‘Το χαλάζι’

από την Αγγελική Ρουμπιέ.

Μέρα πολύ ζεστή, καλοκαιρινή σχεδόν, στην Αθήνα. Με κίνηση, φασαρία, άγχος να προλάβω, να προλάβουμε τα πάντα. Περπατώ βιαστικά, να προλάβω τα φανάρια του δρόμου, τα φανάρια της ζωής μας. Να βιάζεσαι και να είναι κόκκινο, να είσαι κουρασμένος και να έχει πράσινο, να βιαστείς. Έχω μια συνάντηση και μετά μάθημα. Επιταχύνω το βήμα μου, νιώθω το φως του ήλιου να εξασθενεί, να χάνεται. Απλώνεται σκιά, είναι πολλά τα σύννεφα που έρχονται, μολυβένια, πυκνώνουν και καλύπτουν αργά τον ουρανό. Σηκώνω το βλέμμα. Ένα μικρό, γκρίζο, πεισματάρικο σύννεφο με ακολουθεί. Δεν μπορώ να του ξεφύγω. Μουρμουρίζω κάτι απρεπές για την τύχη της στιγμής, συνειδητοποιώντας πως δεν είχα ομπρέλα στο σακίδιό μου. Πηγαίνω σ’ ένα περίπτερο και αγοράζω βιαστικά μία με πέντε ευρώ.

Αρχίζει να βρέχει. Το σύννεφό μου με δροσίζει με μικρές, απαλές σταγόνες στην αρχή, έντονες και πιο βαριές μετά. Η βροχή με κάνει να περπατώ πιο γρήγορα. Περπατώ και βρέχει, περπατώ και γλιστρώ λίγο στο βρεγμένο πεζοδρόμιο. Δεν πειράζει, δεν πέφτω. Βρέχει και δε με μοιάζει. Νιώθω το νερό να ξεπλένει τις αγωνίες μου, το πρόγραμμα της μέρας μου διαγράφεται, ξεβάφει αργά με τις στάλες της βροχής, ξεπλένει σκέψεις τοξικές, λόγια και συναισθήματα. Λεκέδες νερού σε ατζέντα καθημερινή…

Ένας έντονος θόρυβος, ένα βουητό σαν κρότος απανωτός, με βγάζει από τις σκέψεις μου. Καταιγισμός από χαλάζι, φωνές, ποδοβολητά. Βρίσκω προστασία σ’ ένα υπόστεγο πολυκαταστήματος, βγάζω ανάσα ανακούφισης και παρατηρώ τον κόσμο που τρέχει. Για δες, σε μια στιγμή όλα αλλάζουν. Οι ρυθμοί μας, τα πρόσωπα και οι εκφράσεις μας. Οι σκέψεις μας. Τα συναισθήματά μας…

Χαμογελώ. Δεν κράτησα ποτέ την ομπρέλα.

Υ.Γ. Για την Μίνα μου.

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.