‘Ηλιαχτίδα’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Όταν θέλω να ηρεμήσω και να ξεφύγω, κλείνομαι σε σκοτάδι, να μην με τυφλώνει το φως, να ηρεμήσει και ν αδειάσει το μυαλό από σκέψεις, εικόνες, φωνές και έγνοιες.

Αύριο είναι μια σημαντική μέρα. Η επιμέλεια της τιμητικής, από την γενέτειρά του, έκθεσης ζωγραφικής του ανθρώπου που μ’ επέλεξε και τον επέλεξα χρόνια πριν, να συμπορευθούμε. Η ζωή είχε άλλα σχέδια, ανατροπές. Τραγωδία δίχως κάθαρση. Και ο καιρός, μακρύς, κύλησε.

Και να, τώρα, έχω κλειστεί στο εμβρυακό μου σκοτάδι για να χαλαρώσω, να ηρεμήσω, να κάνω έναν μικρό απολογισμό. Ή και να μην σκεφτώ τίποτε απολύτως. Να βυθιστώ στον ήχο της αναπνοής μου.

Δεν ξέρω πώς καθιερώθηκε η έκφραση για κύκλους που ανοίγουν και κλείνουν, δεν ξέρω αν κάτι τελειώνει ποτέ οριστικά, ή μεταμορφώνεται, δεν ξέρω εάν είναι σωστό να εμπιστευόμαστε τις σκέψεις μας σε αποφθέγματα καθιερωμένα από τον χρόνο και την εμπειρία. Όσο μεγαλώνω, παρατηρώ ότι έχουν αναιρεθεί πολλά απ’ όσα πίστευα, έχω μετανιώσει γι΄ άλλα τόσα και πορεύομαι σκεπτόμενη πως οποιαδήποτε στιγμή αναιρείται από την επόμενη. Ακόμη και οι άνθρωποι αναιρούμαστε. Η σιγουριά της αβεβαιότητας.

‘Οι αυλαίες’ των βλεφάρων μου, μέσα στο σκοτάδι τους σχηματίζουν περίεργους σχηματισμούς, με χρώματα ακαθόριστα, ένα καλειδοσκόπιο. Μετά από λίγο, αρχίζουν και δίνουν τη θέση τους σ’ ένα απαλό, βελούδινο σκοτάδι, που δεν ξέρω αν πρέπει να με φοβίσει , ή να με νανουρίσει. Όχι, δεν το φοβάμαι. Έμαθα να περπατώ σε σκοτάδια, προσαρμόζεται η όραση και η αφή.

Εκεί που είχα συνηθίσει το βυθισμένο μου σκοτάδι, άρχισε να σχηματοποιείται μια εικόνα μικρή, λεπτή, σαν γραμμή, σαν ξίφος, τόξο οξυκόρυφο. Μέσα στο σκοτάδι μου το μαύρο φωτίστηκε , έγινε γκρίζο, άλλαζε αποχρώσεις ταχύτατα μέχρι που έγινε αχνοκίτρινο, σαν ηλιαχτίδα.

Ναι, μια ηλιαχτίδα φώτισε τις ‘αυλαίες’ μου.

Μια ηλιαχτίδα που ήρθε σαν επιβεβαίωση της ενδόμυχης ερώτησής μου.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.