‘Το δικαίωμα της Μπριζίτ Τρονιέ (Brigitte Trogneux)’

της Αγγελικής Ρουμπιέ. 

Ο  (επιθυμητός και αναμενόμενος) θρίαμβος του Εμμανουέλ Μακρόν (Emmanuel Macron) στη Γαλλία, θα σχολιάζεται, πλέον, και για την τεράστια συμβολή της συζύγου του, Μπριζίτ Τρονιέ, σ’ αυτόν.

Τον τελευταίο καιρό, πλήθος δημοσιευμάτων ασχολούνται μετά μανίας με το ασυνήθιστο- για τα ελληνικά δεδομένα, σίγουρα- ζευγάρι και την πορεία ζωής τους. Πρωτόγνωρο, σπάνιο, πράγματι. Και σίγουρα, μερικοί, αν όχι πολλοί, εκφράζονται αρνητικά και κατηγορηματικά για το αταίριαστο, σύμφωνα με αυτούς, ζευγάρι.

Οι εκφραστές της άποψης αυτής και τιμητές, φευ, αναλώνονται στο ανοίκειο της εικόνας του νέου προεδρικού ζεύγους, αλλά, μάλλον, διαθέτουν, επιλεκτική μνήμη, όταν άλλοι πολιτικοί άνδρες στην Ελλάδα, και διεθνώς, επέλεγαν και επέβαλαν συντρόφους και συζύγους πολλά χρόνια μικρότερες αυτών, με περισσή ευκολία και χαρά… Η επιλεκτική μνήμη και αντίληψη του νεοέλληνα, είναι αξιοθαύμαστη. Προσπερνά με χαλαρότητα πλείστα ερωτικά / οικονομικά σκάνδαλα, παράνομες και παράλληλες σχέσεις και οικογένειες, αλλά στέκεται κατάφωρα επικριτικά σε μια προσωπική ιστορία που, ξαφνικά, έχει όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της, για πλείστους, πλέον, λόγους. Σίγουρα, όμως, το κοινωνικό στερεότυπο του ευτυχισμένου ζεύγους ανετράπη στη Γαλλία και δύσκολα εξοικειώνεται όποιος δεν είναι ευρύνους.

Η επιλογή και το δικαίωμα μιας σύγχρονης, εργαζόμενης και μορφωμένης γυναίκας, όπως η Τρονιέ, να αγαπήσει και να στηρίξει τον άνθρωπό της , γρήγορα και εύκολα χαρακτηρίστηκε… Εγώ, πάντως, προς το παρόν, βλέπω μια πανέξυπνη γυναίκα, θαρραλέα, που με τόλμη και αγάπη στάθηκε δίπλα σε κείνον που επέλεξε (και την επέλεξε, φυσικά). Άλλωστε, ουδείς θα υπαγορεύσει ποιόν/ ποια θα ερωτευθεί κανείς.

Γοητευόμαστε και ερωτευόμαστε, κυρίως, το μυαλό του άλλου. Σίγουρα, ουδείς γνωρίζει ποια εξέλιξη θα έχει η ζωή του, είτε αποτελεί μέρος αυτού του κοινωνικού κατεστημένου είτε όχι. Όλος ο υπόλοιπος θόρυβος, προορίζεται για απλή, γρήγορη κατανάλωση απ’ όσους αρέσκονται στην ανώδυνη παρατήρηση της ζωής των άλλων. Και το ανώδυνο, ξέρετε, τις περισσότερες φορές, κρύβει κινδύνους…

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts