της Αγγελικής Ρουμπιέ.
Ποτέ δε συμπάθησα τ’ αυγουστιάτικα φεγγάρια. Ήταν αμοιβαία τα συναισθήματα…
Αγαπώ τα καθημερινά φεγγάρια, τα μισά, που δεν κουβαλούν το βάρος των ρομαντικών μας προσδοκιών (ή ψευδαισθήσεων)… Αυτά για τα οποία δε γίνεται τόση κουβέντα και δε συνωστίζονται όλοι στα μπαλκόνια για μια ακόμη φωτογραφία, για ένα check in , ώστε να είναι στην… καρδιά των γεγονότων. Αυτά που σου ανατρέπουν την καθημερινή ρουτίνα και σου χαρίζουν γλυκές, ανατρεπτικές στιγμές, με φως, όχι τόσο λαμπερό όσο αυτό της πανσελήνου. Το φως, όμως, αυτό θα σε οδηγεί με βήματα αργά και σταθερά, θα είναι η παρέα σου στις μοναχικές σου νυχτερινές, νοερές περιπλανήσεις.
Η δική μου, χαρούμενη ανατροπή δεν ήταν, άλλωστε, τόσο μυθιστορηματική και λουσμένη στο αστραφτερό σεληνόφως. Αυτό, εύχομαι να το βρείτε όλοι μέσα σας και να φωτίζει, καθοδηγώντας τις σκέψεις σας.


Latest posts by Αγγελική Ρουμπιέ (see all)
- Λίγο πριν το τέλος - October 24, 2023
- Το βότσαλο στη λίμνη - October 18, 2023
- Η Αγγελική Ρουμπιέ στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Δήμου Λεβαδέων - October 6, 2023