‘Παραμονές Πανελλαδικών’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Αυτό που πιο πολύ θυμάμαι, είναι η γεύση της κανέλας με το γάλα, απογευματινή ιεροτελεστία. Στο διάλειμμα από την μελέτη, κάθε απόγευμα απολάμβανα τη χαλαρωτική γευσιγνωσία μπισκότων με ζάχαρη και κανέλλα μαζί μ’ ένα ποτήρι γάλα κρύο, που, ακόμη και τώρα, απορώ πώς έπινα..! Ανάγκη γαρ.

Το πιο επιβαρυμένο με ανησυχία, αγωνία και συγκίνηση γεγονός των μαθητικών μας ετών, ήταν οι πανελλαδικές εξετάσεις. Μύθος που γιγάντωνε ολοένα στο μυαλό μου, μαζί με τις προσδοκίες της οικογένειας και την κρυφή – πονηρή περιέργεια μιας κοινωνίας μικρής, που ανέμενε να σχολιάσει την επιτυχία, ή όχι, ενός παιδιού, μιάς οικογένειας…

Το δεύτερο που θυμάμαι, είναι η φράση που, αστειευόμενος, μού είχε πει ο πατέρας φίλης και συμμαθήτριας, λίγα λεπτά πριν μπω στο σχολείο για να εξεταστώ στην Ιστορία Δέσμης. “Αγγελική, κοίτα μην γράψεις ΄ιστορία μου, αμαρτία μου΄”. Πολύ ενθαρρυντικό, πράγματι!

Η τρίτη εικόνα, είναι να έχω κολλήσει το βλέμμα μου στην τηλεόραση, περιμένοντας να ανακοινωθούν οι βάσεις των σχολών. Άλλες εποχές, άλλες συνήθειες. Γεύση, ούτε γλυκιά ούτε πικρή. Γεύση αλμυρή. Από τα δάκρυά μου, που, ενώ περνούσα/ πέρασα στην Αθήνα, όπου ήθελα, σ’ ένα μάθημα δεν πήγα όπως είχα εκτιμήσει. Ακόμη το κουβαλώ ως ψυχικό τραύμα…

Τι έχει αλλάξει; Πολλά! Θα σταθώ σε κάτι που με ενοχλεί και με προβληματίζει. Η έντονη τάση εξειδίκευσης των μαθητών, ήδη από το Γυμνάσιο, την Α΄ Λυκείου, η χαρακτηριστική έλλειψη σφαιρικής γνώσης και η ολοφάνερη δικαιολόγηση της ‘αδιαβασιάς’, όπως εγώ την αποκαλώ, των παιδιών από τους γονείς. Στην εποχή μου, πού να τολμούσε ο πατέρας μου να πει στον μαθηματικό μου, ‘Ξέρετε, η κόρη μου θα πάει στην Τρίτη δέσμη’. Ούτε κατά διάνοια!

Από τότε, πολύ νερό κύλησε, ξανακύλησε και έπεσε και ξεχείλισε στην εκπαίδευση. Δεν παύει, όμως, ο θεσμός αυτός να’ ναι αληθινά αδιάβλητος και εμείς, ως εκπαιδευτικοί, να πρέπει να στεκόμαστε αρωγοί και να τον στηρίζουμε, ενισχύουμε.

Υ.Γ.1 ‘Καλή επιτυχία’: Η επιτυχία πάντα είναι καλή. Αλλιώς, θα ήταν ατυχία, δυστυχία. Επιτυχία, λοιπόν, και δύναμη!

Υ.Γ.2 Η ζωή μας θέτει διαρκώς σε διαδικασία εξετάσεων. Όσο νωρίτερα το αντιληφθούμε, τόσο το καλύτερο!

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.