Μνήμη ιστορική

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Όχι, ο τίτλος δεν παραπέμπει σε επέτειο εθνική, σε ιστορικό γεγονός, σε ιστορικό πρόσωπο. Απευθύνεται σε όλους μας, σε αμέτρητες ιστορικές και προσωπικές μνήμες, επετείους που όλοι έχουμε κάπου φυλαγμένες. Βαθιά, ή όχι, κρυφά, ή πιο μύχια… Ιστορικές, αφού έχουν γράψει μέσα μας με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο. Συνθέτουν σαν κομμάτια πάζλ τη δική μας ιστορία, μικρή, ή μεγάλη, σπουδαία, ή ταπεινή, δεν έχει σημασία. Άλλωστε, η σπουδαιότητα ζυγίζεται με την υστεροφημία μας.

Σημασία έχουν οι μνήμες και κατά πόσο μας βελτιώνουν, προσγειώνουν, ελευθερώνουν, ή εγκλωβίζουν σε μονοπάτια σκέψης, ψυχής. Η μνήμη που επανέρχεται (μήπως δεν έφυγε ποτέ;) με αφορμές μικρές και μεγάλες. Συνειρμοί που συνειδητοποιείς τη λειτουργία τους, έστω με καθυστέρηση. Αλλά, όπως έχω γράψει ξανά, όλα υπηρετούν μία σοφή, κυκλική πορεία. Όλα είναι κύκλος. Όχι φαύλος, πάντα, ευτυχώς. Θα υποστήριζα ότι είναι διδακτικός, εξισορροπητικός. Εκφράζεται σοφά, σαν τον Αριστοτέλη που επιχειρεί να μας διδάξει με διατύπωση δεοντολογική.

Η μνήμη η ιερή, η ανέγγιχτη, η ακριβή, η οδυνηρή, η λυτρωτική, η αγαπημένη, η τρυφερή, η απαλή. Όλοι έχουμε καταγραφές ανάλογες. Το διακύβευμα είναι η (δια)τήρησή τους και το μάθημα που όλοι παίρνουμε. Μικρές και πιο μεγάλες ιστορίες ανθρώπων μικρών και μεγάλων, αντίστοιχα. Ίσως, όμως, εμείς να επιλέγουμε το μέγεθος των ανθρώπων που επιτρέπουμε να ‘γράψουν’ μέσα μας, οπότε και η ευθύνη συνιστά στοιχείο καθοριστικό της συγκροτημένης προσωπικότητάς μας. Επομένως, μπορώ να επιλέξω τη μνήμη που θα κρατήσω και το εντυπωμένο της συναίσθημα.

Ευτυχείς, λοιπόν, όσοι έχουμε πολύτιμες μνήμες στην προσωπική μας σκευή! Μας προστατεύουν και μας προφυλάσσουν…

(Του Χρίστου και της ιερής του μνήμης…)

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.