Απειλές για τη λειτουργία Πάρκου Σκύλων στο Πεδίον του Άρεως – Μία ιστορία για γέλια και για κλάματα

του Δημήτρη Καλαντζή.

Σημαντική είναι η βελτίωση στο Πεδίον του Άρεως τα τελευταία πέντε χρόνια, αν και δεν γίνεται με τον ρυθμό που θα θέλαμε οι κάτοικοι και φίλοι του. Υπάρχει σχετική ασφάλεια, το πράσινο τουλάχιστον κλαδεύεται και η καθαριότητα δεν είναι απογοητευτική. Μεγάλο ζητούμενο παραμένει η λειτουργία του Πάρκου για την αποφόρτιση, κοινωνικοποίηση και άθληση των πολιτών. Ο χώρος άθλησης Εφήβων και Ενηλίκων παραμένει ρημάδια, δεν υπάρχουν ελεύθεροι στεγασμένοι χώροι (περίπτερα / γκατζίμπο) για τη συνάθροιση των πολιτών, ενώ οι οποιεσδήποτε προσπάθειες για τη λειτουργική και αισθητική βελτίωση των χώρων του, όπως το πλάτωμα του Άλσους και η Υδάτινη Διαδρομή, «σκοντάφτουν» στην ελεύθερη κυκλοφορία των σκυλιών παντού.

Τα σκυλάκια από τη φύση τους έχουν ανάγκη να κοινωνικοποιηθούν με το είδος τους, να τρέξουν, να σκάψουν, να τσαλαπατήσουν και να παίξουν μεταξύ τους. Η σύγχρονη νομοθεσία αναγνωρίζει αυτές τις ανάγκες και προβλέπει ειδικούς χώρους, τα Πάρκα Σκύλων, όπου μπορούν να κινούνται ελεύθερα, χωρίς λουρί, υπό την εποπτεία βέβαια των ανθρώπων τους. Στο Πεδίον του Άρεως η πρώτη τέτοια προσπάθεια που έγινε για τη δημιουργία ενός άτυπου Πάρκου Σκύλων, οδηγήθηκε σε λουκέτο ΜΟΛΙΣ τις πρώτες τρεις εβδομάδες λειτουργίας του. Ο λόγος; Μία περίοικος απείλησε την Περιφέρεια Αττικής, τη Διοίκηση του Πάρκου αλλά και ομάδες, όπως το «Πεδίον του Άρεως, το Πάρκο μας», ότι θα… λογοδοτήσουμε στη δικαιοσύνη για «έκθεση σε κίνδυνο ζωής, με πιθανό τραυματισμό ή θανάσιμο τραυματισμό ανθρώπου από σκύλο χωρίς λουρί»! Η ιστορία είναι για γέλια και για κλάματα, ενδεικτική όμως για το πως λειτουργούν τα πράγματα στο Πάρκο και τη χώρα μας.

Το άτυπο Πάρκο Σκύλων λειτούργησε υπό την πίεση των φίλων του Πάρκου που έβλεπαν τις αναπλάσεις του πλατώματος Οικονομίδη και της Υδάτινης Διαδρομής να καταστρέφονται μέρα με την ημέρα επειδή οι ιδιοκτήτες των σκύλων δεν είχαν πουθενά αλλού να πάνε τα ζώα τους. Μέχρι να ετοιμαστούν οι κανονικοί χώροι που θα φιλοξενούσαν τα σκυλιά, και λόγω των εξαιρετικά αργών ρυθμών της Περιφέρειας Αττικής, ζητήσαμε να ανοίξει ένας χώρος που ήταν ήδη περιφραγμένος (τμήμα του παλιού φυτωρίου), όπου θα μπορούσαν όσοι ήθελαν να πάνε εκεί τα σκυλάκια τους. Ήταν κάτι σαν πείραμα. Να φανεί εάν οι άνθρωποι και τα σκυλιά θέλουν τέτοιους χώρους. Και το πείραμα είχε τεράστια επιτυχία! Τα σκυλάκια κυριολεκτικά τραβούσαν τους ανθρώπους τους για να τα πάνε στον χώρο τους.

Ο χώρος δεν είχε τις τυπικές προϋποθέσεις για να γίνει επίσημα Πάρκο Σκύλων. Ούτε διπλές πόρτες είχε, ούτε διαχωρισμό των σκυλιών ανάλογα με το βάρος τους, ούτε την απόσταση από τις πολυκατοικίες που ορίζει ο νόμος. Για την ακρίβεια, ο νόμος ορίζει ότι η απόσταση πρέπει να είναι 50 μέτρα και στη Μπούσγου, με την εσωτερική περίφραξη, η απόσταση από τις πολυκατοικίες ήταν 47 μέτρα (ω, τι έγκλημα!). Ο χώρος ουδέποτε ονομάστηκε «Πάρκο Σκύλων». Ήταν απλώς ένας περιφραγμένος χώρος με μία συρόμενη πόρτα όπου οι άνθρωποι επί τρεις εβδομάδες πήγαιναν τα σκυλιά τους. Μέχρι που η πύλη απέκτησε… λουκέτο. Μόνιμο.

Μία κάτοικος, ας την ονομάσουμε «κάτοικο Χ» γιατί δεν μπορέσαμε να επιβεβαιώσουμε την ταυτότητά της, απέστειλε απειλητικό email στην Περιφέρεια Αττικής, τη Διεύθυνση του Πάρκου, σε εμάς και άλλες ομάδες που δραστηριοποιούνται στο Πάρκο, ότι ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ και ΘΑ ΚΛΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΓΟ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ακόμα και για «το εν δυνάμει κακουργηματικό ποινικό αδίκημα της έκθεσης σε κίνδυνο ζωής του άρθρου 306 ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ, με πιθανό τραυματισμό ή θανάσιμο τραυματισμό ανθρώπου από σκύλο χωρίς λουρί».

Η «κάτοικος Χ» στο απειλητικό email της ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι διαπράττονται τα αδικήματα:

« – Παραβίαση όλων των αδικημάτων διακινδύνευσης του νόμου 4830/2021 σχετικά με παρανόμως ελεύθερα ζώα σε κοινόχρηστους χώρους της Περιφέρειας ως συνυπεύθυνης με τους ιδιοκτήτες τους (τραυματισμός ενήλικα, παιδιού ή ζώου, καθαριότητα κοινόχρηστων χώρων, μη ύπαρξη λουριού κτλ)

– Ηθική αυτουργία διά πράξεως ή παραλείψεως σε παράνομη κατάληψη κοινόχρηστου χώρου από την στιγμή που ουδείς άλλος, εκτός από αυτούς που το χρησιμοποιούν παρανόμως ως Πάρκο Σκύλων, δεν μπορεί να εισέλθει στον ανωτέρω χώρο φοβούμενος για την σωματική ακεραιότητα του ιδίου ή των παιδιών του.

-Το εν δυνάμει κακουργηματικό ποινικό αδικημα της έκθεσης σε κίνδυνο ζωής του άρθρου 306 ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ, με πιθανό τραυματισμό ή θανάσιμο τραυματισμό ανθρώπου από σκύλο χωρίς λουρί.

Ως εκ των ανωτέρω ΚΑΛΕΙΣΘΕ ως Περιφέρεια άμεσα να κλειδώσετε, να φυλάττετε και να απαγορεύετε την πρόσβαση σε ιδιοκτήτες με ζώα χωρίς λουρί στον ακατάλληλο και παράνομο για Πάρκο Σκύλων ανωτέρω χώρο όπως και σε οποιονδήποτε άλλο χώρο της αρμοδιότητας σας, ως υποχρεούσθε εκ του νόμου.

Σημειωτέον ότι την ίδια ευθύνη διακινδύνευσης και έκθεσης σε κίνδυνο ζωής φέρουν οι ιδιοκτήτες σκύλων που χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο παράνομο Πάρκο Σκύλων, με ηθικούς όμως αυτουργούς τους αρμόδιους της Περιφέρειας (η Διεύθυνση Πάρκων και Αλσών διατηρεί γραφεία-έδρα εντός του Πεδίου του Άρεως!!!!!!!) και τον Περιφερειάρχη δια των πράξεων και παραλείψεων τους και όσους δημότες ή Συλλόγους-Σωματεία ενθαρρύνουν τους ιδιοκτήτες σκύλων να χρησιμοποιούν των (sic) ανωτέρω χώρο ως Πάρκο Σκύλων μέσω των Social Media και εν γένει του Web…»

Ασφαλώς τίποτα από αυτά που αναφέρει η «κάτοικος Χ» δεν μπορούν να σταθούν σε δικαστήριο, ούτε όμως και στην κοινή λογική.

Εάν η ελεύθερη κυκλοφορία σκυλιών σε έναν χώρο του Πάρκου εκθέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, γιατί η ελεύθερη κυκλοφορία τους ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους χώρους του Πάρκου δεν εκθέτει στον ίδιο κίνδυνο τις ανθρώπινες ζωές;

Η «παράνομη κατάληψη δημόσιου χώρου» από που τεκμαίρεται;

Ο χώρος ήταν ελεύθερος για να εισέλθει όποιος και όποια ήθελε πριν μπει λουκέτο. Τώρα είναι κατειλημμένος. Από το λουκέτο.

Ασφαλώς η «κάτοικος Χ» και οποιοσδήποτε πολίτης έχει δικαίωμα να ισχυρίζεται ό,τι θέλει για να μην γίνει ένα θετικό βήμα για το Πεδίον του Άρεως. Ακόμα και να απειλεί. Το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που οι Αρχές ενδίδουν στις απειλές…

Και η Περιφέρεια Αττικής ενέδωσε στις απειλές. Αποφάσισε να σφραγίσει τον χώρο, ικανοποιώντας την «κάτοικο Χ» και δεν δέχτηκε καν να αφήσει μόνιμα ανοιχτή την πόρτα του χώρου και να μπαίνει και να βγαίνει όποιος και όποια θέλει, όπως συμβαίνει στο υπόλοιπο Πάρκο.

Ενέδωσε δηλαδή στην απειλή ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ.

Εάν η Περιφέρεια Αττικής αναγνωρίζει ότι έχει υποχρέωση στο Πάρκο να κυκλοφορούν σκυλιά μόνο με λουρί, τι θα έκανε εάν έστελναν τέτοια απειλητικά emails εκατό πολίτες για όλους τους άλλους χώρους του Πεδίου του Άρεως;

Θα τους σφράγιζε όλους; Θα έκλεινε το Πάρκο για να «μην κινδυνεύουν οι πολίτες»;

Ας χρησιμοποιήσουμε τη λογική.

Ο νόμος για λουρί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να εφαρμοστεί ούτε στο Πεδίον του Άρεως ούτε πουθενά αλλού, εάν δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για την ελεύθερη άσκηση και κοινωνικοποίηση των σκυλιών, όπως προβλέπει άλλος νόμος.

Ο Δήμος Αθηναίων προχωρά στη δημιουργία Πάρκων Σκύλων σε όλη την Αθήνα. Η Περιφέρεια Αττικής (η οποία βεβαίως και έχει δικαίωμα να δημιουργήσει Πάρκα Σκύλων) πρέπει άμεσα να κινηθεί.

Ιδέες και σχέδια υπάρχουν για τους τελικούς χώρους όπου θα γίνει το Πάρκο Σκύλων στο Πεδίον του Άρεως. Ας γίνει άμεσα.

Μέχρι τότε όμως, το ελάχιστο που οφείλει να κάνει η Περιφέρεια Αττικής ώστε να δείξει ότι δεν άγεται και φέρεται από απειλές «κατοίκων Χ», είναι να ανοίξει ΜΟΝΙΜΑ τον περιφραγμένο χώρο που τώρα σφράγισε.

Χρειάζεται να δοθεί ένα μήνυμα λογικής και αντίστασης στις απειλές. Η ουσία και το γράμμα του νόμου είναι με την πλευρά του ανοίγματος του χώρου.

Υ.Γ. Όσο για εμάς, τέτοιες απειλές μας οδηγούν μόνο στη δημόσια προβολή και καταγγελία τους. Επιχείρησαν πολλοί όλα αυτά τα χρόνια να μας κάνουν να σωπάσουμε αλλά… έχουμε κρεμασμένη την κάπα μας.

Κυρία «Χ», θα την είχαμε κλείσει μόνοι μας τη σελίδα μας, εάν αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε το θάρρος να πούμε την άποψή μας και κανά-δυο αλήθειες… Δεν εκφοβιζόμαστε, δεν τρομοκρατούμαστε, δεν εξυπηρετούμε κανένα συμφέρον παρά μόνο το όνειρό μας να ξαναδούμε το Πάρκο μας ολοζώντανο, όπως το ζήσαμε στα παιδικά μας χρόνια. Μακάρι και καλύτερο.

Δ.Κ.

Κάντε like και follow στη σελίδα μας στο Instagram: https://www.instagram.com/pediontouareos/

Bio
Latest Posts

Δημήτρης Καλαντζής

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο κέντρο της Αθήνας. Σπούδασε δημοσιογραφία στο «Εργαστήρι» και Ελληνικό Πολιτισμό στο ΕΑΠ. Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς & τηλεοπτικούς σταθμούς και τώρα διερευνά τους κώδικες του διαδικτύου. Αγαπά τις ανθρώπινες ιστορίες και τις γάτες.