Τα βράχια της Κρύας

από την Αγγελική Ρουμπιέ.

Κάποια πρωινά, ο δρόμος μου με οδηγεί στο ωραιότερο τοπόσημο της πόλης μου, στις
πηγές της Κρύας. Περπάτημα για αλλαγή εικόνων, οικείων μεν, αναζωογονητικών δε, για
ανάσα ανακούφισης, για ηρεμία, για λόγους πολλούς.

Ανηφορίζοντας τον γνωστό δρόμο, φτάνοντας στο πιο γνωστό (και φωτογραφημένο) γεφύρι
των πηγών, αρχίζω και παρατηρώ για νιοστή φορά, τα βράχια. Περπατώ και παρατηρώ.
Κάθε φορά τα ίδια, κάθε φορά διαφορετικά. Αλλιώτικο φως, αλλιώτικη διάθεση, όλα
αλλιώς. Κάθε φορά σού δηλώνουν κάτι νέο για σένα, πλέκουν συνειρμούς, πλάθουν
ιστορίες μικρές, ή μεγάλες. Περπατώντας, περνώ το θέατρο, ανηφορίζω, σταματώ σ’ ένα
πλάτωμα, να πάρω μια μικρή ανάσα. Σταματώ και αφουγκράζομαι ήχους, κοιτώ γύρω μου.
Άνυδρο το τοπίο φέτος. Στρέφω το βλέμμα στα βράχια που με κυκλώνουν. Σηκώνομαι,
πλησιάζω. Όγκοι σκουρόχρωμοι, τομές, άλλοτε συμμετρικές μοιάζουν, άλλοτε περίεργα
ακανόνιστες, εντελώς εξπρεσσιονιστικές.

Το φως του ήλιου, η συννεφιά, μεταβάλλει τις σκιές τους. Οι σκιές των βράχων. Το μαύρο
τους χρώμα. Το γκρίζο. Κάπου, το κίτρινο να διασχίζει κάθετα και να χωρίζει τους όγκους.
Το μαύρο των βράχων στους πίνακες του Χρίστου. Στην τιμητική για την μνήμη του έκθεση
ζωγραφικής από τον δήμο Λεβαδέων, πολλοί με ρωτούσαν γιατί τόσο μαύρο. Φοβίζει το
μαύρο τους ανθρώπους. Εμένα όχι. Υπάρχει στη φύση, υπάρχει μέσα μας, υπάρχει παντού.
Περικλείει τα πάντα, κρύβει ακόμη και φως μέσα του, υπονοεί άλλα τόσα…

Τα βράχια δομούν και αποδομούν την ψυχή μας. Χτίζουν τείχος προστατευτικό, αλλά και
κλείνουν ορίζοντες, ανάλογα με τη διάθεση, την οπτική και την προοπτική μας. Και το φως.
Το εξωτερικό και το εσωτερικό μας. Μοιάζουν με το παιδικό παιχνίδι με τα τουβλάκια που
τα μωρά μαθαίνουν να χτίζουν . Φτιάχνω, λοιπόν, και γω εικόνες με τα βράχια μου.
Φτιάχνω ένα άλλο σύμπαν, ίσως μαύρο, ίσως γκρίζο, αλλά πάντα με φως που έξυπνα
κρύβεται. Άλλωστε, πάντα υπάρχει μια χαραμάδα φωτός. Αρκεί να θες αληθινά να την
ανακαλύψεις και να την ακολουθήσεις…

Bio
Latest Posts

Αγγελική Ρουμπιέ

Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.