Η εμπειρία των Πανελλαδικών Εξετάσεων

της Αγγελικής Καρδαρά.

Η συμμετοχή στις Πανελλαδικές Εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί, αναμφίβολα, έναν «σταθμό» και μία δυνατή εμπειρία για τους συμμετέχοντες/ τις συμμετέχουσες, παρόλο που με την πάροδο των ετών αντιλαμβανόμαστε ότι η ζωή είναι, τελικά, γεμάτη προκλήσεις και ότι οι προοπτικές που μας ανοίγονται και οι δυνατότητες να ακολουθήσουμε και άλλα «μονοπάτια» είναι πολλές.

Ωστόσο, το γεγονός ότι η συμμετοχή σε αυτές τις εξετάσεις δύναται να καθορίσει τη μελλοντική επαγγελματική εξέλιξη ενός νέου ανθρώπου τις καθιστά σημαντικές. Εδώ βέβαια τίθεται ένα φλέγον ερώτημα, εάν είναι όλοι οι νέοι έτοιμοι στην ηλικία των 17 ή 18 να λάβουν αυτήν τη τόσο σοβαρή απόφαση για το μέλλον τους; Υπήρξα από τα παιδιά που σε αυτή την ηλικία δεν ήμουν και δεν ένιωθα έτοιμη να πάρω αυτή την απόφαση. Πέρα από το «συγγραφέας» που έγραφα σε όλα τα παιδικά και εφηβικά ημερολόγια στο ερώτημα «τι δουλειά θα κάνεις όταν μεγαλώσεις;», καθώς η συγγραφή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου (και μου «δίνει ζωή»), δεν είχα κατασταλάξει στο τι σπουδές θα ήθελα να ακολουθήσω, ως ένας άνθρωπος που αγαπούσα πολλά αντικείμενα και ήθελα να έχω την ευκαιρία μίας καλύτερης και πιο ουσιαστικής καθοδήγησης μέσα από έναν άρτια σχεδιασμένο σχολικό επαγγελματικό προσανατολισμό για να κάνω την επιλογή μου. Η επιλογή της ελληνικής φιλολογίας έγινε, τελικά, λόγω της αγάπης μου για τη γλώσσα, για τον πλούτο και τη μαγεία της γλώσσας, με απώτερο στόχο να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφική έρευνα και να μπορώ να διδάξω στο μέλλον. Συνειδητοποιώ επομένως ότι η καρδιά μου με οδήγησε στις σπουδές και στους επαγγελματικούς δρόμους στους οποίους λαχταρούσα να βρεθώ, αλλά η αγωνία μου για την τελική επιλογή ήταν εκείνη τη χρονική περίοδο πολύ μεγάλη και είχα εκτενείς συζητήσεις με τους φιλολόγους μου μέχρι να οριστικοποιήσω την επιλογή.

Ασφαλώς, η ζωή δίνει κι άλλες ευκαιρίες και άλλες επιλογές στην πορεία των ετών που ίσως σε μία πιο ώριμη ηλικία μπορούμε να αξιοποιήσουμε καλύτερα και αυτό πρέπει να το κρατήσουμε στον νου, αλλά πλέον με μία πιο ώριμη ματιά και με την ιδιότητα της εκπαιδευτικού κρίνω απολύτως αναγκαίο τον σχολικό επαγγελματικό προσανατολισμό, ώστε ο κάθε νέος/ η κάθε νέα να ενημερώνεται σε βάθος για τις σπουδές και τα επαγγέλματα που τον/ την ενδιαφέρουν και για τις δυνατότητες και τις προοπτικές που μπορεί προσφέρει η ενασχόληση με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Σκόπιμο είναι επίσης, μέσω του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, το κάθε νέο άτομο να προχωρά ακόμα βαθύτερα ανακαλύπτοντας κλίσεις και δεξιότητες που μπορεί να το οδηγήσουν σε έναν επαγγελματικό κλάδο και να το αποτρέψουν από την ενασχόλησή του με έναν άλλον κλάδο που να αποδειχθεί ότι δεν του ταιριάζει και δεν ικανοποιεί τα πραγματικά του «θέλω».

Έχω συζητήσει εκτενώς με νέους ανθρώπους που έχουν βρεθεί σε υψηλόβαθμες Σχολές για να ικανοποιήσουν το όνειρο των γονέων τους, ή γιατί έγραψαν πολύ υψηλές βαθμολογίες και στην επαγγελματική τους διαδρομή μετάνιωσαν για την επιλογή τους, γιατί δεν κάλυπτε όσα λαχταρούσε η ψυχή τους να ανακαλύψει, ή γιατί ως επαγγελματίες κατάλαβαν ότι είχαν διαφορετικές δεξιότητες σε σχέση με αυτές που απαιτούσε το επάγγελμά τους. Συνεπώς, ο ρόλος του ΣΕΠ μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας στο να κατευθυνθεί σωστά ο νέος/ η νέα και να ακολουθήσει τις σπουδές σε ένα αντικείμενο που θα αγαπήσει βαθιά και ουσιαστικά και θα μπορέσει να αξιοποιήσει στο μέγιστο τις γνώσεις που θα αποκομίσει στη διάρκεια των σπουδών του σε επαγγελματικό επίπεδο, γιατί ειδικά στη σύγχρονη εποχή οι σπουδές θεωρώ ότι πρέπει να συνδέονται με την αγορά εργασίας.

Μία άλλη πολύ σημαντική πτυχή του θέματος, που έχω επίσης τονίσει σε πολλά σχετικά κείμενά μου, είναι η ενίσχυση της τεχνικής εκπαίδευσης και το να δίνονται κίνητρα στους νέους που δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν πανεπιστημιακές σπουδές να κατευθυνθούν σε κλάδους που τους ενδιαφέρουν πραγματικά. Οι σπουδές μας, όπως και αργότερα το επάγγελμα που θα ασκήσουμε, καταλαμβάνουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου, της καθημερινότητάς μας, επομένως η επιλογή που ανταποκρίνεται στα δικά μας «θέλω» και στις δεξιότητές μας είναι πολύ σημαντική. Με αυτό τον τρόπο, πιστεύω, ότι θα αντιμετωπιστεί πιο αποτελεσματικά και το θέμα των χαρακτηριζόμενων «αιώνιων φοιτητών», αλλά -το κυριότερο- θα έχουμε ευτυχισμένους νέους που θα νιώθουν ότι έχουν ακολουθήσει έναν δρόμο που ικανοποιεί τις προσδοκίες τους.

Ωστόσο, η πιο σοβαρή διάσταση που θα ήθελα να αναδείξω με το σημερινό μου άρθρο αφορά την πίεση η οποία ασκείται στους νέους και στις νέες που επιλέγουν να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Πίεση που δεν αφορά μόνο το τελευταίο έτος των σχολικών τους σπουδών, αλλά ξεκινά χρόνια πριν με φροντιστήρια και εντατικά μαθήματα προετοιμασίας στις εξετάσεις. Αν και ενδεχομένως δύσκολα θα αλλάξει αυτή η κατάσταση στη χώρα μας, γιατί δυστυχώς φαίνεται να είναι παγιωμένη, αξίζει να δοθεί βαρύτητα από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας στο ότι η πίεση αυτή είναι ασφυκτική και στερεί από τους νέους τη δυνατότητα να εμβαθύνουν σε πολύ πιο ουσιαστικές αξίες και να λάβουν ολοκληρωμένη παιδεία. Ολοκληρωμένη παιδεία, κατ’ εμέ, συνεπάγεται εμβάθυνση σε ουσιαστική γνώση μέσω βιωματικών και δημιουργικών τρόπων μάθησης που θα αναδεικνύουν τις δεξιότητες αλλά και τη μοναδικότητα κάθε μαθητή και κάθε μαθήτριας και παράλληλα θα καλλιεργούν το ομαδικό πνεύμα. Αξίζει να δοθεί ο χώρος και ο χρόνος στους μαθητές και τις μαθήτριες να διευρύνουν τους γνωστικούς και πνευματικούς τους ορίζοντες, απαλλαγμένοι/ ες από το άγχος των πανελλαδικών. Η προετοιμασία για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις μπορεί να περιοριστεί στο τελευταίο έτος σχολικών σπουδών, με μία πολύ καλά σχεδιασμένη προετοιμασία στα σχολεία τους και με συνεργασία με τις πανεπιστημιακές Σχολές, ενώ τα προηγούμενα έτη σπουδών ο μαθητικός πληθυσμός θα έχει εφοδιαστεί με γνώσεις και θα έχει αναπτύξει δεξιότητες, έχοντας εμβαθύνει με τρόπο εποικοδομητικό στα διδασκόμενα αντικείμενα.

Ολοκληρώνοντας, εύχομαι ολόψυχα επιτυχία στους νέους και στις νέες που συμμετέχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, αλλά και σε όλους τους νέους ανθρώπους που ολοκληρώνουν τις σχολικές τους σπουδές και καλούνται να λάβουν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον τους. Να έχουν πίστη στο όνειρό τους και στις δυνάμεις τους! Κι αν κάποια στιγμή φοβηθούν, κι αν κάνουν πίσω, κι αν δεν καταφέρουν να επιτύχουν με την πρώτη τον στόχο που έχουν θέσει, δεν πειράζει, η ζωή ανοίγει κι άλλους δρόμους που μπορεί να είναι εξίσου ή ακόμα πιο συναρπαστικοί! Μπράβο σε όλους τους νέους και σε όλες τις νέες για την προσπάθεια και τους αγώνες τους!

Φωτογραφία ανάρτησης: Μathias Βaert @flickr.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Καρδαρά

Η Αγγελική Καρδαρά είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος (με εξειδίκευση στη μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία) και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.). Το θέμα της διδακτορικής διατριβής της, με Επιβλέποντα τον Καθηγητή Γιάννη Πανούση, αφορά τον ιδιαίτερο γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού. Από τον Φεβρουάριο του 2020 ανέλαβε και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ. Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών). Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης, δίνει διαλέξεις και οργανώνει μαθήματα σεμιναριακού τύπου στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα & Media». Επίσης, είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη ερευνών εγκληματολογικού, κοινωνικού και μιντιακού ενδιαφέροντος, αρθρογραφεί και συγγράφει. Έχει συγγράψει τα βιβλία: Τρομοκρατία και ΜΜΕ (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Όταν η ψυχή μιλάει (εκδόσεις Υδρόγειος), Φυλακή και Γλώσσα (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Εγχειρίδιο Εγκληματολογίας για τον Αστυνομικό και Δικαστικό Συντάκτη (εκδόσεις Παπαζήση), Σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ των εγκληματιών που απασχόλησαν τα ελληνικά ΜΜΕ (1993-2018): Criminal Profiling and Media (εκδόσεις Παπαζήση). Οι «Νέοι Παγιδευμένοι στα Παιχνίδια της Βίας: Εγκλήματα με Δράστες και Θύματα Νέους» είναι το έκτο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.