της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Όχι, ο τίτλος δεν παραπέμπει σε επέτειο εθνική, σε ιστορικό γεγονός, σε ιστορικό πρόσωπο. Απευθύνεται σε όλους μας, σε αμέτρητες ιστορικές και προσωπικές μνήμες, επετείους που όλοι έχουμε κάπου φυλαγμένες. Βαθιά, ή όχι, κρυφά, ή πιο μύχια… Ιστορικές, αφού έχουν γράψει μέσα μας με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο. Συνθέτουν σαν κομμάτια πάζλ τη δική μας ιστορία, μικρή, ή μεγάλη, σπουδαία, ή ταπεινή, δεν έχει σημασία. Άλλωστε, η σπουδαιότητα ζυγίζεται με την υστεροφημία μας.
Σημασία έχουν οι μνήμες και κατά πόσο μας βελτιώνουν, προσγειώνουν, ελευθερώνουν, ή εγκλωβίζουν σε μονοπάτια σκέψης, ψυχής. Η μνήμη που επανέρχεται (μήπως δεν έφυγε ποτέ;) με αφορμές μικρές και μεγάλες. Συνειρμοί που συνειδητοποιείς τη λειτουργία τους, έστω με καθυστέρηση. Αλλά, όπως έχω γράψει ξανά, όλα υπηρετούν μία σοφή, κυκλική πορεία. Όλα είναι κύκλος. Όχι φαύλος, πάντα, ευτυχώς. Θα υποστήριζα ότι είναι διδακτικός, εξισορροπητικός. Εκφράζεται σοφά, σαν τον Αριστοτέλη που επιχειρεί να μας διδάξει με διατύπωση δεοντολογική.
Η μνήμη η ιερή, η ανέγγιχτη, η ακριβή, η οδυνηρή, η λυτρωτική, η αγαπημένη, η τρυφερή, η απαλή. Όλοι έχουμε καταγραφές ανάλογες. Το διακύβευμα είναι η (δια)τήρησή τους και το μάθημα που όλοι παίρνουμε. Μικρές και πιο μεγάλες ιστορίες ανθρώπων μικρών και μεγάλων, αντίστοιχα. Ίσως, όμως, εμείς να επιλέγουμε το μέγεθος των ανθρώπων που επιτρέπουμε να ‘γράψουν’ μέσα μας, οπότε και η ευθύνη συνιστά στοιχείο καθοριστικό της συγκροτημένης προσωπικότητάς μας. Επομένως, μπορώ να επιλέξω τη μνήμη που θα κρατήσω και το εντυπωμένο της συναίσθημα.
Ευτυχείς, λοιπόν, όσοι έχουμε πολύτιμες μνήμες στην προσωπική μας σκευή! Μας προστατεύουν και μας προφυλάσσουν…
(Του Χρίστου και της ιερής του μνήμης…)
Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- ‘Η χθων’ - March 5, 2023
- ‘Ένα γράμμα σε σένα’ (12..;) - February 12, 2023
- Η κιβωτός - January 17, 2023
