της Αγγελικής Καρδαρά.
Η στήριξη των φυλακισμένων και αποφυλακισμένων γυναικών είναι πολύτιμη, τόσο για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα των φυλακών κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, όσο και για να καταφέρουν να ξεπεράσουν το «στίγμα του εγκλεισμού» με την αποφυλάκισή τους και να κάνουν μία νέα αρχή στην ελεύθερη κοινωνία, μακριά από την παράνομη δράση, μετά την έκτιση της ποινής τους. Τα προβλήματα είναι σίγουρα πολλά, αλλά οι φωτεινές εξαιρέσεις καθώς και η πολύ σημαντική συνδρομή των φορέων αποδεικνύουν ότι μπορούν να γίνουν θετικά και βελτιωτικά βήματα για αυτές τις γυναίκες. Είναι όμως αναγκαία η κοινωνική μέριμνα και σε ένα δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό επίπεδο η υποστήριξη όλων μας, ως ενεργών μελών της κοινωνίας.
Ο Καθηγητής Θεολόγος, Συντονιστής του Δικτύου Στήριξης Φυλακισμένων και Αποφυλακισμένων Γυναικών, κ. Κλήμης Πυρουνάκης μου παραχώρησε για το pm μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη για τη ζωή στις φυλακές και την πορεία των γυναικών με την αποφυλάκισή τους. Ειδικότερα, μιλήσαμε για τη δράση του Δικτύου και για το πώς εξελίσσεται η πορεία ζωής των αποφυλακιζομένων γυναικών, εστιάζοντας το ερευνητικό μας ενδιαφέρον στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτές οι γυναίκες «κουβαλώντας το στίγμα του εγκλεισμού», αλλά και στο πώς αυτές οι δυσκολίες θα μπορούσαν να ξεπεραστούν.
Ειδική αναφορά κάναμε στις νεαρές κρατούμενες και στις μωρομάνες, που έρχονται αντιμέτωπες με μία ακόμα πιο σκληρή πραγματικότητα λόγω νεαρής ηλικίας ή αναγκαζόμενες να στερηθούν τα παιδιά τους όταν φτάσουν στο 3ο έτος της ηλικίας τους. Αντικείμενο διερεύνησής μας αποτέλεσε, ασφαλώς, και ο ρόλος των ΜΜΕ ως προς την προσπάθεια καταπολέμησης του κοινωνικού στιγματισμού των αποφυλακιζομένων γυναικών.
Η αξία του εκπαιδευτικού έργου μέσα στις φυλακές και ο τρόπος με τον οποίο η εκπαίδευση μπορεί να γίνει ακόμα πιο ολοκληρωμένη και να ξεπεραστούν οι πρακτικές δυσκολίες αποτέλεσαν επίσης θέματα συζήτησής μας. Να υπενθυμίσω, ολοκληρώνοντας τη σύντομη εισαγωγή, ότι στο πλαίσιο των επιστημονικών δράσεων του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος διεξάγουμε μία εκτεταμένη έρευνα για την εκπαίδευση στις φυλακές, επομένως η διερεύνηση συνεχίζεται και με επόμενες δημοσιεύσεις αλλά και με δράσεις όταν μας επιτρέψουν οι συνθήκες.
Η ανάγκη, τέλος, για ενισχυτικά προγράμματα και δράσεις (π.χ. θεατρικές) που θα λειτουργούν σε σταθερή και μόνιμη βάση στις φυλακές και η δημιουργία με κρατική μέριμνα σταθερών θέσεων εργασίας για τις αποφυλακισμένες γυναίκες κρίνεται επιτακτική για την ομαλή κοινωνική επανένταξη και για να «σπάσει» ο κύκλος της παρανομίας.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
- Κύριε Πυρουνάκη, πότε δημιουργήθηκε το «Δίκτυο Στήριξης Φυλακισμένων και Αποφυλακισμένων Γυναικών (ΔΣΦΑΓ)», στο οποίο είσαστε Συντονιστής και ποιες ανάγκες οδήγησαν στη δημιουργία του;
Το Δίκτυο είναι ΑΜΚΕ και δημιουργήθηκε το 2013. Τα 9 ιδρυτικά μέλη του είναι εκπαιδευτικοί, δικηγόροι, κοινωνικοί λειτουργοί, και αποφυλακισμένες γυναίκες. Έχουν βιώματα από την εκπαίδευση των έγκλειστων γυναικών στις φυλακές γυναικών στον Ελεώνα Θηβών, αλλά και από τις προσπάθειές τους να τις βοηθήσουν στην υπεράσπισή τους στις νομικές εκκρεμότητες που είχαν.
- Ποια είναι η δράση του Δικτύου και από ποιους απαρτίζεται;
Οι δράσεις του Δικτύου είναι α. Ενισχυτική Διδασκαλία στις μαθήτριες του Λυκείου από εθελοντές καθηγητές β. Μαθήματα Barista από εκπαιδευτές που γνωρίζουν το αντικείμενο και στις εκπαιδευόμενές τους παρέχεται Βεβαίωση με την οποία μπορούν να εργαστούν σε όποια χώρα της Ευρώπης επιθυμούν. γ. Δημιούργησαν Εργαστήριο Πληροφορικής με 10 Η/Υ που αγόρασαν με χρήματα του Ιδρύματος Λάτση. Εκεί γίνονται μαθήματα κάθε χρόνο σε κρατούμενες και τους Η/Υ τους χρησιμοποιούν και οι φοιτήτριες του Ανοικτού Πανεπιστήμιου. Τώρα με την πανδημία οι Υπολογιστές χρησιμοποιούνται για μαθήματά Ενισχυτικής μέσω Skype. δ. Οργανώθηκε Εργαστήριο Ραπτικής με ραπτικές μηχανές, κοπτοράπτη και πάγκο εργασίας όπου κατασκευάζονται κλινοσκεπάσματα και με αυτά τροφοδοτούν όλες τις φυλακές. ε. Ενισχύουν οικονομικά όποτε λειτουργεί το Εργαστήριο Ζωγραφικής. στ. Γίνονται μαθήματα Μουσικής και Χορωδίας από τη μουσικό Καίτη Κουλλιά και 12 μουσικούς που έρχονται εκ περιτροπής στη φυλακή κάθε βδομάδα. Επίσης γίνονται μαθήματα σε τρίχορδο Μπουζούκι και κιθάρα. ζ. Γίνονται συναντήσεις για Δημιουργική γραφή και Λέσχη ανάγνωσης από λογοτέχνες και ηθοποιούς με ευθύνη του Ιδρύματος Καίτη Λασκαρίδη.
Να σημειώσουμε όμως ότι με την πανδημία δεν λειτουργούν δράσεις όπου οι εκπαιδευτές έρχονται στην φυλακής.
Εκτός φυλακής το μέλημα της Εταιρείας είναι ο Ξενώνας που διατηρεί στη Βικτώρια Αθηνών σε 2 διαμερίσματα και σε 1 διαμέρισμα στο Παγκράτι που δώρισε η δικηγόρος Κατερίνα Γκανά. Μετά από τη φιλοξενία των γυναικών για 6 μήνες τους παρέχεται τροφή και μικρό χρηματικό ποσό για τα έξοδά τους. Τους βοηθά, στο μέτρο του δυνατού, στην ψυχολογική τους στήριξη και στον αγώνα τους να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα έγγραφα για τη νόμιμη παραμονή τους στην χώρα.
Τον τελευταίο καιρό λειτουργεί εκπαιδευτικό Εργαστήριο Ραπτικής με την επωνυμία “modistra” και γίνονται προσπάθειες να βγει στους δρόμους της Αθήνας η “κινούμενη Εσπρέσο-μηχανή (Coffeebike”) για να λυθεί το πρόβλημα της εργασίας, καθώς οι επιχειρήσεις δύσκολα προσλαμβάνουν αποφυλακισμένες γυναίκες λόγω του στίγματος της φυλακής.
- Με ποιους τρόπους τα μέλη της ευρύτερης κοινωνίας, που επιθυμούν, μπορούν να συμβάλλουν στο έργο του Δικτύου;
Ως προς την οικονομική στήριξη, το Δίκτυο γίνεται δέκτης χορηγιών, κυρίως από το Ίδρυμα Λάτση σε σταθερή βάση, αλλά και από μεμονωμένους εθελοντές χορηγούς για να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα του Ξενώνα ( περίπου 6.000€ τον χρόνο). Οι γυναίκες κυρίως δέχονται την ατμόσφαιρα του σπιτιού, την ψυχολογική στήριξη και το νοιάξιμο χωρίς αντάλλαγμα.
- Βασιζόμενος στην πολύχρονη πείρα σας, πώς θα περιγράφατε την πορεία των αποφυλακισμένων γυναικών;
Από την δωδεκαετή εμπειρία μας, είμαστε πεπεισμένοι ότι οι έγκλειστες όταν τελειώσουν έναν κύκλο σπουδών μέσα στην φυλακή, ή όταν ολοκληρώσουν ένα θεατρικό δρώμενο ή όταν συμμετέχουν σταθερά σε ένα μουσικό σχήμα και συγχρωτιστούν με ένα κύκλο ανθρώπων ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ που κάνουν ό,τι κάνουν χωρίς ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ τους ανατρέπει συθέμελα τους άξονες της παραβατικής ζωής και τις απεγκλωβίζει από τον κακοποιητικό κόσμο και τα βιώματά τους. Ο κόσμος της ΛΟΓΙΚΗΣ μπαίνει σε δεύτερο πλάνο και αναδύεται ο κόσμος των ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ που τους συν-κινεί και τους οδηγεί σε αποδέσμευση και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Έτσι σιγά σιγά χτίζεται η ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ και ξεκινά η επιθυμία για ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ στη κοινωνία των ανθρώπων. Οι γενικοί άξονες δράσης για την Επανένταξη είναι : Α. Εκπαίδευση Β. Δημιουργική απασχόληση Γ. Εργασία Δ. Διαμόρφωση οικογενειακού κλίματος.
- Πού εντοπίζετε τις μεγαλύτερες δυσκολίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπες οι αποφυλακισμένες γυναίκες στη σύγχρονη κοινωνία και πώς τις ξεπερνούν με τη βοήθεια του Δικτύου;
Τα προβλήματα των αποφυλακισμένων γυναικών είναι μάλλον ανυπέρβλητα, εάν δεν υπάρχει σταθερή υποστήριξη και “ανάλυση” των ζητημάτων που προκύπτουν. Κομβικό σημείο για την διαφύλαξη της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ και τη μετέπειτα ένταξη είναι η σταθερή εργασία. Το πρόβλημα είναι ότι σπάνια κάποιος προσλαμβάνει αποφυλακισμένη γυναίκα, γιατί το στίγμα της φυλακής είναι πολύ ισχυρό. Για τον λόγο αυτό η Πολιτεία οφείλει να παρέχει εμφανή κίνητρα πρόσληψης και δυνατότητα κατοικίας με προγράμματα.
Αυτός είναι ο λόγος που το Δίκτυο επιμένει στη δημιουργία θέσεων εργασίας με το Εργαστήρι Ραπτικής και την Κινούμενη Εσπρεσομηχανή. Με την εργασία και τον μισθό μπορεί η αποφυλακισμένη να βάλει πρόγραμμα στη ζωή της, να κάνει οικονομία και να μάθει να ρυθμίζει την απληστία της που είναι τις περισσότερες φορές το αίτιο που την οδήγησε στην φυλακή. Με τίμια χρήματα, έστω λίγα, μπορεί να φτιάξει τη ζωή της, να ερωτευτεί ξανά, να πάψει να εξαρτάται από κάποιον, να πάψει να χρησιμοποιείται και να κακοποιείται.
- Μία πολύ ιδιαίτερη και ευαίσθητη πτυχή του θέματος αφορά τα ανήλικα τέκνα των φυλακισμένων μητέρων. Πώς ένας ανήλικος/ μία ανήλικη στην τρυφερή παιδική του ηλικία ή στην εφηβική βιώνει τον εγκλεισμό της μητέρας και πώς αυτό το βίωμα, διαπιστώνετε, ότι επιδρά στην ψυχοσύνθεσή των ανηλίκων και γενικότερα στην καθημερινή τους ζωή και στη μετέπειτα πορεία τους;
Η ανήλικη ή ενήλικη κρατούμενη μωρομάνα έχει ιδιαίτερη διαχείριση, γιατί στη φυλακή βρίσκεται και το ανήλικο τέκνο της μέχρι να φτάσει στο 3ο έτος της ηλικίας του. Βρίσκονται στο Παράρτημα της φυλακής σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο. Η σχέση μητέρας και παιδιού έχει ιδιαίτερη αξία για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του βρέφους. Μετά το 3ο έτος απομακρύνεται από την φυλακή το παιδί για να μην έχει εικόνες εγκλεισμού. Οδηγείται στη φυσική οικογένεια ή σε ίδρυμα υποδοχής. Η φυλακή, οι εθελοντικές οργανώσεις και η τοπική Εκκλησία, φροντίζουν για τη διατροφή των μικρών παιδιών, παιχνίδια κλπ. Εδώ να αναφέρουμε ότι για πολλά χρόνια από τον καιρό που οι γυναίκες ήταν στον Κορυδαλλό, ο Παιδίατρος Βάσος Βογιατζόγλου επισκέπτεται κάθε εβδομάδα το Κατάστημα Κράτησης και εξετάζει τα παιδιά και φροντίζει για την υγεία τους.
- Υφίσταται κοινωνικός στιγματισμός των παιδιών των φυλακισμένων και αποφυλακισμένων γυναικών; Τι σας δείχνει η εμπειρία σας και τι σας λένε οι γυναίκες για το πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα;
Δεν έχουμε τέτοια εικόνα. Σε όσες περιπτώσεις χρειάστηκε να επικοινωνήσουμε με υπηρεσίες ή παιδικούς σταθμούς για παιδιά που είχαν εμπειρία εγκλεισμού διαπιστώσαμε έντονο ενδιαφέρον και τρυφερότητα.
- Τα ΜΜΕ μπορούν, κατά την άποψή σας, να διαδραματίσουν έναν ουσιαστικό ρόλο στην καταπολέμηση του στίγματος; Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις και προτάσεις;
Σαφώς τα ΜΜΕ μπορούν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο για την καταπολέμηση του στίγματος εξαιτίας της φυλάκισης. Η ενημέρωση και η απομυθοποίηση μερικών υπερβολών εξαιτίας του τρόμου ή της αγανάκτησής που προκαλεί η παράβαση και το έγκλημα θα βοηθήσει τη Δικαιοσύνη να κάνει καλύτερη και ανεπηρέαστη την αποστολή της. Τα ΜΜΕ πολλές φορές για λόγους τηλεθέασης ή εξυπηρέτησης συμφερόντων υπερβάλουν ή στρεβλώνουν τις ειδήσεις για να ανεβάσουν την ακροαματικότητα αλλά και να ποδηγετήσουν πολλές φορές το ακροατήριο και τους δικαστές. Χρειάζεται σταθερή ενημέρωση και προτάσεις Αντεγκληματικής Πολιτικής που να έχουν της βάσεις τους σε μία κοινωνική πολιτική με σκοπό την ένταξη και την πρόοδο των αποφυλακισμένων ατόμων.
- Η εμπειρία σας από τον χώρο της εκπαίδευσης στις φυλακές, που αποτελεί μία θεματική διερεύνησής μας στο Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος και μάλιστα όπως συζητήσαμε, από την άνοιξη και μετά, ελπίζω να έχουμε τη δυνατότητα να οργανώσουμε κάποια από κοινού δράση, είναι πολύχρονη και πολύτιμη. Θα μας καταθέσετε αυτήν την εμπειρία από τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας των φυλακών;
Χρειάζεται σταθερή προώθηση της σημασίας της Ολικής Εκπαίδευσης στις φυλακές. Τα στατιστικά ομαλής Επανένταξης λόγω της Εκπαίδευσης που δέχτηκαν οι κρατούμενοι στις φυλακές είναι δεδομένα, τεκμηριωμένα και αναμφισβήτητα.
Ως προς τις εμπειρίες εκπαίδευσης, να αναφερθούν τα εξής: τα μαθήματα στα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας ξεκίνησαν το 2006 στις φυλακές Κορυδαλλού. Εμείς ξεκινήσαμε το 2008 στις φυλακές Γυναικών στον Ελεώνα Θηβών.
Η Διεύθυνσή της φυλακής και το συμβούλιο επιθυμούσε και στήριζε τη λειτουργία του ΣΔΕ. Και αυτό το αναφέρουμε γιατί τότε σε πολλές φυλακές δεν ήθελαν να λειτουργήσουν σχολεία προβάλλοντας διάφορούς λόγους, όπως έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, προσωπικού κλπ. Οι εκπαιδευόμενες ήταν ενθουσιασμένες, συμμετείχαν συστηματικά και με συνέπεια. Μετά από 3 χρόνια λειτουργίας μαζί με τον Διευθυντή του ΣΔΕ Κορυδαλλού Γιώργο Ζουγανέλη καταγράψαμε τα στατιστικά δεδομένα, τα πλεονεκτήματα, τη συμμετοχή των έγκλειστων γυναικών, το ποσοστό απόκτησης πιστοποίησης και την δυνατότητά τους να εγγραφούν στο Λύκειο. Διαπιστώσαμε ότι το ποσοστό υποτροπής των εκπαιδευμένων στην φυλακή γυναικών μειώνεται δραματικά.
Η τύχη μας ήταν η κρατούμενη […] που με πείσμα, σταθερή μελέτη και συμμετοχή τέλειωσε την Β´ Λυκείου και αφού αποφυλακίστηκε φιλοξενήθηκε στη Θήβα, τέλειωσε το Λύκειο με Άριστα και πέρασε στη Νομική Αθηνών στις πρώτες θέσεις. Η […] μας έγινε πρότυπο, σύμβολο αγώνα και ανατροπής των στερεοτυπικών αντιλήψεων περί φυλακής, όπως ότι δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή ή ότι οι κρατούμενες οφείλουν να αποδεχτούν την μοίρα τους. Το παράδειγμά της ακολούθησαν και άλλες γυναίκες που πέρασαν σε Σχολές, παντρεύτηκαν ή γύρισαν στις οικογένειές τους μεταμορφωμένες. Τώρα στη φυλακή λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο με 3 τάξεις, ΣΔΕ, και όσες έχουν πιστοποίηση (ισότιμη του απολυτηρίου Γυμνασίου) έχουν τη δυνατότητα να εγγραφούν στο 3ο Λύκειο Θήβας. Κάποιες δίνουν Πανελλήνιες εξετάσεις με επιτυχία.
Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι όσες κρατούμενες εγγράφονται στο σχολείο αποκτούν μία νέα ιδιότητα, αυτή της μαθήτριας. Και αυτό το χαρακτηριστικό γίνεται “πασπαρτού” που ανοίγει τις πόρτες της φυλακής και οδηγεί σε ελευθερία.
- Ποιες είναι οι σοβαρότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και ο μαθητικός πληθυσμός στα ΣΔΕ των φυλακών και ποια τα βήματα που κατά την κρίση σας είναι αναγκαίο να γίνουν από την Πολιτεία για να περιοριστούν τα προβλήματα;
Οι σοβαρότερες δυσκολίες συνοψίζονται στα εξής σημεία:
1. Να βρίσκονται οι κατάλληλοι καθηγητές και δάσκαλοι οι οποίοι να είναι διατεθειμένοι να διδάξουν στις συγκεκριμένες συνθήκες. Ο βαθμός συνειδητοποίησης των συνθηκών εργασίας να είναι υψηλός, αφού πρώτα έχουν δεχθεί ενημέρωση και εκπαίδευση πάνω στις παγκόσμιες εμπειρίες διαχείρισης έγκλειστων πληθυσμών. Συνήθως γίνονται πρόχειρες και βιαστικές ενέργειες αναφορικά με την εκπαίδευση. Ως εκ τούτου καταλήγει να γίνεται επιφανειακά. Οφείλει η Πολιτεία να ασχοληθεί με σοβαρότητα με το θέμα της Εκπαίδευσης των εγκλείστων ατόμων και να ξεκινά η ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ από την πρώτη μέρα της κράτησης. Επανένταξη στη λογική μίας ολικής επαναφοράς σε μία κοινωνική ζωή αλληλεγγύης και εκπαίδευσης βασισμένης πάνω στη ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ διαφορετικών ανθρώπων, με διαφορετικές κουλτούρες, καταγωγές, συνήθειες κλπ. Να εκπαιδεύονται οι κρατούμενες πάνω στη συλλογική και ατομική ευθύνη και στα δικαιώματα που έχουν ως πολίτες ενεργοί στην κοινωνική ζωή. Στην ανάγκη συνύπαρξης των ανθρώπων, γιατί χωρίς αυτήν δεν υπάρχει μέλλον. Να εκπαιδεύονται οι κρατούμενες στο σκεπτικό ότι χωρίς εργασία και συνεισφορά στο σύνολο που μας περιβάλλει δεν υπάρχει μέλλον. Το επίπεδο εκπαίδευσης στην επανένταξη θα έπρεπε να είναι τόσο υψηλό, ώστε η αποφυλακισμένη να μπορεί μόνη της να διαχειρίζεται το στίγμα της φυλακισμένης που θα φέρει επάνω της μία ζωή. Το στίγμα είναι τόσο βαρύ, ώστε επηρεάζει την ίδια και την οικογένειά της για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο βαθμός εκπαίδευσης και ενημέρωσης να συνυπολογίζεται στην υφ’ όρων αποφυλάκισή της. Με την πιστοποίηση της Επανένταξης που θα έχει θα μπορεί να βρίσκει εργασία ευκολότερα.
2. Να υπάρξουν ανεξάρτητα Διδακτήρια με σοβαρή υλικοτεχνική υποδομή στις φυλακές, ώστε οι εκπαιδευόμενοι κρατούμενοι να έχουν την αίσθηση ότι μετάγονται σε έναν χώρο καθημερινής ανακούφισης, αλλαγής αλλά και προσωπικής αξίας επειδή αποφάσισαν να φοιτήσουν στο σχολείο. Από την εμπειρία μας η ιδιότητα της μαθήτριας, πέρα από τη μείωσή της ποινής, είναι και ψυχοθεραπευτική και τιμητική για την ίδια και την οικογένειά της.
3. Να συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί σε ευρωπαϊκά προγράμματα εκπαίδευσης στις φυλακές, γιατί τα οφέλη θα είναι πολλαπλά.
4. Να διευκολύνονται οι επικοινωνίες με τα πανεπιστήμια και τις Σχολές για τους κρατούμενους που συμμετέχουν σ’ αυτές.
Να σημειώσουμε, τέλος, ότι στα παραπάνω ενεργό ρόλο μπορεί να παίξει η ΕΠΑΝΟΔΟΣ. Το επίσημο όργανο της Πολιτείας για την Επανένταξη.
- Θα μοιραστείτε μαζί μας ορισμένες από τις πιο σημαντικές στιγμές, όμορφες αλλά και δύσκολες, που έχετε βιώσει στα σχολεία των φυλακών και μέσα από την επικοινωνία σας με αποφυλακισμένες γυναίκες;
Είναι αμέτρητες οι όμορφες στιγμές στις ώρες εκπαίδευσης ανθρώπων που στην πλειοψηφία ζουν σε μία παντελή άγνοια. Ιδιαίτερα όταν είναι φοβισμένοι, κακοποιημένοι και με αμέτρητη οργή για την τύχη τους. Παρ’ όλα αυτά οι περισσότεροι από κάπου κρατιόνται. Από την ανάμνησή κάποιου ανθρώπου, μίας μάνας, ενός φίλου. Νοσταλγούν, ακόμη και οι πιο σκληροί, παρηγοριά, ενδιαφέρον και προσοχή. Όταν το Σχολείο επικεντρωθεί σε αυτό, τότε βρίσκεται η αρχή του θαύματος και της μεταμόρφωσής. Πολλές φορές νιώθεις ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι από άλλο πλανήτη και γι’ αυτό έκαναν αυτά που έκαναν. Είναι εκτός πραγματικότητας και η ευθύνη είναι της Πολιτείας. Για παράδειγμα πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν ότι η γη είναι στρογγυλή….Η χαρά τους όταν μαθαίνουν να γράφουν και να εκφράζονται γραπτά είναι απερίγραπτη. Όταν συνειδητοποιείς ξανά ότι το κλειδί για την καινούργια Ζωή είναι η Εκπαίδευση αποκτάς μεγαλύτερο ΠΑΘΟΣ για τη θέλησή σου ν’ αλλάξεις τον κόσμο.
Καμαρώνω τις μαθήτριές μου, όποτε μαθαίνω ότι έφτιαξαν την ζωή τους, ξαναγύριζαν στην οικογένειά τους, έπιασαν δουλειά, παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά, τέλειωσαν την Σχολή τους ή το Πανεπιστήμιο. Και κυρίως αισθάνομαι ικανοποιημένος, όταν διαπιστώνω μία ανεπτυγμένη ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ, αφήνοντας πίσω τους τον “σκοτεινό κόσμο” της παράβασης. Και αυτό είναι λυτρωτικό, γιατί σβήνει ο φόβος της σύλληψης ή ακόμη της τιμωρίας από τους αντίδικους αλλά και της υποτίμησης των συνανθρώπων που την διαβάζει ο παραβάτης στα μάτια τους. Δυσκολίες πάντα υπάρχουν και αυτή είναι η δουλειά μας να τις λύνουμε και να τις ξεπερνάμε.
- Ολοκληρώνοντας την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτησή μας, θα ήθελα να στείλετε το δικό σας μήνυμα στο αναγνωστικό μας κοινό για τη σπουδαιότητα στήριξης φυλακισμένων και αποφυλακισμένων γυναικών και βέβαια εάν θέλουν μέσα από εσάς να στείλουν ένα μήνυμα γυναίκες του Δικτύου που υποστηρίζετε.
Όλοι οι άνθρωποι γεννώνται καλοί. Η τύχη του καθενός εξαρτάται από το περιβάλλον του (ανθρωπογενές και φυσικό). Οι κακοποιημένοι άνθρωποι πολλές φορές εκδικούνται και κακοποιούν και οι ίδιοι τους άλλους.
Κακοποίηση ορίζεται η στέρηση αγάπης και φροντίδας, η σωματική βία, η λεκτική/ ψυχολογική βία, η έλλειψη τροφής, η έλλειψη χρημάτων, η έλλειψη εργασίας και περιεχομένου της ζωής. Αυτή η διαπίστωση δίνει και την απάντηση του τι πρέπει να κάνουμε για να φύγει ο πόνος.
Για το Δίκτυο χρειαζόμαστε κυρίως χρήματα που μπορούν να κατατεθούν στον λογαριασμό μας. Οι ανάγκες είναι γνωστές: Έξοδα φιλοξενίας, έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης όποτε χρειάζεται, στήριξη εργαστηρίων και δράσεων αλλά και εθελοντική βοήθεια από Δικηγόρους, Γιατρούς και Ψυχολόγους.
Οι ευχαριστίες των ωφελούμενων γυναικών είναι συγκινητικές και έρχονται από όλο τον κόσμο. Από την […] που ζει με τα παιδιά της στη Σκωτία, από την […] και την [..] που ζουν στη Γερμανία, από την […] που βρήκε τα παιδιά της και που ζει τώρα στη Σερβία, από την […] που ζει στην Ουκρανία, από την […], την […] την […], την […] και την […] που ζουν εδώ κοντά μας στην Ελλάδα και άλλων γυναικών που είμαστε φίλοι στα κοινωνικά δίκτυα και επικοινωνούμε.
Φωτογραφία ανάρτησης: Cristian@flickr.
Latest posts by Αγγελική Καρδαρά (see all)
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και σκηνοθεσία στον τόπο του εγκλήματος (crimestaging) - February 22, 2023
- Έγκλημα στα Γλυκά Νερά και μιντιακές απεικονίσεις: μία ερευνητική προσέγγιση του Crime & MediaLab (ΚΕ.Μ.Ε.) - January 12, 2023
- Κακοποίηση ζώων συντροφιάς και άγριας ζωής στην Κύπρο και οι μιντιακές απεικονίσεις υποθέσεων - November 2, 2022
1 Comment