‘Φτερό αγγέλου’

της Αγγελικής Ρουμπιέ.

Κάθισε στην πολυθρόνα κουβαλώντας όλη την κούραση της μέρας και ακούμπησε μαλακά το κεφάλι πίσω, με ανακούφιση. Είχε φτάσει βράδυ, αργά και η διάθεση ήταν μηδενική. Η ζέστη και η υγρασία αποπνικτική. Έκλεισε τα μάτια προσπαθώντας να χαλαρώσει. Σκοτάδι, κλιματιστικό για δροσιά και ο απαλός ήχος ενός βαλς από το κινητό. Ανάσες βαθιές, από το διάφραγμα, για ηρεμία και σκέψεις σε φόντο απόλυτα λευκό, σα δωμάτιο αποστειρωμένο, νοσοκομείου.

Μες στα κλειστά μάτια φανταζόταν θάλασσες. Κρύες, θεραπευτικές, βαθιές, διάφανες. Τις έκανε μαξιλάρι, όπου ολοένα βυθιζόταν το κεφάλι. Ξαφνικά, βρέθηκε στην αγαπημένη παραλία, κοιτώντας κατάματα τον ήλιο. Έβλεπε κάτι απροσδιόριστο να πέφτει από ψηλά, ανάλαφρα, μέχρι που έφτασε στο ύψος των ματιών. Ένα φτερό. Λευκό, μικρό. Το πήρε απαλά στην παλάμη, κοιτώντας ενστικτωδώς ψηλά, να δει από πού έπεσε… Δεν είδε τίποτα. Με το φτερό στην παλάμη, άρχισε να πλάθει σενάρια πολλά. Βρισκόταν σε μια έρημη παραλία, με ένα μικρό, λευκό φτερό στη χούφτα , κοιτώντας τη θάλασσα.

Κάπου στο διαδίκτυο είχε διαβάσει ότι, αν σου συμβεί κάτι ανάλογο, μην αποκλείεις να είναι σημάδι από τον φύλακα άγγελό σου. Χαμογέλασε. ‘Ο φύλακας άγγελός μου χάνει τα φτερά του;!’ Σκέφτηκε με δόση ειρωνείας. Αμέσως, άκουσε βήματα μικρά, γρήγορα και γέλια πνιχτά. Γύρισε το κεφάλι και αντίκρισε ένα μικρό αγγελάκι. Ναι, ένα όμορφο, χαμογελαστό πλασματάκι, ένα νήπιο, ερχόταν κοντά, δείχνοντας με το χεράκι του τη χούφτα που κρατούσε το λευκό φτερό. Ασυναίσθητα, το έδωσε αμέσως, σαν να του ανήκε, πήρε ως ανταμοιβή ένα βλέμμα αγνό και ένα χαμόγελο αγγελικό και έμεινε να το κοιτάζει αμήχανα, μέχρι που ξεμάκρυνε, παίρνοντας μορφή ανθρώπου ενήλικα όσο απομακρυνόταν. Γνώριζε πολύ καλά τη μορφή αυτή!

Πετάχτηκε απότομα από την πολυθρόνα, μες στον ιδρώτα, με το κλιματιστικό να δουλεύει και με μια αίσθηση απαλού αρώματος στο χώρο. Κοίταξε με απορία και δέος την παλάμη. Στο σκοτάδι κάτι φώτιζε. Το μικρό, λευκό φτερό ήταν εκεί.

The following two tabs change content below.
Η Αγγελική Θ. Ρουμπιέ ζει και εργάζεται στη Λιβαδειά Βοιωτίας ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια βαθμίδα. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας. Ειδίκευση: Παιδαγωγική). Η αγάπη και ο θαυμασμός της για την τέχνη την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Πελοποννήσου, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών (Ναύπλιο). Η σύγχυση και οι απορίες της για το πολιτικό γίγνεσθαι, την έστρεψαν και στην Πολιτική Επιστήμη, όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Παν/μίου Αθηνών. Σήμερα είναι υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν/μίου Πελοποννήσου (Κόρινθος). Αγαπάει πολύ τα παιδιά και το θέατρο. Πιστεύει πως η τέχνη αναδεικνύει το φως που όλοι κρύβουμε και ότι τα παιδιά μάς χαρίζουν απλόχερα τη θετική ενέργεια που τόσο λείπει.

Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)

Comments

comments

Related Posts

Recent Posts