‘ Στο Φως ’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Γράφω το κείμενο αυτό, παρακολουθώντας στην τηλεόραση την Ακολουθία των Αγίων Παθών στον καθεδρικό ιερό ναό Αθηνών.

Σκόρπιες σκέψεις και μνήμες.

Λουλούδια, κεριά, ο Εσταυρωμένος στα χέρια του ιερέα, περιφορά στην εκκλησία, σκοτάδι, ήχοι καρφιών, λιβάνι,  μυρωδιά βιολέτας, προετοιμασία Επιταφίου, βραδινό αεράκι, υγρασία,  φώτα εκκλησιών στις άλλες ενορίες, φώτα στα μπαλκόνια των σπιτιών, πένθος του Νεκρού.

Πόσο γρήγορα κυλούν οι μέρες δίχως να κάνουμε αυτό που είναι η ουσία της Μεγάλης  Εβδομάδας.

Έτσι περνούν τα χρόνια και απάντηση δεν έχω πάρει. Ή, έχω, αλλά αδυνατώ να την υλοποιήσω. Δεν είμαι αρκετή και ικανή.

Είναι ενα περίεργο Πάσχα. Πέρσι είμασταν σοκαρισμένοι, φέτος συνηθίσαμε. Μεγάλη δύναμη η συνήθεια. Παγίδα. Δύσκολα διαχειρίσιμη.

‘Μνήσθητί μου, Κύριε’, διαρκώς. Υπενθύμιση ζωής. Ανάγκης. Εσωτερική μοναξιά. Ανασφάλεια και φόβος.

Όλοι  μόνοι, όλοι μαζί. Και φέτος. Υπενθύμιση για τα δεδομένα που εξαερώνονται. Για ανθρώπους που έφυγαν, για την ανάγκη της συνέχισης και της ανατροφοδότησης συναισθημάτων.

Φέτος, η Σταύρωση σαν μια αγκαλιά. Αυτή που ο θεολόγος μου, ο κύριος Λευτέρης, που αγαπώ να μνημονεύω, στην Α’ Λυκείου μάς  έλεγε ότι είναι η μεγαλύτερη του κόσμου. Τα χέρια του Εσταυρωμένου τα καρφωμένα.

Η μεγαλύτερη αγκαλιά.

Δεν αρκεί να βλέπουμε την αγκαλιά. Χρειάζεται να προχωρήσουμε και να την νιώσουμε, να αφεθούμε.

Πορεία στο Φως.

Ανάσταση με ενσυναίσθηση σε όλους, για όλους.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts