Οι sold out Αριστερόχειρες γίνονται πιο επίκαιροι από ποτέ – Θέατρο Μπέλλος

του Δημήτρη Καλαντζή.

Οι Αριστερόχειρες, μία θεατρική παράσταση για τον εμφύλιο και τις παιδουπόλεις της βασίλισσας Φρειδερίκης, φάνταζε μέχρι πριν από λίγες ημέρες κάπως «αναχρονιστική», ίσως «ντεμοντέ» και… «γιατί να τα σκαλίζουμε τώρα αυτά». Ήρθε όμως ο θάνατος του έκπτωτου βασιλιά και άνοιξε το καπάκι της ελληνικής Ιστορίας με πάθη, κόντρες και ένταση που λες και περίμεναν απλώς μια αφορμή, σαν τον έρπητα κάτω από την επιδερμίδα, για να κακοφορμίσουν το σώμα της κοινωνίας μας.

Οι Αριστερόχειρες της Νεφέλης Μαϊστράλη δεν γράφτηκαν προφανώς με αφορμή κάποιον θάνατο. Είναι μία παράσταση που σημειώνει συνεχή sold out στο θέατρο Μπέλλος εδώ και μήνες, διαψεύδοντας όσους πίστευαν ότι το πολιτικό θέατρο έχει πεθάνει και η χώρα μας έχει ξεχάσει τα εφιαλτικά «μυστικά» τής ιστορίας της…

Οι Αριστερόχειρες έβγαλαν τους σκελετούς από το ντουλάπι της «εθνικής συμφιλίωσης» και τους ζωντάνεψαν μπροστά στα μάτια του κοινού: τη βία, τον φόβο, τους θύτες, τα θύματα, τα αθώα παιδιά που έγιναν πιόνια μίας υποκριτικής φιλανθρωπίας για τη συντήρηση του εθνικού μίσους.

Στη σκηνή του θεάτρου Μπέλλος βλέπουμε τα παιδιά που μεγάλωναν στα ιδρύματα της βασίλισσας Φρειδερίκης, τις άγνωστες πλέον στους περισσότερους «Παιδουπόλεις», όπου μάθαιναν να υπακούουν και να φοβούνται. Να εκτελούν τις εντολές και να μισούν. Να ανατρέφονται για να αντιμετωπίσουν τα αδέρφια τους ως εχθρούς. Και να φέρονται δουλικά σε έναν θεσμό που ποτέ δεν ταίριαξε στη βαλκανική πραγματικότητα.

Πριν προλάβετε να πείτε ότι η Ιστορία έχει δύο όψεις, στους Αριστερόχειρες βλέπουμε και τα «παιδιά της Τασκένδης», τα παιδιά που φυγαδεύτηκαν στους τότε σοσιαλιστικούς παραδείσους – μόνο που οι δύο όψεις δεν ήταν ποτέ συγκρίσιμες.

Σε μία από τις κορυφαίες στιγμές της παράστασης, η αντάρτισσα μάνα, που αποχωρίστηκε το παιδί της όταν ήταν μωρό, μετά από χρόνια, λέει ότι αγάπησε το παιδί της. Το αγάπησε πολύ. Μόνο που αγαπούσε και τα άλλα παιδιά. Αγαπούσε ΟΛΑ τα παιδιά. Και είχε ερωτευτεί τις ιδέες. Τις ιδέες που της έλεγαν ότι θα φτιάξει μια κοινωνία που θα ήταν καλύτερη για όλα τα παιδιά. Και για το δικό της μαζί.

Ναι, η παράσταση δεν είναι για «ίσες αποστάσεις». Γιατί – ποιος αλήθεια – που γνωρίζει Ιστορία και – πολύ περισσότερο – ποιος που σημαδεύτηκε στη γενιά του από την Ιστορία, μπορεί να κρατάει ίσες αποστάσεις;

Προσωπικά, δάκρυσα στο πρώτο μέρος της παράστασης. Την ώρα που διάβαζαν την επιστολή της μελλοθάνατης.

Μια τέτοια επιστολή έχει στο κομοδίνο του, φυλαγμένη κάτω από ένα προστατευτικό γυαλί, ο πατέρας μου. Είναι το τελευταίο γράμμα του αδελφού του που εκτελέστηκε από έκτακτο στρατοδικείο. Ήταν μόλις 19 ετών… Και δεν υπήρξε ποτέ «εχθρός της Ελλάδος».

Δείτε την παράσταση Αριστερόχειρες. Διαβάστε Ιστορία. Πάρτε θέση.

Μόνο όταν αντικρύζουμε τους σκελετούς, δεν θα φτιάχνουμε διαρκώς καινούργιους.

Ομάδα 4Frontal
Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης
Σκηνικά-Κοστούμια : Γεωργία Μπούρδα
Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Φώτη
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Τσιμπρικίδου
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Παίζουν: Ελένη Βλάχου, Τάσος Δημητρόπουλος, Χάρης Κρεμμύδας, Νεφέλη Μαϊστράλη , Πάνος Τοψίδης.

Εξαιρετικοί όλοι.

Αριστερόχειρες, Ομάδα 4 Frontal, Θέατρο Μπέλλος. Φωτογραφίες: **Ελίνα Γιουνανλή**.

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.