Ο Μινιμαλισμός κατακλύζει τη σύγχρονη τέχνη. Ακούγεται σαν οξύμωρο σχήμα, αλλά είναι μια τέλεια φράση, που επινοήθηκε από τον συγγραφέα Kyle Chayka σε ένα πρόσφατο τεύχος του The New York Times Magazine για να περιγράψει τη σύγχρονη εμμονή μας με τα… ελάχιστα πράγματα ή αλλιώς #minimal (ένα tag στο οποίο υπάρχουν σήμερα 7.325.862 φωτογραφίες στο Instagram!).
Ο μινιμαλισμός είναι μια εξέγερση ενάντια στο χάος και στη σύγχυση, η επιστροφή στην αρμονία της απλότητας. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως υποτιμητικός στη δεκαετία του 1960 από τον Richard Wollheim για να κοροϊδέψει τους Marcel Duchamp, Robert Rauschenberg, και Carl Andre.
Ακόμα και σήμερα η διαμάχη συνεχίζεται: ο μινιμαλισμός είναι μία επιτηδευμένη τέχνη ή αγγίζει την τελειότητα; Ο Chayka παραδέχεται ότι στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα είδος παρακμής στο μινιμαλισμό. Μινιμαλιστική είναι η τέχνη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για τη διακόσμηση και επίπλωση μεγάλων χώρων, μίας ελίτ που έχει την πολυτέλεια να απλώσει το χώρο της σε πολλά τετραγωνικά.
Δεν είναι όμως η απόλυτη αλήθεια. Ζούμε σε έναν κόσμο, τόσο περιπεπλεγμένο που αποτελεί ανακούφιση να πέφτει το μάτι σου σε έργα τέχνης όπου «αυτό που βλέπεις είναι… αυτό που βλέπεις»!
Ο μινιμαλισμός έχει τη δύναμη να ηρεμεί το μυαλό μας σε έναν όλο και πιο ασταθή κόσμο. Μπορεί να μας αποσπά από το «τώρα» για ένα μικρό χρονικό διάστημα και να βάzει το σκέψη μας στη επιλογή της απλότητας, της λογικής και των χαμηλών τόνων, που τόσο έχουμε ανάγκη…
