‘Ο πίνακας’

από την Αγγελική Ρουμπιέ.

Στέκομαι μπροστά του. Οι διαστάσεις αρκετά μεγάλες, η κορνίζα περίτεχνη όσο πρέπει. Κάνω δυο βήματα πίσω, ίσως και τέσσερα, και αρχίζω να παρατηρώ. Μαύρο, μαύρο στην πλειοψηφία του. Αποχρώσεις του, πολλές. Μα, έχει διαφορετικούς τόνους το μαύρο; Ναι, έχει. Αλλού φαίνεται απαλό, γλυκαίνει, αλλού δυνατό και βαρύ, σε απορροφά. Σου αφήνει κάποια υποψία, ένα ψήγμα φωτός, ελπίδας. Ελπίδα… Το μαύρο, μας έλεγε μια καθηγήτρια καλλιτεχνικών στην Γ’ γυμνασίου, περικλείει όλα τα χρώματα, τα συμπυκνώνει. Κάπου αλλού διάβασα ότι υφίσταται απλώς ως σκιά.

Την παρατηρώ. Γυναικεία μορφή, πόζα στραμμένη σε ¾, με κοιτάζει. Βλέμμα σίγουρο, οικείο, θεληματικό. Το χέρι της στη μέση. Αποπνέει δυναμισμό. Φοράει μαύρα. Μαύρο στο μαύρο. Πινελιές απλωμένες ελεύθερα, παχύρρευστες μού φαίνονται. Το χέρι της. Χέρι φωτεινό. Χέρι – προμήνυμα μετάβασης στον μοντερνισμό, σαν αποτύπωμα ματιάς, δίχως ακρίβεια στην αποτύπωση. Ή, μήπως, όχι;

‘Εάν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο έργο, είναι αυτό’, ήταν το νόημα των λόγων της σπουδαίας Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα σε κάποια συνέντευξη. Όταν είχα την καλή τύχη και τιμή να την συναντήσω στην έκθεση του ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, ‘ Άρωμα γυναίκας στην ελληνική ζωγραφική’ και να μας ξεναγήσει, της θύμισα και μου το επιβεβαίωσε. Πράγματι, η ‘Προσωπογραφία της δίδος Μ. Χόρς’, του Νικόλαου Λύτρα συνιστά πορτρέτο θαυμάσιο μοντέρνας τέχνης. Το πορτρέτο της Μαρίας Χόρς, επίσης ζωγράφου και συζύγου του Νικόλαου Λύτρα ανήκει στα έργα που σηματοδοτούν την αρχή της ελληνικής μοντέρνας ζωγραφικής.

Στέκομαι μπροστά του/ τους, σε πίνακες πολλούς. Παρατηρώ τις πινελιές: πυκνές, αραιές, συγκρατημένες, ελεύθερες, με ένταση, απαλές, με παχύ στρώμα χρώματος, ή λιγότερο. Μέσω αυτών φανερώνονται πολλά: η τεχνοτροπία, η πρόθεση, το συναίσθημα, η οπτική. Η οπτική. Σπουδαία η οπτική! Θυμάμαι ότι ο ζωγράφος της καρδιάς μου, μού είχε αναφέρει πως εξεταζόμενος για υποτροφία στο Ι.Κ.Υ. είχε ζητήσει να στηθεί το καβαλέτο του εκτός αίθουσας, ώστε να έχει τη δική του οπτική. Ήταν ο μοναδικός εκτός αίθουσας. Και ο μοναδικός που πήρε την υποτροφία…

Όταν σας φέρει ο δρόμος στην Εθνική Πινακοθήκη, σταθείτε μπροστά από τον πίνακα του Νικόλαου Λύτρα, ‘Προσωπογραφία της δίδος Μ. Χόρς’. Θα σας σαγηνεύσει.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.