του Δημήτρη Καλαντζή.
Παρά τις μεγάλες διακηρύξεις για την καταπολέμηση των διακρίσεων που έχει δεσμευτεί η βιομηχανία του θεάματος, ελάχιστα πρακτικά βήματα έχουν γίνει ώστε σημαντικοί ηθοποιοί, όπως στο παρελθόν ο Ρόκ Χάτσον ή ο Μοντγκόμερι Κλιφτ, να μη ζουν μία ζωή τρόμου, uποκρισίας, καταπίεσης – και συχνά να πέφτουν θύματα εκβιασμών – προκειμένου να μην αποκαλυφτεί η σεξουαλική τους ταυτότητα και δοθεί έτσι ένα τέλος στην καριέρα τους. Διότι ναι, μία τέτοια «αποκάλυψη» σημαίνει το τέλος της καριέρας ενός / μίας ηθοποιού, ή τουλάχιστον ο ασφυκτικός περιορισμός των ρόλων που θα τους προταθούν μετά την «αποκάλυψη»…
Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του Ρούπερτ Έβερετ, που ξεκίνησε ως πολλά υποσχόμενος «ζεν πρεμιέ» για να γίνει αποκλειστικά ο «gay φίλος» της πρωταγωνίστριας, του σερ Ιαν ΜακΚέλλεν, που μετά το coming out, είχε προτάσεις στον κινηματογράφο μόνο για ρόλους «μάγων» και «ασεξουαλικών μεταλλαγμένων», αλλά και της Τζόντι Φόστερ που έπαψε διά παντός να ερωτεύεται άνδρες και να την ερωτεύονται άνδρες στο σινεμά, όταν δημοσιοποίησε τη σεξουαλική της ταυτότητα.
Ένας LGBT+ ηθοποιός δεν μπορεί να παίξει ρεαλιστικά έναν straight χαρακτήρα; Προφανώς και μπορεί. Εάν δεν μπορούσε, θα ήταν απλώς κακός ηθοποιός.
Τι λοιπόν εμποδίζει τη βιομηχανία του θεάματος να κάνει τα cast της χωρίς σεξουαλικές προκαταλήψεις, ή – σωστότερα – με σκληρούς ομοφοβικούς όρους;
Πριν από δύο χρόνια ο βραβευμένος (σε θεατρικά βραβεία και γνωστός μας από το Pose, ανοιχτά gay) Μπίλι Πότερ άνοιξε μία χαραμάδα για να δούμε τον «ελέφαντα στο δωμάτιο», λέγοντας δημόσια: «το σεξουαλικά τυφλό casting λειτουργεί μόνο σε μία κατεύθυνση. Εάν ο χαρακτήρας δεν είναι για κάποιο «flamboyantly», κανείς δεν θα σκεφτεί ποτέ εμένα. Την ίδια ώρα, όταν straight άτομα παίζουν gay χαρακτήρες, όλοι θέλουν να τους δώσουν ένα βραβείο!”
Εξήντα ένας straight ηθοποιοί που έπαιξαν queer χαρακτήρες έχουν κερδίσει υποψηφιότητα για Όσκαρ[1]. Πόσοι ανοιχτά LGBT+ ηθοποιοί που έχουν παίξει straight ή queer ρόλους, κέρδισαν υποψηφιότητα για Oscar; Μήπως… κανείς;
Για χάρη του συνηγόρου του διαβόλου, ας υποθέσουμε ότι οι LGBT+ ηθοποιοί δεν προτιμούνται για τους straight χαρακτήρες διότι το «απαίδευτο κοινό» δεν μπορεί να διακρίνει την υποκριτική από την πραγματικότητα, δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ταλέντο, θέλει να ταυτιστεί με τους ήρωες, μπλα, μπλα, μπλα…
Γιατί όμως οι ανοιχτά LGBT+ ηθοποιοί να μην επιλέγονται ΟΥΤΕ για τους ανοιχτά LGBT+ χαρακτήρες;
Στο Brokeback Mountain είδαμε δύο straight ηθοποιούς να παίζουν δύο ερωτευμένους cowboys. Στo Behind the Chandelabra (η βιογραφία του Liberace) είδαμε τον Μάικλ Ντάγκλας να ερωτοτροπεί με τον Ματ Ντέιμον (χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ειδικά ο δεύτερος) και τώρα, στην υπεπαραγωγή του Netflix «Halston» βλέπουμε τον Γιούαν Μακ Γκρέγκορ να υποδύεται την εικονική GAY φιγούρα του σχεδιαστή μόδας και συμβόλου μίας ολόκληρης εποχής για την Αμερική Ρόι Χάλστον.
Ο Ρόι Χάλστον δεν ήταν ένας σχεδιαστής που τύγχανε να είναι gay. Ήταν ένας GAY που τύγχανε να ήταν σχεδιαστής. Ένας άνθρωπος που δεν έκρυψε ποτέ τη σεξουαλική του ταυτότητα και έζησε μέχρι το μεδούλι την προ AIDS σεξουαλική συμπεριφορά της gay κοινότητας των ’70 στη Νέα Υόρκη, με αμέτρητους ερωτικούς συντρόφους, cruising σε κακόφημες περιοχές, σεξ με πληρώμη, σεξ χωρίς πληρωμή, σεξ με ναρκωτικά, δημόσιο σεξ, επιδεικτικό σεξ, ένα ατελείωτο ηδονιστικό πάρτι χωρίς συνέπειες για όσους βρίσκονταν καβάλα στο αμερικανικό όνειρο.
Ο straight Γιούαν Μακ Γκρέγκορ ρωτήθηκε από το Hollywood Reporter εάν με την επιλογή του να παίξει τον Halston «έκλεψε» τον ρόλο από κάποιον gay ηθοποιό. Με την απάντησή του, μάλλον πέταξε την μπάλα στην εξέδρα:
«Ακούω τη συζήτηση και σέβομαι και τις δύο πλευρές της. Δεν έχω βρεθεί στη θέση του Μπίλι Πόρτερ. Δεν ξέρω πώς είναι να χάνεις δουλειές και να αισθάνεσαι ότι αυτό έχει να κάνει με τη σεξουαλικότητά σου. Έτσι μπορώ να σεβαστώ μόνο την άποψή του… Αν η σειρά ήταν περισσότερο μια ιστορία για τη σεξουαλικότητα του Χάλστον, τότε ίσως θα ήταν σωστό κάποιος γκέι ηθοποιός να παίξει τον ρόλο. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση – και δεν θέλω να υπεκφύγω, γιατί είναι κάτι που σκέφτηκα πολύ – υποθέτω ότι τελικά ένιωσα ότι ήταν μόνο ένα μέρος του ποιος ήταν.” [2]
Όσοι είδατε ή θα δείτε τη σειρά του Netflix, μάλλον εύκολα θα διαπιστώσετε ότι η σεξουαλική ταυτότητα του Halston διαπερνά κάθε στιγμή της σειράς.
Ο Γιούαν Μακ Γκρέγκορ είναι καλός στον ρόλο του Halston. Είναι πειστικός, όπως πειστική είναι και ολόκληρη η σειρά / υπερπαραγωγή του Netflix στην αναβίωση μίας ολόκληρης ιστορικής εποχής, χωρίς ωραιοποιήσεις και εκπτώσεις στη σκοτεινή ή τη λαμπερή της πλευρά.
Το ερώτημα όμως παραμένει.
Γιατί η βιομηχανία του θεάματος, το πρώην Χόλιγουντ και πλέον το Netflix, δεν εμπιστεύεται έναν gay ηθοποιό για να παίξει έναν gay χαρακτήρα;
Το κοινό είναι έτοιμο να δει μία gay ιστορία αλλά δεν είναι έτοιμο να τη δει από gay ηθοποιούς;
Πόση προκατάληψη και υποκρισία μπορεί να διαπερνά ακόμα τον χώρο του θεάματος (ίσως και το κοινό);
[1] https://www.advocate.com/film/2018/2/27/52-straight-people-who-nabbed-oscar-noms-lgbt-roles#media-gallery-media-1
[2] https://www.hollywoodreporter.com/movies/movie-news/ewan-mcgregor-obi-wan-star-wars-halston-4174111/
Διαβάστε ακόμα:
Δημήτρης Καλαντζής
Latest posts by Δημήτρης Καλαντζής (see all)
- Το gay Πεδίον του Άρεως - May 17, 2023
- Το γκέτο διακίνησης ναρκωτικών από το Πεδίον του Άρεως στον Άγιο Παύλο και τον σταθμό Λαρίσης - March 18, 2023
- Νοσοκομείο Ελπίς: επαγγελματισμός και ανθρωπιά στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας - March 3, 2023
