Κακοποιητική συμπεριφορά σε δημόσιο χώρο

από την Αγγελική Καρδαρά.

Περί κακοποιητικής συμπεριφοράς σε δημόσιο χώρο, ο λόγος σήμερα.

Το βίαιο περιστατικό, με το οποίο ήρθα σήμερα το πρωί αντιμέτωπη, πηγαίνοντας βόλτα με την κόρη μου, δυστυχώς δεν είναι πρωτοφανές αλλά πάντα προκαλεί την ίδια θλίψη και την ίδια αγανάκτηση και μας χτυπά ένα “καμπανάκι κινδύνου” για την αντιμετώπιση του πολύπλοκου και πολυσύνθετου φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας και τις διαστάσεις που λαμβάνει.

“Κύριος”, νταής, όπως έβλεπα από το απέναντι πεζοδρόμιο όπου βρισκόμουν, δυσκολευόταν να παρκάρει το αυτοκίνητό του και άρχισε να διαπληκτίζεται με τη σύζυγό του και να χυδαιολογεί σε βάρος της (τον άκουγαν όλοι οι περαστικοί, όπως ούρλιαζε) και να κάνει στη συνέχεια απειλητική κίνηση με το χέρι του, σαν να θέλει να την χτυπήσει. Στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου κάθονταν τα ανήλικα παιδιά του, μαθητές Δημοτικού, όπως μπόρεσα να διακρίνω όταν σταμάτησε να φωνάζει και βγήκαν από το αυτοκίνητο, ευτυχώς όλοι σώοι.

Τα ερωτήματα για όλους αυτούς τους νταήδες είναι:

Εάν για ένα παρκάρισμα χάνει κάποιος τόσο εύκολα τον έλεγχο, στα σοβαρά ζητήματα πώς αντιδρά; Όταν κλείνουν οι πόρτες του σπιτιού, πώς αντιδρά; Στη δουλειά του, με τους συναδέλφους του πώς αντιδρά; Με τους φίλους του, εάν διαφωνήσει;

Και εάν δεν μπορεί κάποιος να κατανοήσει ούτε τα στοιχειώδη, ούτε καν το πόσο τραυματικό είναι, μαζί με τη θυματοποίηση της γυναίκας του, η θυματοποίηση των παιδιών του, στα οποία με τη συμπεριφορά του περνάει τα πιο αρνητικά πρότυπα και ταυτόχρονα τα κάνει να αισθάνονται ντροπή όταν εκδηλώνει κακοποιητικές συμπεριφορές σε δημόσιο χώρο, πώς τελικά μπορεί να συμβιώσει αρμονικά με άλλους ανθρώπους, με τα μέλη της οικογένειάς του, τους φίλους, τους συνεργάτες του;

Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά, τέτοιες σκηνές, κυρίως με απειλή σωματικής βίας, την έχω δει κι άλλες φορές σε δημόσιο χώρο από άντρες- νταήδες, αλλά εννοείται ότι είναι απολύτως καταδικαστέες από όπου κι αν προέρχονται.

Τα άτομα που εκδηλώνουν κακοποιητικές συμπεριφορές σε δημόσιους χώρους (μας έχουν απασχολήσει και στο παρελθόν ανάλογες υποθέσεις και στο πλαίσιο της αρθρογραφίας) θα έπρεπε να υφίστανται τις συνέπειες. Όπως, υποχρεωτικά από την Πολιτεία 6μηνα σεμινάρια διαχείρισης θυμού, ώστε τουλάχιστον να “εκπαιδευτούν” να μην εκτονώνουν τον θυμό τους στα μέλη της οικογένειάς τους. Επίσης, οι εκστρατείες ενημέρωσης, αφύπνισης και ευαισθητοποίησης ας εστιάσουν και σε αυτό το φαινόμενο των κακοποιητικών συμπεριφορών που ξεκινούν από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών και μεταφέρονται στους δημόσιους χώρους, πληγώνοντας ανεπανόρθωτα και τα παιδιά που βιώνουν αυτές τις συμπεριφορές.

Περπατώντας δίπλα στην έφηβη κόρη μου, ντράπηκα για λογαριασμό του και θα ήθελα να προστατευθούν όλα τα παιδιά από τις κακοποιητικές συμπεριφορές ατόμων που “διδάσκουν” δυστυχώς στα παιδιά τους βία! Αν οι ίδιοι όμως δεν το καταλαβαίνουν, η οργανωμένη Πολιτεία πρέπει να προστατεύσει τουλάχιστον την ανηλικότητα και ανάλογες συμπεριφορές σε δημόσιους χώρους να μη γίνονται ανεκτές από κανέναν!

Είμαστε όλες και όλοι ενεργά μέλη της κοινωνίας και κάποτε όλες αυτές οι συμπεριφορές πρέπει να τεθούν σε έναν έλεγχο κι όχι να φτάνουμε στο σημείο να θρηνούμε θύματα και να ρίχνουμε εκ των υστέρων δάκρυα, για τις ψυχές που χάθηκαν…

Όλες οι πρακτικές καταρρακώσης της αξιοπρέπειας του ατόμου και εξευτελισμού του, είναι ανεπιτρεπτές!

Bio
Latest Posts

Αγγελική Καρδαρά

Η Αγγελική Καρδαρά είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος (με εξειδίκευση στη μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία) και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.). Το θέμα της διδακτορικής διατριβής της, με Επιβλέποντα τον Καθηγητή Γιάννη Πανούση, αφορά τον ιδιαίτερο γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας του έγκλειστου πληθυσμού. Από τον Φεβρουάριο του 2020 ανέλαβε και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ. Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών). Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης, δίνει διαλέξεις και οργανώνει μαθήματα σεμιναριακού τύπου στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα & Media». Επίσης, είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη ερευνών εγκληματολογικού, κοινωνικού και μιντιακού ενδιαφέροντος, αρθρογραφεί και συγγράφει. Έχει συγγράψει τα βιβλία: Τρομοκρατία και ΜΜΕ (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Όταν η ψυχή μιλάει (εκδόσεις Υδρόγειος), Φυλακή και Γλώσσα (εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα), Εγχειρίδιο Εγκληματολογίας για τον Αστυνομικό και Δικαστικό Συντάκτη (εκδόσεις Παπαζήση), Σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ των εγκληματιών που απασχόλησαν τα ελληνικά ΜΜΕ (1993-2018): Criminal Profiling and Media (εκδόσεις Παπαζήση). Οι «Νέοι Παγιδευμένοι στα Παιχνίδια της Βίας: Εγκλήματα με Δράστες και Θύματα Νέους» είναι το έκτο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.