‘Τα Χριστούγεννα της βιτρίνας’ (2)

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Η πρώτη βιτρίνα των Χριστουγέννων, στο παλαιότερο κείμενό μου, ήταν, μπορώ να πω, μια σκοτεινή, διδακτική βιτρίνα. Σκληρή, η σκληρότερη που μέχρι στιγμής έχω βιώσει. Και βαθιά διδακτική. Μου έμαθε, μου έδειξε, πόσο εύκολο και γρήγορο είναι να βρεθείς απ’ έξω, σε ρόλο επαίτη, να βλέπεις την χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των άλλων, αλλά εσύ να είσαι έξω, εκτός φώτων, λάμψης και εορταστικού πνεύματος. Να είσαι εκτός, γενικώς…

Χρόνια μετά, παρατηρώ μια άλλη βιτρίνα. Bράδυ καθημερινής, περπατώ σε δρόμο άδειο σχεδόν, γύρω μου λιγοστοί περιπατητές, κρύος καιρός, διάθεση ουδέτερη προς κακή. Μήνας Χριστουγέννων. Ως συνήθως, μήνας ελπίδας. Συνήθως, ούτε που καταλαβαίναμε πότε έφταναν οι γιορτές. Τώρα ήθελα να έρθουν, μετρούσα τις μέρες, τις έσπρωχνα, ήθελα να νιώσω και να δανειστώ, έστω και λίγο, τη λάμψη από τα μικρά φωτάκια που στολίζω το σπίτι. Αλλά και πάλι, η διάθεση δεν ακολούθησε. Δεν έχω αναζητήσει την αιτία της αθυμίας μου. Όχι, δεν φταίει ο covid.

Φταίει που όσο μεγαλώνουμε, γινόμαστε πιο ψύχραιμοι, με την κυριολεκτική έννοια, αφήνουμε το μερίδιο της χαράς στα παιδιά. Άλλωστε, όσο κι αν λέμε ότι μένουμε πάντα παιδιά, αυτό δεν γίνεται. Και, ίσως, δεν χρειάζεται. Άλλωστε, περνάμε το στάδιο της προσμονής, των προσδοκιών που φέρουν οι γιορτές, του ενθουσιασμού. Τώρα, εστιάζουμε στην ουσία. Απογυμνωμένη. Απλή και δωρική.

Η βιτρίνα που κοιτάζω, έχει φωτάκια κίτρινα και στολίδια κόκκινα. Τα χαζεύω λίγο, κοιτάζω, παρατηρώ το είδωλό μου μέσα από το τζάμι. Με βλέπω μέσα στα φωτάκια και έξω από αυτά, κάνω ένα παιχνίδι νοερό. Σκέφτομαι ότι, ίσως, η ουσία είναι αυτή. Να βρούμε την ισορροπία μας εντός και εκτός φώτων. Μόνοι, ή όχι. Ουσία ζωής, για την ζωή.

Να έχουμε γιορτές με ηρεμία και αλληλεγγύη.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.