του Γιώργου Χρυσοβιτσάνου.
Η «Δασκάλα», μία πολιτική αλληγορία από τη Σλοβακία και το «Lion», ένα μεταμοντέρνο μελό πρωτοποριακής αισθητικής για τις αλλαγές στις ζωές των ανθρώπων από το διαδίκτυο, είναι οι σημαντικότερες ταινίες της εβδομάδας.
Lion ***
Δραματική – Διάρκεια 120’ – Αυστραλία
Σκηνοθεσία: Γκαρθ Ντέιβις
Παίζουν: Ντεβ Πατέλ, Νικόλ Κίντμαν, Σάνι Παγουάρ, Ρούνι Μάρα, Ντέιβιντ Γουέναμ
Το Google Earth επεμβαίνει ως από μηχανής θεός στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γκαρθ Ντέιβις, επιτυχημένου σκηνοθέτη διαφημιστικών σποτ (όπως της Toyota) και σκηνοθέτη τεσσάρων επεισοδίων της τηλεοπτικής σειράς Το μυστικό της λίμνης. Το Lion , ένα μεταμοντέρνο μελό πρωτοποριακής αισθητικής ανασυνθέτει μια πραγματική ιστορία.
Ένας 5χρονος Ινδός χάνεται στην Καλκούτα, υιοθετείται από ένα ζευγάρι Αυστραλών και ενηλικιώνεται στην Τασμανία. Είκοσι χρόνια αργότερα ο Σαρού αναζητά την βιολογική του μητέρα μέσω του Διαδικτύου. Δεν θυμάται τη σωστή ονομασία του χωριού του, ούτε καν πού βρίσκεται, όμως χάρη στο Google Earth έχει όλη την Ινδία μπροστά του.
Από τα δυο μέρη στα οποία είναι σαφώς χωρισμένη η ταινία (ο αγώνας επιβίωσης του χαμένου παιδιού σε ένα εχθρικό περιβάλλον και η προσπάθεια του ενήλικα Σαρού να εντοπίσει τη μητέρα του) με άγγιξε περισσότερο το πρώτο. Ρεαλισμός και τρυφερότητα. Ο Σάνι Παγουάρ, ένας λιλιπούτειος Ινδός στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μου έκλεψε την καρδιά. Υποδύεται με αφοπλιστική αμεσότητα ένα αγόρι αντιμέτωπο με κλέφτες παιδιών, παιδόφιλους και τους διεφθαρμένους υπαλλήλους ενός ορφανοτροφείου. Αξιολάτρευτη μουρίτσα και φυσικό υποκριτικό ταλέντο.
Το δεύτερο μέρος είναι ένα εσωτερικό ταξίδι, δοσμένο αφαιρετικά. Αποσπάσματα από τη ζωή του Σαρού με τους θετούς γονείς του και την ερωτική του σχέση εναλλάσσονται με κοντινά πλάνα του Λεβ Πατέλ (του πιο διάσημου Ινδού ηθοποιού, πρωταγωνιστή του Slumdog Millionaire), κατόχου ενός από τα πιο ευαίσθητα πρόσωπα του σύγχρονου σινεμά. Ένα βουβό δράμα καταγράφεται επάνω στην οθόνη των μονίμως υγρών του ματιών. Και μια και μιλάμε για ερμηνείες, θα ήταν κρίμα να ξεχάσουμε τη Νικόλ Κίντμαν (σε ρόλο μικρομεσαίας μελαγχολικής Αυστραλέζας) που σβήνει τη λάμψη της με αξιοθαύμαστη – για σταρ του βεληνεκούς της – σεμνότητα. Εδώ οι εικόνες «λένε» περισσότερα από ό,τι οι διάλογοι.
Η υποβλητική μουσική και τα ονειρικά τοπία της μνήμης είναι τα βασικά στοιχεία μιας λυρικής κινηματογραφικής συμφωνίας που διεγείρει το συναίσθημα, κάπως εκβιαστικά, είναι η αλήθεια. Όπως και να’ ναι, συγκινήθηκα. Και δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την ποιητική εικαστική ματιά του σκηνοθέτη και την ικανότητά του να εκμαιεύει τη συγκίνηση του θεατή με έξυπνο και γλυκό τρόπο (η πολύτιμη εμπειρία της διαφήμισης). Γκαρθ Ντέιβις. Ένα όνομα, που σύμφωνα με το έγκριτο περιοδικό Variety , θα ακουσθεί στα Όσκαρ.
Δείτεο το τρέιλερ της τινίας Lion:
Η Δασκάλα ***
(Ucitelka)
Δραματική κομεντί – Διάρκεια 102’ – Σλοβακία, Τσεχική Δημοκρατία
Σκηνοθεσία: Γιαν Χρεμπέκ
Παίζουν: Ζουζάνα Μορέρι, Σονγκόρ Κασάι, Πέτερ Μπέμπτζακ, Ταμάρα Φίσερ
Γλυκόπικρη αναδρομή σε καταστάσεις του πρόσφατου σοσιαλιστικού παρελθόντος από το γνωστό σλοβακικό «δίδυμο» Γιαν Χρεμπέκ (σκηνοθεσία) και Πετρ Γιαρκόφσκι (σενάριο).
Το 1983, η καινούργια δασκάλα σε ένα σχολείο της Μπρατισλάβα χρησιμοποιεί την εξουσία της ως μέλος του κόμματος για να εκμεταλλευθεί όσο μπορεί τους γονείς των μαθητών της, ανάλογα με τα επαγγέλματά τους. Ο χασάπης την προμηθεύει με δωρεάν κρέας, ο ξυλουργός της κάνει μερεμέτια στο σπίτι, ο ψυκτικός της επισκευάζει το ψυγείο, η κομμώτρια την επισκέπτεται κατ’ οίκον και ένας μοναχικός επιστήμονας υφίσταται τις ερωτικές της πάσες. Όσοι συμφωνούν να συνεργαστούν εξασφαλίζουν καλή βαθμολογία για τα παιδιά τους. Αλλιώς το κάτω από τη βάση πάει σύννεφο. Ένα ζευγάρι τολμά να καταγγείλει τη σκανδαλώδη συμπεριφορά της απαράδεκτης εκπαιδευτικού, όταν το κοριτσάκι του καταρρέει από την πίεση. Συγκαλείται από τη διευθύντρια συγκέντρωση γονέων, που αποτελεί τον κύριο αφηγηματικό κορμό της ταινίας.
Ένας μικρόκοσμος της τότε τσεχοσλοβακικής κοινωνίας μέσα σε μια σχολική αίθουσα, ένα κρύο χειμωνιάτικο βράδυ. Οι υποστηρικτές του καθεστώτος ανταλλάσσουν βέλη με τους αντιφρονούντες, ενώ οι υποταγμένοι τους παρακολουθούν, φοβισμένοι. Ο τραγέλαφος του υπαρκτού σοσιαλισμού, με τη γραφειοκρατία, τη νομενκλατούρα και τον ιδιότυπο ταξικό χαρακτήρα. Με τους προνομιούχους, τους μη προνομιούχους και τους απόβλητους. Με τις κομπίνες και τους εκβιασμούς. Με την αλήθεια να καταπνίγεται από αδαείς και ανικάνους. Και με ουσιαστικούς ήρωες τις λίγες συνειδήσεις που εξεγείρονται.
Ένα πολυπρόσωπο έργο δωματίου, σε διεύθυνση του βιρτουόζου σκηνοθέτη Γιαν Χρεμπέκ (Παιχνίδια Διχασμού και… Εγκυμοσύνης, στο οποίο βασίστηκε το θεατρικό Τα Μωρά τα Φέρνει ο Πελαργός). Περισσότερο μια αιχμηρή, σαρκαστική κωμωδία παρά μια πολιτική καταγγελία, με ατάκες που σπάζουν κόκκαλα, ολοζώντανους χαρακτήρες, γραμμένους έτσι ώστε να δίνουν καλές ευκαιρίες σε όλους ανεξαιρέτως τους ερμηνευτές, νευρώδες μοντάζ που δημιουργεί δράση και σασπένς μέσα σε τέσσερις τοίχους και ένα από τα καλύτερα καστ που έχουμε δει, τελευταία. Ένας κι ένας οι ηθοποιοί, με την απολαυστική Ζουζάνα Μορέρι να σέρνει τον χορό.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας “Η Δασκάλα”:
Latest posts by Γιώργος Χρυσοβιτσάνος (see all)
- COPROLAND: σκυλίσια ζωή, γνήσια ελληνική – γλυκιά, ανέμελη και καταστροφική - May 4, 2017
- Ένας 19χρονος φοιτητής γράφει τη νύχτα της 21ης Απριλίου 1967… - April 21, 2017
- ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ - April 13, 2017
