‘Οι ρίζες’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Ρίζες. Τακτοποιώ τα φυτά μου με τις ρίζες τους στα αυτοσχέδια και μη, βαζάκια μου. Σε απλά διάφανα, μέχρι και σε άδεια, ασπρόμαυρα από κεριά που έχω κάψει. Τα τοποθετώ στο μεγάλο παράθυρο, να βλέπουν ήλιο, έχω διαβάσει ότι τα βοηθάει. Παρατηρώ και φροντίζω τις ρίζες τους. Μπλεγμένες, ταλαιπωρημένες, λεπτές, αλλά παλεύουν. Δεν ξέρω πώς ονομάζονται όλα τα πράσινα φυτά μου, αλλά περηφανεύομαι αφελώς ότι καταφέρνω και τα περιποιούμαι. Ενίοτε τους αλλάζω και θέση στο έπιπλο.

Ρίζες. Συζητούσα, έντονα, ως είθισται, με τον πατέρα μου για ρίζες άλλου είδους. Οικογενειακές. Για πρόσωπα πολύ στενά, αγαπημένα που δεν υπάρχουν πια, που λείπουν από το καθημερινό ‘Τί κάνεις; Πώς είστε; Γιατί δεν προσέχεις;’, αλλά και πρόσωπα που δεν ακούγονται πια συχνά, μεγάλωσαν και δυσκολεύονται στην καθημερινή επικοινωνία. Στην επικοινωνία, γενικώς…

Ρίζες. Ρίζες λουλουδιών, φυτών σε γλάστρες την Μεγάλη Παρασκευή στα κοιμητήρια. Ρίζες κομμένες. Ή, μήπως όχι; Όχι θα πω εγώ. Και θα επικαλεστώ τον φιλόσοφο Νίτσε, προς επίρρωση της άποψής μου: ‘Τα αόρατα νήματα είναι οι πιο ισχυροί δεσμοί’. Το αόρατο, το αδιόρατο μας δένει. Είναι πάντα εκεί, να μας θυμίζει σωστά και λάθη. Είναι πάντα εκεί για προσκύνημα και απολογία.

Ρίζες. Λένε ότι πρέπει να ανανεώνονται με το να τις καθαρίζεις, να τις κόβεις, ώστε να ‘δώσει’ το φυτό, όπως έλεγε και η Μίνα… ‘Δίνει το καημένο, βλέπεις; Αντέχει!’Αντέχουν οι ρίζες, πιστεύω. Ό,τι και να γίνει. Αρκεί να τις φροντίζεις και να μην τις ξεχνάς…

Ρίζες, χώμα, γη, μνήμη, Ανάσταση, άνοιξη, ζωή, κύκλος, εποχές.

Υ.Γ. Το κειμενάκι αυτό είναι για τον πατέρα μου που γιορτάζει σήμερα, Κυριακή του Θωμά. Και για την φωτεινή μνήμη του Χρίστου που είχε γεννηθεί σαν σήμερα, 23/4.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.