Η Άφιξη: Ο Ντένις Βιλνέβ επαναπροσδιορίζει το κινηματογραφικό δέος για το άγνωστο

afixi

του Γιώργου Χρυσοβιτσάνου.

Η άφιξη **** ½
(Arrival)

Επιστημονικής φαντασίας – Διάρκεια 116’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Ντένις Βιλνέβ
Παίζουν: Έϊμι Άνταμς, Τζέρεμι Ρένερ, Φόρεστ Γουίτακερ

Η επικοινωνία μεταξύ γήινων και εξωγήινων (κάτι πιο ευεργετικό για τη διαγαλαξιακή ισορροπία από ό,τι μια απλή επαφή 3^ου τύπου) συντελείται με τρόπο που κόβει την ανάσα, σε μια ταινία που φιλοδοξεί να είναι κάτι περισσότερο από μια απλή περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας. Δύσκολο το εγχείρημα του Ντένις Βιλνέβ να συνδυάσει το θρίλερ με το υπαρξιακό δράμα και τον φιλοσοφικό στοχασμό με τη μεταφυσική, όμως ο Γαλλοκαναδός σκηνοθέτης πετυχαίνει κέντρο, χάρη στη μεγάλη του μαεστρία, την οποία έχουμε ήδη διαπιστώσει σε προηγούμενες ταινίες του, όπως τo Μέσα στις φλόγες, το Prisoners και το Sicario: ο εκτελεστής. Τον βοηθά σημαντικά το σύνθετο, με διαρκή χρονικά άλματα, αλλά δίχως ασάφειες σενάριο του Έρικ Χαϊσέρερ, που βασίζεται σε διήγημα του Τεντ Τσιανγκ.

Η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει με δέος το Άγνωστο, όταν δώδεκα τεράστια ΑΤΙΑ σε σχήμα αυγού προσεδαφίζονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Και ενώ οι ΗΠΑ (όπως και άλλες χώρες) κηρύσσονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, o αμερικανικός στρατός αναθέτει στην ιδιοφυή γλωσσολόγο Λουίζ Μπανκς την αποκρυπτογράφηση της γλώσσας των εξωγήινων, προκειμένου να διερευνηθούν οι προθέσεις τους. Η Λουίζ και ένας αστροφυσικός γίνονται δεκτοί από τους επτάποδους επισκέπτες του Διαστήματος στο εσωτερικό του σκάφους τους και δίνουν έναν απεγνωσμένο αγώνα ενάντια στον χρόνο, καθώς ο γενικός πανικός κορυφώνεται και απειλείται παγκόσμια σύρραξη.

Πολλά συμβαίνουν εντός και εκτός διαστημοπλοίου, αλλά κυρίως μέσα στο μυαλό της ηρωίδας. Δεν θα σας τα αποκαλύψω για να μην χαλάσω τις εκπλήξεις ενός παζλ που ολοκληρώνεται με μαγευτικές ανατροπές.

Η σφύζουσα καρδιά και ο ανώτερος νους αυτής της σαγηνευτικής ταινίας είναι ένας υπέροχος χαρακτήρας, η Λουίζ με την καθαρά θηλυκή της ευρηματικότητα και τη μητρική της στοργή για όλα τα όντα (αλλά και για τον κόσμο της, τον οποίο παλεύει να σώσει). Ανθρώπινη και με ψυχικό σθένος σχεδόν πέρα από το ανθρώπινο, αγωνίστρια αν και πονεμένη και φοβισμένη, μια κινηματογραφική μορφή που δύσκολα ξεχνιέται. Η Έϊμι Άνταμς την υποδύεται με ήρεμο πάθος, δίνοντας μια από τις καλύτερες γυναικείες ερμηνείες της χρονιάς. Η πρώτη ξαδέλφη της Σάντρα Μπούλοκ στο Gravity. Της αξίζει ένα από τα Όσκαρ για τα οποία πιστεύω ότι θα προταθεί η ταινία.

Τι να πω και για τον σκηνοθέτη; Ο Ντένις Βιλνέβ εκτός από μέγας στιλίστας είναι και στοχαστής. Σπάνιος συνδυασμός για σύγχρονο filmmaker. Ιδέες που διεγείρουν τη σκέψη (σχετικά με τον χρόνο, τη γλώσσα, τη μνήμη, το χάρισμα της προφητείας, την άγνοια των κατοίκων της Γης και των ηγετών τους, την ξενοφοβία, κυρίως όμως για τη σπουδαιότητα της επικοινωνίας) τις αναπτύσσει μέσα από εξαίσιες εξωπραγματικές εικόνες, που φαντάζουν πρωτόγνωρες. Αν και εμφανώς επηρεασμένος από τους Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Στίβεν Σπίλμπεργκ και Αντρέι Ταρκόφσκι, ο Βιλνέβ έχει βρει τον δικό του, προσωπικό τρόπο κινηματογραφικής αφήγησης. Τη δική του αισθητική, τη δική του ατμόσφαιρα, το δικό του ύφος. Επειδή διαθέτει προσωπικό όραμα.

«Αν βυθιστείς μέσα σε μια νέα γλώσσα είναι σα να επαναπρογραμματίζεις τον εγκέφαλό σου». Μία από τις φράσεις κλειδιά που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε αυτό το σχεδόν αριστούργημα. Ένα έργο πνοής, πρελούδιο για το πολυαναμενόμενο Blade Runner 2049 του ίδιου σκηνοθέτη που κοντεύει να ολοκληρωθεί.

Bio
Latest Posts

Γιώργος Χρυσοβιτσάνος

Γεννιέται στην Αθήνα στις 8 Δεκεμβρίου 1947. Το 1965, μπαίνει στη Νομική Αθηνών. Την ίδια χρονιά ξεκινά τη δημοσιογραφική του καριέρα στον «Ανένδοτο» ως ελεύθερος ρεπόρτερ. Λούφα και παραλλαγή στον στρατό επί χούντας. Ακολουθούν σπουδές κινηματογράφου στο International London Film School από το οποίο αποφοιτά το 1973. Το 1975, συνυπογράφει ως μέλος της «Ομάδας των 4» το ντοκιμαντέρ «Νέος Παρθενώνας», με θέμα τα κολαστήρια της Μακρονήσου και της Γυάρου. Βγάζει τα προς το ζην με διάφορες δουλειές (επιμελητής κειμένων, μεταφραστής κινηματογραφικών υποτίτλων, ναυτιλιακός ρεπόρτερ, μεταφραστής ρομάντζων Άρλεκιν και αστυνομικών μυθιστορημάτων) ως το 1981 που αναλαμβάνει την κινηματογραφική κριτική στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ. Παράλληλα, συνεργάζεται με το ELLE, το STATUS και το 7ΜΕΡΕΣ TV. Το 1983 εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων του «Η συνέχεια στο επόμενο» (Εκδόσεις Υάκινθος). Ξεκινά καριέρα σεναριογράφου τηλεοπτικών σειρών το 1993 με το «Τίμημα του πάθους» (ΑΝΤ1). Άλλοι τίτλοι: «Διλήμματα», «Τρικυμία», «Μαύρος ωκεανός», «Ο τελευταίος παράδεισος», «Μια στιγμή, δυο ζωές», «Η ζωή της άλλης», «Οι βασιλιάδες». Από το 2013- 2015 γράφει κινηματογραφική κριτική για το ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ. Είναι παντρεμένος με τη Μαρίκα Αρβανιτοπούλου (ο τρίτος του γάμος) και πατέρας τριών παιδιών. Facebook: George Chrissovitsanos