμπόρους της περιοχής, διαβουλεύεσαι εξαντλητικά, βγάζεις την κοινή συνισταμένη και κάνεις το έργο που θα ικανοποιήσει την πλειοψηφία. Αποτελεί «αλφάβητο» στις πόλεις της Δύσης και της Ανατολής. Μόνο στην Ελλάδα απαξιώνουν αυτή την πρακτική οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που υπάρχει περιφρόνηση του κόσμου για τον δημόσιο χώρο. Ο πολίτης αδυνατεί να τον οικειοποιηθεί γιατί δεν έχει λόγο γι αυτόν.
Τα έργα «άρπα – κόλλα» είναι καταδικασμένα σε αποτυχία, όπως το έκτρωμα του “Περιπάτου” στην Πανεπιστημίου, και γυρίζουν μπούμερανγκ σε αυτούς που τα κάνουν.
ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Η χυδαία αφίσα που κυκλοφόρησε στα Εξάρχεια και προτρέπει τον κόσμο να βιαιοπραγήσει εναντίον του Κώστα Μπακογιάννη, εάν δεν είναι προβοκατόρικη, είναι σύλληψη ανεγκέφαλων χούλιγκαν που ναρκοθετούν την έκφραση της αγωνίας των κατοίκων και το πραγματικό ενδιαφέρον για τον τόπο τους. Συσπειρώνουν γύρω από τον Κ.Μπακογιάννη ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, καθώς τους βάζουν στο δίλημμα: ιδιωτική ανάπλαση “άρπα κόλλα” ή τυφλή βία και μπάχαλο;
Δεν πρέπει όμως να είναι αυτό το δίλημμα.
Υ.Γ Σε μια βόλτα στον Λόφο του Στρέφη το περασμένο Σάββατο διαπιστώσαμε ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί εντυπωσιακά σε σχέση με το καλοκαίρι. Οι υπηρεσίες του Δήμου καθαρίζουν πλέον τακτικά, υπάρχει προσπάθεια να καλυφθούν οι πληγές από τις φωτιές που είχαν ξεσπάσει, σίγουρα υπάρχει ανάγκη να στηριχθούν εδάφη (που δείχνουν έτοιμα να καταρρεύσουν) και να καθαριστούν οι τόνοι από τα σπρέι και τις μπογιές που καλύπτουν και την τελευταία πέτρα του Λόφου, δημιουργώντας χαοτική οπτική «φασαρία», που εμποδίζει τον περιπατητή να απολαύσει τον πανέμορφο χώρο και την απίστευτη θέα στην πόλη.



Λόφος του Στρέφη 30-01-2021.









Δημήτρης Καλαντζής

Latest posts by Δημήτρης Καλαντζής (see all)
- Ο «τέτοιος» στο Χαλάνδρι - September 10, 2023
- Δημιουργείται ο πρώτος Ξενώνας Φιλοξενίας Άστεγων και Ευάλωτων ΛΟΑΤΚΙ+ Ατόμων στην Αθήνα - August 30, 2023
- Το gay Πεδίον του Άρεως - May 17, 2023