της Αγγελικής Καρδαρά.
“Έχε το νου σου στο παιδί”…
Σε έναν κόσμο αδυσώπητα σκληρό, πώς άραγε θα μπορέσουμε να προστατεύσουμε τα παιδικά όνειρα;
Τα μάτια όλων των παιδιών, σε όλα τα μέρη της Γης, θα έπρεπε να είναι γεμάτα ελπίδα για ένα πιο όμορφο και δημιουργικό αύριο. Να ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο, ειρηνικό, και να ανοίγουν πλατιά την αγκαλιά τους στη θετική πλευρά της ζωής.
Η θέση όλων των παιδιών είναι στο σχολείο, να πλημμυρίζουν με γέλια οι αυλές και να αποκτούν ρυθμό από τα παιδικά παιχνίδια οι γειτονιές του κόσμου.
Τα χέρια των παιδιών να κρατούν χρώματα και πινέλα για να ζωγραφίζουν τους ουρανούς που αντικρίζουν με χρώματα φωτεινά και με την αισιοδοξία της νιότης τους.
Όταν όμως τους κλέβουμε από τα χέρια τα πινέλα για να τους δώσουμε όπλα, η ζωή μοιάζει να παγώνει…
Το βλέμμα όλων των παιδιών να ταξιδεύει σε θάλασσες βαθιές, δίχως όρια και τέλος. Να φτάνει ψηλά, εκεί που όλα είναι εφικτά και οι στιγμές έχουν δύναμη.
Όταν όμως τα μάτια των παιδιών τραυματίζονται και γεμίζουν θλίψη, όταν οι ψυχές τους πληγώνονται και ματώνουν, όταν τα όνειρά τους βίαια ξεριζώνονται, το μέλλον μας “σκοτεινιάζει”.
Ο πόλεμος αφήνει το πιο βαρύ αποτύπωμα στις παιδικές ψυχές που θα ξεριζωθούν, θα στερηθούν οικογένειες, θα βιώσουν τον πόνο στην πιο οδυνηρή και τραυματική του έκφανση.
Περιπλανώμενες ψυχές που καλούνται να ζήσουν μία φρίκη που δεν έχει θέση στα παιδικά τους όνειρα… τα παιδιά των πολέμων, τα παιδιά των κρίσεων, καλούνται να κουβαλήσουν το πιο βαρύ φορτίο για το μέλλον και ποιος αλήθεια νοιάζεται;
Κάποια από αυτά τα παιδιά που θα βρεθούν χωρίς ρίζες, χωρίς οικογένεια, χωρίς στήριγμα, χωρίς παιδεία, θα είναι ο εύκολος “στόχος” επιτήδειων και το μέλλον τους κρίνεται αβέβαιο…
Θα είναι κάποια παιδιά που στο μέλλον μπορεί να μας απασχολήσουν για αρνητικούς λόγους και τότε θα τα καταδικάσουμε καταφεύγοντας στην εύκολη λύση, λησμονώντας το βαρύ αποτύπωμα των κρίσεων στις παιδικές ψυχές και τις ευθύνες….
Αναμφίβολα, θα είναι και παιδιά που θα καταφέρουν να γράψουν τη δική τους ιστορία με φως και με δύναμη ψυχής. Με μία δύναμη που συγκλονίζει.
Δυστυχώς όμως αποδεικνύεται ότι τα όνειρα των παιδιών δεν χωρούν στον σκληρό κόσμο των μεγάλων…
Δημήτρης Καλαντζής
1 Comment