του Δημήτρη Καλαντζή.
Δεν μου αρέσουν οι αφίσες στις κολώνες. Πιστεύω ότι η Αθήνα είναι από μόνη της άσχημη πόλη για να την κάνουμε περισσότερο καραγκιόζη με τις μεγάλες φωτογραφίες λαϊκών αοιδών και πολιτικών.
Κάνω τα «στραβά μάτια» όμως, όταν πρόκειται για αφίσες πολιτικών σχηματισμών, φεστιβάλ ή πολιτιστικών εκδηλώσεων, όταν γνωρίζω ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν για τους διαφημιστικούς χώρους στις στάσεις των λεωφορείων ή αλλού.
Πιστεύω ότι οι ιδέες και ο πολιτισμός θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να φτάνουν στον κόσμο, χωρίς την προϋπόθεση της καταβολής χρημάτων σε διαφημιστικούς χώρους.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ισχύουν τα «στραβά μάτια». Είναι κυβέρνηση και το κόμμα με τη μεγαλύτερη κρατική χρηματοδότηση και έχει κάθε δυνατότητα να επικοινωνήσει το Συνέδριό του σε διαφημιστικούς χώρους.
Η επιλογή να γεμίσει την Αττική με το πρόσωπο του Τσίπρα, ήταν, κατά τη γνώμη μου, μία προσπάθεια να ξυπνήσει αναμνήσεις στους οπαδούς του, από τη εποχή που ήταν κίνημα και όχι κυβέρνηση.
Ο δήμος Αθηναίων αποφάσισε να κατεβάσει όλες τις αφίσες, όπως κάνει από την εποχή Αβραμόπουλου (νομίζω), μία απόφαση που πραγματικά έχει λειτουργήσει θετικά για την εικόνα της πρωτεύουσας.
Χτες το βράδυ, γυρνώντας στο σπίτι μου από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, έπεσα πάνω σε ένα συνεργείο του Δήμου που κατέβαζε τις αφίσες. Το πρόσωπο της εργάτριας που έκανε το ξήλωμα, είχε μία έκφραση κούρασης – αν όχι αηδίας από την επίπονη και επαναλαμβανόμενη δουλειά (οι αφίσες ήταν καλά δεμένες στις κολώνες με πολλά συρραπτικά και κολλητική ταινία).
Της ζήτησα μία αφίσα από τις ξεκολλημένες (για τις ανάγκες της Ελληνοφρένειας) και μου έριξε μία ματιά απόγνωσης. Ζητούσα το «σκουπίδι» που είχε κουραστεί να μαζέψει…
Σήμερα, πηγαίνοντας πάλι από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, για δουλειά, έπεσα πάνω σε έναν ανθρωπάκο που κολλούσε τις ίδιες αφίσες στα σημεία που χτες τα είχε ξεκολλήσει ο δήμος.
Κάποιοι περαστικοί του φώναζαν «Έχουμε εκλογές; Τι κολλάς αφίσες;». Έδειχνε να μην τους ακούει (ποιος ξέρει πόσα τέτοια θα είχε ακούσει ήδη…).
Εγώ τον πλησίασα και του ζήτησα μία αφίσα καθαρή (δεν του είπα ότι είναι για την Ελληνοφρένεια). Τα μάτια του έλαμψαν από έκπληξη. Με πήγε με ενθουσιασμό μέχρι το μηχανάκι του (πιο θλιβερό από το δικό μου), που τις είχε μαζεμένες με «χταπόδι».
«Τον Τσίπρα, θέλεις έτσι;», με ρώτησε. «Όχι, θέλω κι αυτή με το Συνέδριο», του απάντησα. «Καλά πάρε και τις δύο», μου είπε και μου έδωσε ατσαλάκωτες, «του κουτιού». Και μου ευχήθηκε καλό δρόμο…
Δεν ξέρω ποια εικόνα να κρατήσω. Την υπάλληλο του δήμου με την κούραση στο πρόσωπο να ξεκολλάει αφίσες ή τον ανθρωπάκο (δεν ξέρω αν ήταν μεροκαματιάρης ή οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ) να κολλάει με ενθουσιασμό τις αφίσες…
Ζω στις αντιφάσεις μου.
Δημήτρης Καλαντζής
Latest posts by Δημήτρης Καλαντζής (see all)
- Ο «τέτοιος» στο Χαλάνδρι - September 10, 2023
- Δημιουργείται ο πρώτος Ξενώνας Φιλοξενίας Άστεγων και Ευάλωτων ΛΟΑΤΚΙ+ Ατόμων στην Αθήνα - August 30, 2023
- Το gay Πεδίον του Άρεως - May 17, 2023
